Een half uur rocking op Villa Park
De trip naar Birmingham eindigde in stijl. Met voetbal in de pub. We hadden de nacht ervoor het bruisende nachtleven op Broad Street ondervonden en kwamen net terug van een stadswandeling langs historische gebouwen én het St. Andrews Stadium, het onderkomen van Birmingham City. Het weekend was slopend geweest, maar vooral indrukwekkend. In de pub in het centrum van Birmingham keken voetballiefhebbers onder genot van een biertje op de zondagmiddag de wedstrijd Leicester City – Manchester United.
In de pub hadden velen zichtbaar sympathie voor Leicester City. Een paar fans van Manchester United verlieten de pub snel, toen Leicester City de 5-3 maakte. Het betekende een nieuw dieptepunt in de valse start van Man United-trainer Louis van Gaal. De overgebleven pubgasten overliepen van leedvermaak. Manchester United had een 3-1 voorsprong weggegeven. Een man aan de rand van de bar kon vreugdekreten niet onderdrukken en bestelde nog een pint. Het bewees maar weer eens dat een wedstrijd in de Premier League vlug kon omslaan. Wij hadden dit gisteren zelf nog ondervonden, als getuige van Aston Villa – Arsenal op Villa Park.
Een half uur rocking op Villa Park
In de loop van zaterdagochtend komen we aan op New Street in hartje Birmingham. Het is zo’n vier uur voor de wedstrijd Aston Villa – Arsenal. In het centrum van de stad lopen al vele fans rond van beide clubs. Op een straathoek staan Arsenal-fans buiten een pub hun pints op te drinken en liederen te zingen, elders doen fans van Aston Villa hetzelfde. Hier, in hartje Birmingham, op een paar kilometer van Villa Park, veranderen voetbalsupporters de tweede stad van Engeland in een voetbalvesting. De politie houdt relaxt een oogje in het zeil, van animositeit is geen sprake. Het affiche van vanmiddag is er één waarvan de harten van voetbalromantici sneller gaan kloppen. Aston Villa – Arsenal. Een duel tussen twee klassieke clubs, al jarenlang actief op het hoogste Engelse voetbalniveau.
Aston Villa is uitstekend aan het voetbalseizoen begonnen. Na vier speelrondes moeten de Villans alleen Chelsea voor zich dulden op de ranglijst. Arsenal beleeft een matige start, het sterrenelftal uit Londen staat zevende. Mocht Aston Villa vandaag Arsenal verslaan, wordt Villa sinds vele jaren weer eens koploper van de Premier League.
De wedstrijdspanning is op vele kilometers van Villa Park al voel- en hoorbaar. “The stadium will be rocking today”, wordt ons beloofd door een Villa-fan. De hunkering naar succes is groot, een eerste plaats op de ranglijst zou voor Villa al een succes zijn. Aston Villa is een club die in al zijn bescheidenheid groot is. De club is opgericht in 1874, was de eerste club in Engeland met de mythische clubkleuren claret and blue en was initiatiefnemer van de in 1888 opgerichte Football League, de eerste competitie om het Engelse landskampioenschap. Achtmaal werd Villa kampioen van Engeland, de laatste keer in 1981. Een jaar later volgde het grootste succes in de clubgeschiedenis: de Europa Cup I werd gewonnen na een finale tegen Bayern Munchen in De Kuip in Rotterdam.
Hoewel het nog en kleine drie uur duurt voor de wedstrijd begint, zoeken we de trein op die vertrekt in de richting van Villa Park. We zijn duidelijk niet de enigen. Het perron staat vol met fans van beide clubs. Af en toe klinkt een lied. Bij het instappen voegen Arsenal-fans zich bij vele medesupporters, die onder het genot van de nodige blikken bier de reis naar Birmingham hebben afgelegd. Drieduizend Arsenal-fans zullen vandaag aanwezig zijn op Villa Park.
De treinreis naar Villa Park duurt een minuut of tien, te voet worden de laatste honderden meters afgelegd. Dat is bepaald geen straf. We passeren typische Engelse huisjes en het Aston Hotel. Nog meer in het oog springend is een pub met daarvoor een tent, waar vele fans van Aston Villa zich ophouden, voetbalmuziek door de speakers klinkt en het bier rijkelijk vloeit. Hoewel het erg trekt om hier naar binnen te gaan, wint het verstand. Het is eerst tijd om een ommetje stadion te maken.
