You’ll never walk alone

Het is waarschijnlijk het bekendste voetballied ter wereld. Voor velen zelfs het ultieme. You’ll Never Walk Alone. Diep verankerd in de geschiedenis van Liverpool Football Club.

When you walk through the storm
Hold your head up high
And don’t be afraid of the dark
At the end of the storm
There’s a golden sky
And the sweet silver song of the lark

Duizenden clubs over de hele wereld, van amateurclubs tot profclubs, hebben zich het lied toegeëigend. Nog altijd beweren fans van Celtic dat zij eerder dan Liverpool waren met het zingen van You’ll Never Walk Alone. Eerlijk is eerlijk, de fans van Celtic zingen het op weergaloze wijze. Maar You’ll Never Walk Alone is wereldwijd toch vooral bekend als het lied van Liverpool.

De prijzenkast van Liverpool is door de loop der jaren rijk gevuld. Nationaal en internationaal kende de club grote successen. In 1901 werd Liverpool voor het eerst landskampioen, maar de grote prijzenoogst werd ingezet in de jaren zestig. De introductie van You’ll Never Walk Alone in 1963 bij Liverpool was tegelijkertijd het begin van de succesvolste periode in de clubgeschiedenis. Wat niemand toen nog wist, is dat het gevoel bij het nummer later een diepere lading zou krijgen.

Eerst terug naar de oorsprong van het lied. Niet Liverpool, maar New York beleefde de primeur van het lied. Om precies te zijn op Broadway in 1945. Het lied was onderdeel van de musical Carousel (muziek: Richard Rogers, tekst: Oscar Hammerstein). Toen al maakte het lied emoties los bij het musicalpubliek. Gedachten van vele bezoekers gingen tijdens de uitvoering uit naar soldaten die in de Tweede Wereldoorlog vochten tegen de Duitsers.

Walk on, through the wind
Walk on, through the rain
Though your dreams be tossed and blown
Walk on, walk on, with hope in your heart
And you’ll never walk alone
You’ll never walk alone

De musical zelf was geen daverend succes. Critici weten dit aan de droefheid van de musical, met onderwerpen als liefde, dood en gemis was het stuk zwaarmoedig. Desondanks werd het lied You’ll Never Walk Alone opgepikt door vele bekende artiesten uit die tijd, zoals Frank Sinatra en Louis Armstrong. Door de populariteit van het lied onder vele artiesten en de verfilming van de musical in 1956, kwam het nummer uiteindelijk ook in Groot-Brittannië terecht.

Voordat de beroemde versie van Gerry & the Pacemakers (uit Liverpool, in 1963) verscheen, zou het lied dus al bekend kunnen zijn bij supporters van Liverpool, maar dus ook bij die van Celtic. De bewering van supporters van Celtic dat zij de eerste waren, kan dus niet gelijk naar het rijk der fabelen. Aan de andere kant zijn er ook Liverpudlians die beweren dat zij het lied al zongen voordat Gerry & the Pacemakers het lied uitbrachten. Supporters zouden zelfs de inspiratie zijn geweest voor de Liverpoolse band om het nummer op te nemen. Echter, de bewering dat Liverpool-fans het lied als eerste zongen door de hit van Gerry & the Pacemakers blijft wel de meest waarschijnlijke.

Gerry & the Pacemakers brachten het lied in het najaar van 1963 uit. Een grote hit was het gevolg. Vier weken zou de Liverpoolse band de Britse hitlijst aanvoeren. Op de fanatieke tribune The Kop werden in die tijd wel vaker recente hits gezongen, zeker omdat de ‘Merseybeat’ uit Liverpool zeer populair was, met grote bands als The Beatles. Ook de hit You’ll Never Walk Alone werd zo plots gezongen door Liverpool-fans.

‘Wij blijven altijd achter deze club staan’ was de in You’ll Never Walk Alone verscholen boodschap van Liverpool-supporters. Het leverde Liverpool FC meteen succes op, in hetzelfde seizoen (1963-1964) werd de club voor het eerst sinds zeventien jaar weer landskampioen. Waar andere hits weer verdwenen, bleef You’ll Never Walk Alone een geliefd nummer op Anfield Road. Op beelden is terug te zien en te luisteren dat supporters van The Reds destijds massaal You’ll Never Walk Alone zongen.

Met een fanatiek publiek, veel prijzen en goede resultaten groeide Liverpool in de jaren zestig uit tot een grote club. De beste periode volgde later, vooral eind jaren zeventig en begin jaren tachtig was Liverpool haast onverslaanbaar. Liverpool FC haalde alle prijzen naar de Engelse havenstad, met als hoogtepunt vier keer de Europa Cup I in slechts acht jaar tijd (in 1977, 1978, 1981 en 1984). De hele wereld maakte zodoende kennis met Liverpool en hun fans. Het indrukwekkende You’ll Never Walk Alone klonk dankzij de tv in vele huiskamers. De wereldwijde populariteit van You’ll Never Walk Alone is dan ook toe te schrijven aan het succes van de club Liverpool.

In 1985 maakte de wereld ook op andere wijze kennis met de fans van Liverpool. Tijdens de Europa Cup I-finale tegen Juventus in het Brusselse Heizelstadion voltrok zich een ramp. Supportersrellen voorafgaand aan de finale zorgden ervoor dat delen van tribunes instortten. 39 supporters kwamen om het leven, waarvan 32 Italiaan. Naar aanleiding hiervan werden Engelse clubs vijf jaar uitgesloten van Europese toernooien en Liverpool zes jaar.

Liverpool-fans trokken die jaren dus niet meer door Europa om You’ll Never Walk Alone te zingen. In eigen land gebeurde dit nog wel. In de halve finale van de FA Cup in 1989 trad Liverpool in Sheffield aan tegen Nottingham Forest. De wedstrijd op Hillsborough was de voorlaatste halte op weg naar de finale op Wembley. Door fouten van de Britse politie voltrok zich een grote ramp. Men liet teveel mensen toe op de tribunes, met als gevolg 96 Liverpool-supporters die het leven lieten door verdrukking.

Walk on, walk on, with hope in your heart
And you’ll never walk alone
You’ll never walk alone

You’ll Never Walk Alone was vanaf die dag niet alleen het lied waarin clubtrouw werd bezongen, maar voor iedere Liverpool-fan een lied met een eigen emotionele betekenis. Na de Hillsboroughramp was de prijzenoogst nooit meer zo rijkelijk als in de jaren daarvoor. Al volgden er ook veel hoogtepunten, zoals in 2005. Na een 3-0 achterstand in de finale van de Champions League tegen AC Milan boog Liverpool de achterstand om naar 3-3 en zelfs winst na strafschoppen.

You’ll Never Walk Alone lijkt daarom gemaakt voor Liverpool FC en Liverpool FC voor You’ll Never Walk Alone. Het herinnert Liverpudlians eraan nooit op te geven in moeilijke tijden, biedt troost, laat dromen van nieuw succes, bezingt de liefde voor de club, maar laat hen die vielen ook nooit vergeten.