Support vanuit het buitenland #5: Matthias a.k.a. Waudiz uit Zürich

Wekelijks zoeken tientallen zo niet honderden voetbalsupporters de ultieme voetbalbeleving in het buitenland. Sommige als groundhopper door elke keer een andere club en stadion te bezoeken en andere hebben gevonden wat ze zochten. Zij zijn supporter geworden van een buitenlandse club. Maar hoe zit het met buitenlanders die hun hart verpand hebben aan een Nederlandse club? Hoe hebben zij hun club gevonden? Wat maakt die club zo bijzonder en hoe vaak gaan ze dan naar een wedstrijd? Het antwoord op deze vragen ga je lezen in de rubriek; Support vanuit het buitenland. Deze keer is Waudiz aan het woord. Waudiz is Zwitsers Koreaans, reist uren zoniet dagen waarbij hij bakken vol geld uitgeeft voor zijn club Telstar.

Stel jezelf eens voor: Wie ben je?

Mijn naam is Matthias, maar alleen op papier. Door een aantal omstandigheden in mijn leven word ik sinds een jaar of 25 Philippe genoemd. Ik ben 43 jaar oud, van Zuid-Koreaanse afkomst en opgegroeid in Zwitserland, vlak bij Zürich door adoptieouders. Ik heb helemaal niets met voetbal gehad, totdat ik ooit naar Nederland kwam. Vroeger heb ik hooguit af en toe naar het Zwitsers elftal gekeken. Mijn twee grote passies zijn ICT en reizen.

Dit is het eerste interview voor deze serie in het Nederlands. Waar heb je de taal geleerd?

Zo’n 8 jaar geleden wilde ik met een man uit Noord-Nederland, met wie ik op het internet contact had gekregen, een liefdesrelatie gaan opbouwen. Na een zwaar eerste jaar zagen we dat ook wel zitten. Maar helaas kon ik geen werk vinden. De ICT-wereld zit in Nederland anders in elkaar dan in Zwitserland. Dus moest ik na anderhalve jaar mijn biezen pakken en terugkeren naar Zwitserland.

Ik vond het vanzelfsprekend dat ik me bij mijn gastland aan zou passen. Daarom heb ik me het Nederlands zelf bijgebracht. Het beheersen van de lokaal gesproken taal is voor mij één van de belangrijkste stappen voor de maatschappelijke integratie. Met het Zwitsers/Duits als moedertaal was het Nederlands vrij eenvoudig te leren. Al na drie maanden sprak ik het redelijk, na een half jaar vloeiend. En ik ben het sindsdien niet verleerd.

FC Eindhoven uit, 18-08-2017

Hoe ben je met Telstar in contact gekomen en wanneer was je eerste wedstrijd?

Mijn toenmalige Nederlandse vriend heeft altijd veel met voetbal gehad. En ik dacht dat ik ook wat interesse moest tonen in wat mijn partner leuk vindt. Alleen moest ik daar mijn eigen weg in vinden.

In die tijd verkeerde FC Emmen in zwaar weer, en mijn vriend werd gevraagd om lid van de RvC te worden. Door die functie ging hij soms ook mee naar uitwedstrijden. Ik ging een keer mee toen Emmen uit tegen Telstar speelde. Dat was op 15 april 2011. Mijn vriend was bang om aan de overige leden van de RvC te vertellen dat hij een vriend had. Dus mocht ik niet met hem mee, maar moest ik in een thuisvak van Telstar plaatsnemen. Zo vond ik mezelf terug op de Oost-Tribune, op Vak I. De harde kern van de Telstar-supporters stond toen nog op Zuid (het huidige uitvak), en ik was zeer onder de indruk van het lawaai dat ze daar wisten te maken. Ik was verkocht – hier wil ik nog een keer heen. Telstar won trouwens met 4-1.