Villa Park is van buiten een schitterend stadion. Iedere zijde heeft een eigen karakter. De buitenkant van de Holte End is misschien wel de mooiste stadiontoegang ter wereld, de opvallende bouwstijl is van een ongekende schoonheid, die één en al historie uitstraalt. De toegangspoorten van Villa Park zijn nog niet eens open, toch is het al enorm druk rondom het stadion. Rondom het stadion vinden mensen de weg naar eettentjes, leunen ze tegen claret-and-blue geschilderde hekken, bezoeken de fanshop, men koopt een matchprogramme en er staan Villans tegen lage prijzen eigen nep-merchandise te verkopen. Het is pure voetbalromantiek rondom Villa Park.
Na dit ommetje is er gelukkig nog tijd naar The Witton Arms, de pub inclusief voortent, te trekken. Op vertoon van een wedstrijdkaart voor de ‘home fans’ en een pond entree laat de beveiliging ons binnen. In de pub kijkt men naar de vroege Premier League-wedstrijd van vandaag en in de tent draait een zwaarlijvige deejay Engelse voetbalmuziek. Het Hi Ho Silver Lining doet het goed onder de supporters van Aston Villa. Ook zelf zetten supporters af en toe een lied in.
Het aanvangstijdstip van drie uur maakt hieraan een einde. Met nog een half uur voor de aftrap is het de hoogste tijd naar Villa Park te gaan. Daar hebben we uitstekende plekken, op de tweede rij vanaf het veld en precies tussen de fanatieke Holte End en Arsenal-fans in. Langzaamaan begint Villa Park vol te lopen, tien minuten voor aanvang is het stadion nagenoeg helemaal gevuld. Iedere aanwezige is opgeladen voor deze wedstrijd. Zowel het uitvak en Aston Villa hebben zich al meermaals laten gelden en met een klaterend applaus betreden de teams de speelmat. Helaas hierbij geen Ron Vlaar, ‘Ron Beton’ zit met een blessure op de tribune.
De wedstrijd gaat snel heen en weer. Aston Villa en Arsenal zoeken beiden de aanval. En inderdaad, het stadion ‘is rocking’. Zoals beloofd. Bij iedere aanval van Aston Villa klinkt een waanzinnig hard geluid, afgewisseld met liederen die met name vanaf de Holte End worden ingezet. Op het veld zijn Aston Villa en Arsenal gelijkwaardig, kansen gaan er vooralsnog niet in. Op de tribunes voert Aston Villa de boventoon, wanneer de Arsenal-fans even van zich laten horen, wordt dit door het thuispubliek beantwoord met ‘We forgot that you were here!’
Maar na een half uur spelen tekent voor onze ogen zich een ramp af voor Aston Villa. De kwalitatief betere spelers van Arsenal kunnen in vier minuten tijd driemaal scoren. In een zucht staat er 0-3 op het scorebord. ‘Who are ya!? Who are ya!?’ is het antwoord van de Arsenal-fans. Aston Villa opent vervolgens voor rust de jacht op de 1-3. Tevergeefs. Villa Park lijkt vol ongeloof en aanschouwt het stilzwijgend, met uitzondering van de meegereisde Arsenal-fans.
De tweede helft speelt de ploeg van Arsène Wenger de wedstrijd geslepen uit. De wedstrijd wordt min of meer doodgemaakt. Op de tribunes is er meer vermaak te vinden met Engelse stadionklassiekers. ‘Shall we sing a song for you!?’ zingen de Arsenal-fans plagend, ‘You fat bastard’ wordt er geroepen naar een zwaarlijvige Arsenal-fan. Dat gaat zo een tijdje door. De wedstrijd is allang gespeeld.
Voor de fans van Aston Villa is het een wedstrijd om snel te vergeten. Veel fans keren teleurgesteld naar huis, een ander deel zoekt de pub op. Wij horen bij die laatste categorie, in dezelfde pub als voor de wedstrijd draait nog steeds dezelfde zwaarlijvige deejay, het bier vloeit inmiddels alweer net zo rijkelijk. Een uur na de wedstrijd is men over de grootste teleurstelling heen. Een aantal Villans merkt dan op dat wij uit Nederland komen. Het duurt niet lang of er wordt wijzend naar ons gezongen: ‘Ron Vlaar, wherever you may be, you smoke weed in your own country!’ Voetbalhumor. Het deed die vier dodelijke minuten van Arsenal vergeten. De Villa-aanhang was vandaag dan wel maar een half uur ‘rocking’, maar dat maakte de trip naar Villa Park niet veel minder. Voor wie ernaar zoekt, is Birmingham een heel weekend ‘rocking’ op gebied van voetbalromantiek.
