Sailing to The Den
Millwall Football Club is zonder twijfel een van de meest omstreden clubs ter wereld. Op het eerste gezicht lijkt Millwall een doodnormale Engelse divisieclub. De sportieve successen zijn schaars. In de lange geschiedenis van de Londense club speelde het slechts twee seizoenen op het hoogste Engelse voetbalniveau en werkt het al jaren wedstrijden af tegen clubs als Huddersfield Town, Leicester City en Derby County.
Echter, het op het eerste gezicht doodnormale Millwall is door heel Engeland berucht, gevreesd en gehaat. Fans van Millwall hebben een extreem gewelddadige reputatie opgebouwd. Wereldwijd is de rivaliteit met West Ham United bekend, maar ook in wedstrijden tegen andere clubs zijn supporters van Millwall trouw aan deze reputatie.
Al ver voor de intrede van het hooliganisme in het voetbal vonden er bij Millwall tal van incidenten plaats met supporters. In de eerste decennia van de vorige eeuw waren vechtpartijen langs de lijn eerder regel dan uitzondering. Millwall was – net als rivaal West Ham – de club voor Londense havenarbeiders. Voetbal diende als uitlaatklep voor hen die het al niet ruim hadden en hun kost verdienden met ploeteren in de haven. Vooral in wedstrijden tegen andere clubs uit Londen en nabije omgeving liep het soms behoorlijk uit de hand.
Geen wonder dat Millwall bij de opkomst van hooliganisme in de jaren zestig behoorde tot de clubs met een grote gewelddadige achterban. Door het hele land maakte men onaangenaam kennis met Millwall. Het voetbal van Millwall stelde weinig voor, maar de fans lieten een spoor van geweld achter.
In de jaren zeventig scoorde Rod Stewart wereldwijd een hit met het nummer Sailing. Tegenwoordig is Rod Stewart in tranen als You’ll Never Walk Alone bij zijn favoriete club Celtic klinkt, maar in 1975 was hij succesvol met een liedje over zeilen. Het lied gaat over zeilen over de zee naar huis, niet echt iets waar menig hooligan van Millwall agressief van zou worden. Toch gebruikten Millwall-supporters de melodie van dit lied voor wat later hun lijflied zou gaan worden. Het contrast tussen het rustige Sailing van Rod Stewart en het gebruik van fans van Millwall is immens. Het refrein van het brave zeilliedje, maakte plaats voor een zelfbedachte tekst die de gewelddadige reputatie van Millwall bevestigt:
No one likes us!
No one likes us!
No one likes us, we don’t care!
We’re Millwall, super Millwall!
We’re Millwall from The Den!
Bij Millwall heeft het ‘No One Likes Us’ door de tijd een verandering ondergaan. Werd het lied in de jaren zeventig en tachtig nog rustig gezongen en klonk de melodie van Sailing er duidelijk in door, tegenwoordig zingt men het krachtig en snel. Alleen met gespitste oren kan de melodie erin herkend worden. De combinatie van de tekst en de kracht waarmee het gezongen wordt passen geheel bij de fans van Millwall. Het resultaat is een verwoestend gezang.
Ook andere clubs als Tottenham Hotspur en Crawley Town gebruiken de melodie van het populaire zeilliedje. Inmiddels is het ook bij Bayern Munchen, zelfs in Japan te horen en lijkt het alsof Sailing de hele wereld over is gezeild. Maar het lied komt toch vooral thuis als het aanlegt bij de oude havenclub Millwall, bij het stadion The Den.
Fans Millwall – No One Likes Us (op 0:50 min.)
Rod Stewart – Sailing
