Tijdens de Bosnische Oorlog werden er meer dan 7.000 mensen vermoord. Niet ver van het in Nederland welbekende Srebrenica ligt Bratunac. Gevangenen werden naar het stadion van Bratunac gebracht, wat gebruikt werd als detentieplaats. Later zijn al deze mensen om het leven gebracht. We nemen een kijkje bij dit stadion.
Deportatieplaats
We lopen door het Potočari museum over Srebrenica als ons oog valt op een van de stukjes tekst over de gepleegde genocide tegen de Bosniakken (Bosnische Moslims). Deze gaat namelijk over een voetbalstadion. In 1992 werd dit stadion gebruikt als detentieplaats. Het Joegoslavische leger had de macht in Bratunac. In juli 1995 gaven duizenden mannen en jongens zich over aan het Servische leger. Veel van deze mensen vermoord in een pakhuis in Kravica.
Een ander deel van de groep werd gevangen genomen en naar het stadion van Bratunac gebracht, samen met gedeporteerden uit Potočari. Het stadion diende als deportatieplaats. Later werd deze groep gebracht naar andere locaties in de buurt, zoals een detentiekamp in een school. Hier volgden het geweld en later de moorden. De lichamen zijn begraven in massagraven. Voorheen was Bratunac een gemeente waarin 50% moslim was. Hier is na de genocide geen sprake meer van.
Bratunac Stadion
Bespeler van dit veld is FK Bratstvo Bratunac, een club die in 1947 is opgericht. Ze komen uit in de derde divisie. Op de onoverdekte tribune passen zo’n vijfhonderd mensen. Na het indrukwekkende museumbezoek besluiten we om bij het veld te gaan kijken. Een muurtje klimmen verder staan we achter het doel. We lopen een rondje over de tribune, die in alles voldoet aan het standaardplaatje van de Balkan. Overal liggen lege schillen van zonnebloempitten en sommige stoeltjes zijn bedenkt met oude kranten.
Net als we ons opmaken om te vertrekken betreden enkele kinderen het veld. Zij gaan lekker een balletje trappen om het veld. Voor hen is dit voetbalveld gewoon een voetbalveld. Voor hun ouders geldt dit natuurlijk niet. Zij zullen zonder twijfel weten van de bizarre geschiedenis van dit voetbalveld, omdat zij die periode zelf beleefd hebben. Een nieuwe generatie groeit op, maar de wonden van de oorlog zijn in Bosnië nog altijd pijnlijk voelbaar.
