Het seizoen van: Mickey van der Hart bij Lech Poznań

Mickey van der Hart maakte in de zomer van 2019 de overstap van PEC Zwolle naar Lech Poznań in Polen. Sinds de eerste wedstrijd van het seizoen is hij de eerste keeper bij één van de grootste clubs van het land. Eerder dit seizoen bezochten we de wedstrijd tussen Lech Poznań en ŁKS Łódź. Wij waren erg benieuwd wat Mickey van het Hart zelf vindt van het leven in Polen, de voetbalbeleving in vergelijking met die in Nederland en wat voor effect het Coronavirus heeft op de Ekstraklasa in Polen.

Hey Mickey, dankjewel dat je ons te woord wilt staan. Hoe is de situatie in Poznań?
”Het is een hele rare situatie. Ik ben zelf vorige week teruggekomen van twee weken Nederland. Als je vanuit het buitenland Polen binnenkomt moet je verplicht twee weken in quarantaine. Mijn vriendin is nog druk bezig met haar stage, dus voorlopig ben ik nog alleen hier. Maar voor de rest gaat het prima, we gaan hier definitief weer voetballen. Dat is dus is lekker om naar toe te leven. ”

Wordt er dan verder gevoetbald met of zonder supporters?
”De competitie wordt helaas hervat zonder supporters, want het is echt pure noodzaak. Als in Polen vier maanden niet gevoetbald wordt, dan gaan praktisch alle clubs failliet. Het is echt geen optie om te stoppen. Als ze net als in Nederland de competitie stopzetten, dan weet ik zeker dat de club mijn contract moet ontbinden. Zonder publiek is klote, maar het is niet anders. Over een week mag ik weer het veld op, ik kan niet wachten!

27 mei hervatten wij het seizoen met een bekerwedstrijd tegen Stal Mielec. Drie dagen later spelen we weer voor de competitie. De bedoeling is dat we dan om de drie dagen een wedstrijd hebben. Mijn gevoel zegt dat wij voor het einde van het kalenderjaar niet met supporters gaan spelen.”

Hoe kom je de dagen in quarantaine door?
”Ik heb al jaren geen Playstation gehad, maar sinds het begin van het Coronavirus zit ik daar spelletjes op te spelen. De rest van de tijd vul ik met het Facetimen met familie, boeken lezen en series kijken. Ik probeer ook zoveel mogelijk te trainen, door te fietsen op m’n balkon, maar ik ben blij dat ik volgende week weer mag beginnen met trainen.”

Hoe ging het seizoen tot de Coronacrisis uitbrak en wat waren jouw hoogtepunten?
”Een beetje een standaard seizoen voor een speler die voor het eerst bij een club in het buitenland komt. Het begin is fantastisch, je hebt zin in het nieuwe avontuur. Na een tijdje word je wel geconfronteerd met het feit dat je alleen in het buitenland zit zonder familie. We hadden een goede voorbereiding en de start van de competitie kon ook haast niet beter. Daarna kwam de klad er een beetje in, voor zowel het team als voor mij persoonlijk.

De eenzaamheid kwam toen om de hoek kijken, dan begin je ook na te denken over je keuze. Halverwege oktober begon het team beter te draaien en dat zorgde ervoor dat ik ook weer beter in m’n vel ging zitten. Ik hield de laatste wedstrijden vaak de nul en ik ben nu ook tweede aanvoerder van het team. Het ging de laatste maanden echt goed, we staan weliswaar vijfde maar we staan één punt achter op de nummer 2. Nu is het afwachten hoe we weer uit de startblokken komen. ”

Wat was voor jou het dieptepunt dit seizoen?
”Persoonlijk was voor mij het dieptepunt dat het verhaal naar boven kwam dat ik veel te zwaar was. Ik werd weggezet als Mickey van der Hart, de volgevreten kebabkeeper van Lech Poznań. Dat werd ook in Nederland opgepakt. Dat vond ik erg vervelend, want het werd heel persoonlijk. Kritiek is één ding, maar dit was gewoon een verzonnen verhaal met een foto uit begin augustus. Toen dacht ik echt, wat doe ik hier ik eigenlijk. Maar het waaide vanzelf over, de club stond achter me en nu is iedereen positief en zijn de resultaten goed.”