Ik herinner me nog zeer goed dat mijn vriend tegen me zei dat ik ongeveer voor de moeilijkste club had gekozen qua locatie. Hij dacht daarom dat ik het supporten van Telstar snel voor gezien zou houden. Elke twee weken van Drenthe naar Telstar, helemaal met het OV, want ik heb geen rijbewijs. Inderdaad was ik per thuiswedstrijd ongeveer negen uur onderweg exclusief de overnachting. Want ik kon met het OV niet meer thuis komen na afloop van de wedstrijd. Toch hield ik het vol en ging ik naar alle wedstrijden van Telstar – thuis en uit. Soms was dat laatste zelfs makkelijker, want vanaf een aantal stadions redde ik het naar huis zonder overnachting. Dat ik nu weer in Zwitserland zit, vind ik geen belemmering om naar Telstar te gaan. Of heeft loyaliteit en ware clubliefde iets met afstand te maken? Nee, toch?

Was dit ook het moment waarop je dacht; Dit is mijn club! Wat was het speciale gevoel dat dit veroorzaakte?

Ik wist vanaf mijn eerste bezoek aan Telstar dat ik er bij wilde horen. De sfeer in dat stadion beviel mij ontzettend. Zo’n klein clubje paste ook uitstekend bij mij. Ik had inderdaad mijn eigen toegang tot de voetballerij gevonden. Zo ging ik er gewoon steeds opnieuw naartoe en mengde mij tussen de supporters. Eerst keken veel mensen wat vreemd op. Waar kwam die rare vogel vandaan? Wat deed die hier? Was het niet maar een verdwaalde toerist? Men wist niet goed wat ze met mij moesten. Maar met de tijd begonnen een aantal medesupporters uitgebreider met mij te praten. Zo werd ik langzamerhand een bijzonder onderdeel van die harde kern. Maar ik paste bij geen enkel patroon: Zwitserse Koreaan, spreekt vloeiend Nederlands, reist uren en geeft bakken vol geld uit voor een avondje Telstar, heeft verder niets met voetbal, is homo, drinkt geen bier, rookt niet. Niet bepaald de typische voetbal-aanhanger.

Mijn plek sinds de harde kern naar Vak G op Oost is verhuisd. 29-09-2017 vs Fortuna Sittard

Hoe vaak zie je een wedstrijd gedurende het seizoen? Bezoek je alleen thuiswedstrijden of ga je ook wel eens naar een uitwedstrijd? Naar welke ben je zoal geweest?

Mijn huidige vriend, met wie ik een klein jaar na mijn terugkeer naar Zwitserland verkering kreeg, zag mijn bezoeken aan Telstar lange tijd helemaal niet zitten. Dat heeft twee seizoenen lang veel invloed gehad, want ik ging er niet vaak meer heen. Gelukkig is dat verleden tijd en is Telstar geen knelpunt meer in onze relatie. Sindsdien ga ik naar alle thuiswedstrijden als het mij uitkomt. Vorig seizoen kwam ik vaker dan wat ik eigenlijk gepland had, omdat Telstar aan zijn beste seizoen in jaren bezig was, zeker het beste dat ik zelf mee heb gemaakt. Er waren jaren waar ik zo’n twintig keer overkwam uit Zwitserland. Dat gaat het dit seizoen niet worden, de helft is ook wel goed.

Wel ben ik min of meer gestopt met uitwedstrijden. Ik ben dat gezeik meer dan beu. Kassa’s bij het uitvak gesloten. Of verplichte combi’s. De club helpt me weliswaar altijd als ik laat weten dat ik naar een uitwedstrijd wil gaan. Dan regelen ze het kaartje voor mij; en ook een uitzonderingsvergunning voor de verplichte combi’s. Maar samen met een aantal andere omstandigheden vind ik het toch een ernstige belemmering voor een bezoek aan een uitwedstrijd. Dan maar niet, zeg. Zeker als je daar nog zoveel geld aan kwijt bent als ik.

In een aantal stadions beviel het me ook niet echt goed. Het ergste vind ik als er geen uitvak is tussen het thuispubliek moet gaan zitten. Dat is mij onder meer overkomen bij Willem II en Jong PSV. Nee, bedankt. Nooit meer! Ook sommige uitvakken, b.v. bij FC Volendam, hoeven voor mij niet meer. Maar er zijn ook heel wat stadions waar ik het leuk vind om heen te gaan. Zoals die van Sparta, De Graafschap, FC Eindhoven, Cambuur, Go Ahead, FC Dordrecht.

