Ragazzi Della Curva
Sinds een jaar of twee gaat mijn interesse voornamelijk uit naar Oost-Europa. Goed voor de portemonnee en veel vergane glorie. Dat mag ik wel. Vanwege het klimaat in deze landen zitten ze hier echter alleen met ellenlange winteronderbrekingen. Dit besloot mij op een druilerige nieuwjaarsdag eens verder te kijken. Mijn oog viel al snel op Napoli tegen Milan. Uiteindelijk werd deze wedstrijd naar de maandagavond verschoven en de enige andere haalbare optie voor een kort weekendtripje was Napoli tegen Sassuolo. Niet het affiche waar ik vooraf op had gehoopt, maar gezien Sassuolo’s prestaties dit seizoen leek me dit een prima alternatief. Het ging me tenslotte niet alleen om het voetbal. Na alle verhalen die ik over de stad Napels had gehoord was ik ook erg keen om deze stad zelf eens te gaan verkennen.
In de weken voor mijn bezoek aan Napels kwam ik via via in contact met een Napoli supporter. Uiteindelijk bleek dat hij een van de bekendere Napoli fans is uit de Curva B, samen met de Curva A het meest fanatieke gedeelte van het stadion, en zou hij voor mij voor deze wedstrijd een kaartje regelen tussen de tifosi van Napoli. Op de wedstrijddag spraken we enkele uren voor de wedstrijd af bij een metrostation aan de rand van het oude centrum van Napels. Hier ontmoette we elkaar en mocht ik achterop de Vespa, met een vlaggenstok van een paar meter in een hand, mee naar het stadion. Meer Napolitaans ga je het niet krijgen.
Al zigzaggend door de avondspits bereikten we het stadion en ontmoette ik de vrienden van Raffaele. Hier dronken we flesjes Peroni uit gekoelde emmers van de achterbak van een ondernemend ingestelde local. Enkele Napoli fans bleken, na het horen van mijn clubvoorkeur, bovenmatig geïnteresseerd te zijn in verhalen omtrent de gebeurtenissen in Rome verleden jaar. Gezien de rivaliteit tussen de supportersgroepen van Napoli en Roma konden ze er wel om lachen wat er allemaal gebeurd is. Daarna werd al snel de conclusie getrokken dat zoiets in Napels nooit zou kunnen gebeuren met een groep uitsupporters.
Na enkele uurtjes Napolitaanse gezelligheid werd het tijd om ons richting de toegangshekken van het stadion te begeven. Omdat alcohol niet te verkrijgen is in het fanatieke gedeelte van het stadion staan er buiten het stadion bij de Curva oude mannetjes met miniflesjes sterkedrank. Uiteraard is het niet de bedoeling dat je deze meeneemt in het stadion. Even later omzeilden we de beveiliging met enkele miniflesjes espresso met een scheut alcohol, verstopt op een niet nader te noemen plek, richting onze plaatsen op de tweede ring achter het doel.
De twee uur die daarop volgden zijn niet in woorden uit te drukken. Het stadion. De sfeer. Het positiespel van Napoli. Adembenemend! Ik kwam ogen en oren te kort. Kort na mijn bezoek verscheen onderstaand filmpje online. Ik stond er middenin. Ondanks de lage temperatuur stond het kippenvel lagen dik.
Nog amper bijgekomen van deze geweldige ervaring klom ik weer achterop de Vespa. De rit terug naar het centrum ging langs de Golf van Napels met de Vesuvius in de verte. Gelukkig was de temperatuur dusdanig laag dat mijn kleine jongen niet voor ongemakkelijke situaties kon zorgen met mijn gastheer.
NAPOLI, TI AMO!
