De karakteristieke zang van ‘Play up Pompey!’ is al sinds de beginjaren van Portsmouth FC het handelsmerk van de supporters. Portsmouth claimt hiermee het oudste clublied ter wereld in handen te hebben.
‘Play up Pompey, Pompey play up!’ Eens om de zoveel minuten rolt het tijdens wedstrijden van de tribunes op Fratton Park. De melodie is van de Westminster Chimes, het wereldberoemde simpele deuntje dat de Big Ben in Londen om het kwartier speelt. In Nederland ook bekend als de Westminsterslag.
Voordat Portsmouth FC in 1898 ging bestaan, werd het lied in Portsmouth al gezongen rondom voetbalwedstrijden. De bevolking van Portsmouth, dat bestond uit veel havenarbeiders, supporterde doorgaans het lokale Royal Artillery FC. Zij speelden de thuiswedstrijden vlakbij de Portsmouth Guildhall, waarmee de oorsprong van het ‘Play up Pompey’ kan worden verklaard.
De klok van dit klassieke bouwwerk speelde ook de Westminster Chimes. Om op tijd de wedstrijd te beëindigen, om vier uur ’s middags, gingen scheidsrechters volgens de overlevering af op het geluid van het klokkenspel. Voetbalhumor was ook toen al aanwezig op de tribunes, want wanneer Royal Artillery aan de winnende hand was, begonnen de supporters de Chimes al voor de klok van vier uur te zingen om de scheidsrechter te misleiden.
Royal Artillery FC ging aan het einde van de negentiende eeuw ter ziele, maar de supporters hiervan namen hun lied mee naar het nieuwgevormde Portsmouth FC, in de volksmond al snel bijgenaamd Pompey. In het seizoen 1900-1901 werden de Pompey Chimes officieel uitgeroepen tot clublied, al was de tekst toen anders: ‘Play up Pompey! Just one more goal! Make tracks! What ho! Hallo! Hallo!’
Tegenwoordig is het lied gecultiveerd en versimpeld naar ‘Play up Pompey, Pompey play up!’ Maar één ding zal nooit veranderen: dat supporters van Pompey hun ploeg aan de overwinning proberen te helpen, met hulp van de Pompey Chimes.
(foto via Mark Botham)