Witte Leeuwen, bruine koeien. – Stoos, Zwitserland, 24-08-2018

Ga je alleen naar Telstar of met vrienden / familie?

Ik ga altijd alleen. Mijn huidige vriend heeft niet veel met voetbal. Hij is één keer mee geweest, maar zat op een ander vak. Het was een sensatie dat ik hem mee kon krijgen naar het WK in Rusland de afgelopen zomer. Daar bezochten we de drie groepswedstrijden van het Zwitsers elftal.

Wat vind je in het algemeen over het niveau van onze eerste divisie?

Het niveau is zeker hoger dan in de Zwitserse Challenge League, wat bij ons de een na hoogste divisie is. Maar vergeleken met de Europese top landen stelt het niet zo veel voor. Als je na de tweede divisies van Duitsland of Engeland kijkt, zie je vooral een groot verschil qua publieke opkomst. En van mij mogen alle beloftenteams de Eerste Divisie uit en een eigen competitie gaan vormen.

Wie is de beste speler van Telstar naar jouw mening en wie is dit? Heb je ook een alltime favourite?

Ik heb echt te weinig verstand van voetbal om me een oordeel aan te meten wie de beste speler is. Maar ik heb veel respect voor spelers die al lang aan Telstar verbonden zijn. Zelf meegemaakt heb ik Anthony Correia, Frank Korpershoek en Cor Varkevisser.

Hoe volg je de Witte Leeuwen als je thuis in Zwitserland bent?

Twitter, Facebook, Livescore, en een aantal wedstrijden zijn zelfs op TV te zien.

Ik mocht de eerste wedstrijd van Telstar van het seizoen 2012/13 aftrappen. 10-08-2012 vs Helmond Sport – (C) 1963-pictures.nl

Wat denken andere mensen thuis van jouw clubvoorkeur?

Dat mijn partner er veel moeite mee had heb ik al gezegd. Maar hij kwam er ook pas later bij in mijn leven. Andere vrienden kenden mij al veel langer en wisten hoe ik in elkaar zit. Ze vonden Telstar dan ook goed bij mij passen. Dat ik het vol hield om er zo vaak heen te reizen vonden ze zo gek nog niet, want ik sta bij hen bekend om mijn loyaliteit.

Heb je ook een favoriete club in Zwitserland? Welke en zijn er ook overeenkomsten met Telstar?

Telstar zal voor altijd de enige club blijven die ik steun. Verder het Zwitsers elftal. Ik ben in en door Nederland bij het voetbal gekomen, heb er vroeger in Zwitserland nooit iets mee gehad. Dus het past prima zoals het is. Om nog een andere club te volgen zoals ik Telstar doe zie ik ook qua kosten en tijd helemaal niet zitten. En dan hebben we in Zwitserland zoveel supporters “idioten”, die de boel goed weten te verzieken (Zürich vs Basel dan). Daar heb ik geen behoefte aan.

Make Telstar Great Again! – Mount Rushmore National Memorial, VS, 07-09-2017

Is er iets wat je aan onze volgers  kwijt wilt? The mic is yours mate…..

Ik zou dolgraag een terugkeer naar normaal voetbal mee willen maken. Daarmee bedoel ik onder meer: Weg met de Beloften uit de Eerste Divisie. Weg met dat ku(ns)tgras. Weg met namen die te belachelijk zijn voor woorden: Keuken-Kampioen-Divisie? Wie was daar niet goed bij z’n hoofd? En vooral: Weg met die verplichte combi’s en andere belemmeringen voor de uitsupporters zoals torenhoge hekken en visnetten.

En nog iets persoonlijks: bij veel mensen werd ik vooral via Twitter bekend door foto’s waar ik met mijn Telstar-sjaal op sta, vaak voor een bekende achtergrond. Daarom denken veel mensen dat ik alleen maar een leuk leven heb. Tegenwoordig is dat ook wel zo. Maar als ze mijn eerste 25 levensjaren kenden, zouden ze waarschijnlijk niet met mij willen ruilen. Wees je er altijd van bewust dat je op sociale media vaak een scheef beeld van mensen krijgt dat veel mooier oogt dan het daadwerkelijk is.

Dit is een verhaal uit de serie Support vanuit het buitenland. Klik hier voor alle verhalen van deze serie.