Eerder dit seizoen hebben wij de wedstrijd tussen Lech Poznań en ŁKS Łódź bezocht die jij keepte. Dit was een aparte sfeer door de vriendschapsbanden tussen beide clubs. Hoe zou jij de sfeer omschrijven t.o.v. Nederland?
”Qua atmosfeer en geluid is het vaak fenomenaal. Vuurwerk is hier de normaalste zaak van de wereld. Ik denk dat tot nu toe zes à zeven keer de wedstrijd is stilgelegd door vuurwerk. Als wij een wedstrijd zonder vuurwerk hebben, verbaas ik mezelf er over. Het is wel supergaaf, als je in het doel staat en aan de andere kant van het veld zie je de vuurpijlen de lucht in gaan, dat is in Nederland ondenkbaar. Soms is het wel tot in het extreme. We speelden een thuiswedstrijd tegen Lechia Gdansk en de supporters in het uitvak schoten vuurwerk af op de familievakken.”

Kan je ook wat vertellen over de voor- en nadelen van fanatieke supporters die achter je goal staan?
”Het gaat twee kanten op. Vergeleken met voorgaande seizoenen spelen we nu goed voetbal met jongens uit de eigen jeugd. Dat zien de mensen hier graag. Dus dit jaar worden we heel erg positief gesteund, zeker tijdens thuiswedstrijden. We hebben ook een mindere periode gehad en in die periode merk je echt de druk van een grote club en dan krijg je dat ook echt te horen.”

Wat was de beste sfeeractie die je dit seizoen hebt meegemaakt?
”Legia (aartsrivaal van Lech Poznan, red.) uit was echt niet normaal! Het begon al met de warming-up. We werden aan de kant van de harde kern neergezet. Ik heb nog nooit meegemaakt dat ik de gehele warming-up werd uitgescholden, uitgefloten en dingen naar me hoofd geslingerd kreeg. Ik vond het supervet!

In de tweede helft stond ik in het doel aan de andere kant op het veld, dus ik kon er perfect naar kijken, toen de supporters van Legia begonnen met hun sfeeractie. Daar ging op een gegeven moment van links naar rechts op twee ringen fakkels omhoog. Het was gewoon één wand van vuur en rook. Ook al verloren we met 2-1, dat was de mooiste pot die ik ooit gespeeld heb. Dat ga ik nooit vergeten, dat was bizar!

Ik baal er heel erg van dat de thuiswedstrijd tegen Legia Warschau zonder supporters wordt gespeeld. De dag dat ik hier tekende, had ik de datum van de wedstrijd rood omcirkeld op de kalender.”

Voordat je tekende bij Lech Poznań had je vast vooroordelen bij het voetballand Polen. Welke blijken waar te zijn?
”Toen mijn zaakwaarnemer kwam met Lech Poznań was mijn eerste gedachte dat die supporters knettergek zijn en dat is wel deels bevestigd, maar ook deels ontkracht. Het grootste gedeelte zijn mensen zoals in Nederland. Maar er zitten types tussen die ongelofelijk extreem zijn, maar dat heb je denk ik wel bij elke club. Bij de ene club meer dan bij de andere.”

Welke vooroordelen blijken totaal niet waar te zijn?
”Dat gaat meer over Polen zelf. Ik verwachtte zelf niet zoveel van het land, maar toen ik er voor het eerst heen ging, veranderde ik meteen van gedachten. Poznań, Warschau en Krakau zijn supergave steden. Heel erg modern en met veel internationale bedrijven en studenten. Wat dat betreft klopt het beeld met het Oostblok totaal niet. Ik heb zeker geen spijt van mijn keuze en kan niet wachten om weer te beginnen!”