Charlton Athletic FC
Vlak na de tweede wereldoorlog speelde Charlton Athletic FC in het grootste stadion van Engeland: The Valley. Het raakte in verval, Charlton speelde in stadions van andere clubs totdat The Valley weer opgeknapt en waardig was om in te voetballen.
In januari 2014 vond de Belg Roland Duchâtelet dat het een goede investering was om Charlton Athletic FC te kopen. Net zoals hij dat vond van Standard Luik uit België, Carl Zeiss Jena uit Duitsland en AD Alcorón uit Spanje. Ook was hij voorzitter van het Belgische STVV en is zijn zoon voorzitter van het Hongaarse Újpest FC. Standard Luik is inmiddels verkocht aan Bruno Venanzi welke Duchâtelet ervan beschuldigd Standard Luik als melkkoe te hebben gebruikt met bijvoorbeeld de dubieuze transfer van Tony Watt naar Charlton Athletic FC. Watt werd voor 1,5 miljoen euro door Standard gekocht en stapte een jaar later gratis over naar Charlton.
De fans van Charlton zijn echter niet zo blij met deze man en zijn bestuur. Ze voelen zich niet meer verbonden met hun club. Er zijn zes managers sinds Duchâtelet eigenaar is versleten. Supporters worden gezien als klanten, en diegene die zeuren, dat is maar 2% volgens het bestuur. In werkelijkheid leeft het ongenoegen bij bijna iedere supporter.
Afgelopen zaterdag was de laatste actie in een reeks van protesten tegen Duchâtelet: fans gooiden honderden stressballetjes tegelijkertijd het veld op waardoor de wedstrijd gelijk stilgelegd werd en het ongenoegen van de fans de wereld over kon gaan. En toch denkt Roland Duchâtelet niet aan verkoop, want de fans zien het natuurlijk allemaal verkeerd en ziet hij Charlton niet als een bedrijf om geld mee te verdienen, maar heeft hij echt een hart voor de club. Net zoals hij dat heeft voor Carl Zeiss Jena, AD Alcorón, Újpest FC en ooit voor STVV en Standard Luik.
