RAEC Mons: Tijd voor succes!
Negen jaar na het faillissement staat RAEC Mons, een nakomeling van RAEC Mons, op het punt om te promoveren naar het landelijke niveau. Voor de tweede keer op rij kan de club uit het Belgische Bergen kampioen worden. Na jaren te hebben gebivakkeerd op de provinciale niveaus, is het tijd voor succes.
Promotiekoorts bij RAEC Mons
Dat het voetbal in Bergen leeft, is al een paar maanden duidelijk. Na een overwinning tegen Union Rochefortoise, waar de ultras behoorlijk uitpakten, is het vrijwel onmogelijk voor Mons om het kampioenschap te missen. Met 14 punten voorsprong en nog 5 wedstrijden te gaan, kan op elk moment de competitie beslist worden. Dat Mons het in eigen huis kan afmaken, is de kers op de taart.
Gezien de weersverwachting, besluit ik vroeg in de auto te stappen. Ruim 2,5 uur later arriveer ik in het zonovergoten Bergen en parkeer ik de auto in een straat bij het stadion. Een stadion midden in de woonwijk, met een pub op 5 meter lopen van de ingang, is een genot voor liefhebbers van voetbalcultuur. Dat de muren om het stadion beschilderd zijn met voetbalgerelateerde kunstwerken, maakt het alleen nog maar mooier. Het is nog vroeg, ruim 4 uur voor de wedstrijd, en toch is de pub al redelijk druk. De fans van Mons zijn klaar voor succes. Nadat hun club in het seizoen 2014/2015 failliet ging, moest een doorstart gemaakt worden. Dit was samen met Rus Genly-Quévy. Jarenlang speelde de fusieclub op de lagere amateurreeksen. Pas de afgelopen seizoenen is de opmars naar boven ingezet.
Ondanks de gezelligheid in de kroeg, besluit ik het centrum in te duiken. Het weer in combinatie met een burger en de vele activiteiten zorgen ervoor dat de tijd voorbijvliegt. Het is een kwartiertje teruglopen naar het stadion.
Ga, Albert, win voor ons!
Ruim een uur van tevoren ga ik langs de zichtbaar gespannen stewards, die duizenden supporters moeten controleren. Eerder werd het hele stadion al uitgekamd op zoek naar verborgen vuurwerk en ook de harde kern zou een grondige fouillering ondergaan. In het stadion is het al redelijk vol. Met een paar kraampjes, waar je gelukkig zonder achterlijke betaalpas kunt betalen, zal de catering ongetwijfeld een flinke omzet genereren.
Een kwartier voor de wedstrijd beginnen de supporters van Mons met hun tifo: “Allez L’Albert, gagne pour nous”. Op datzelfde moment trekken de ultras één voor één een witte poncho aan. De spelers komen op en een klein doekje komt omhoog. Even hoop ik op een pyroshow, maar de ultras houden zich nog in. Desalniettemin is het indrukwekkend om te zien hoeveel supporters zich hebben verzameld in het Stade Charles-Tondreau. De 8000 beschikbare plekken zijn bijna uitverkocht, en dat op het vierde niveau van België.
Al gauw worden de poncho’s uitgedaan en naar het veld gegooid. Terwijl de stewards ze nog verzamelen, scoort Mons voor rust de 1-0 en vanaf de tribune worden een paar stroboscopen afgestoken. Ook belanden er een paar op het veld, maar gelukkig zijn we in België, dus wordt de wedstrijd niet onderbroken.
Pitch invasion!
Na de rust loopt RAEC Mons uit, en opnieuw worden een paar stroboscopen afgestoken. Even later gaat een klein doekje door het vak, en een minuut later wordt het nodige vuurwerk afgestoken. De wedstrijd nadert zijn eind en de supporters van Mons staan klaar om het veld te bestormen. Als Mons haar derde treffer van de avond maakt, in de blessuretijd van de tweede helft, rennen de supporters vol extase het veld op. Een zenuwachtige stadionspeaker gebiedt echter om zo snel mogelijk de tribune op te gaan, gezien de scheidsrechter nog niet heeft afgefloten. Als gevolg ligt de wedstrijd ruim 20 minuten stil. Gelukkig wil de scheids nog wel doorspelen. Ergens scoort Vervietois nog een goal, volgens mij na deze onderbreking, maar gezien er geen uitsupporters zijn, heb ik hier weinig van meegekregen.
De scheids fluit af, en voor de tweede keer in een half uur rennen de supporters het veld op. Na jaren van tragedie, heeft Mons eindelijk de weg naar boven ingezet. Laten we hopen dat Mons volgend seizoen kan doorpakken in een competitie die voornamelijk bestaat uit troosteloze B-teams, want de club en haar supporters verdienen meer.
