Omgaan met uitsupporters
Het zijn zware tijden voor de Nederlandse uitsupporter. Al jaren – als enige ter wereld – geconfronteerd met bus- en autocombi’s voor de meest onbenullige wedstrijden en nu ook steeds vaker helemaal verbannen uit het stadion. In Utrecht werd de morbide voetbalhumor van paar Bosschenaren wel erg letterlijk genomen. Het plaagstootje was reden voor de gemeente om een paar uur voor de wedstrijd alle 400 uitsupporters te weren ‘om escalatie te voorkomen’, een besluit dat absurd genoeg begrijpend goedgekeurd werd door de KNVB en beide clubs. En gisteren bedacht de burgemeester van Heerenveen dat hij wel erg veel politie had ingezet in de probleemloos verlopen derby tegen Cambuur. In plaats van een realistischer politie-inzet zinspeelde hij op een uitsupportersverbod. Het toont de gevaarlijke tendens van dit moment. Iedereen vindt het blijkbaar heel normaal om groepen mensen te weigeren bij wedstrijden als een bange burgemeester daartoe een vage aanleiding ziet. Zelfs een gang naar de rechter mocht niet baten toen Eindhoven uitsupporters van Ajax zelfs per buscombi verbood naar PSV te komen.
Nederlandse vijandigheid versus Engelse gastvrijheid
Waar de uitsupporter in Nederland wordt gezien als lastig uitschot dat in zo klein mogelijke aantallen met zo min mogelijk vrijheid zo snel mogelijk moet worden aan- en afgevoerd is dit vlak over de grens heel anders. In landen als Engeland en Duitsland reizen wekelijks in alle vrijheid vele tienduizenden supporters hun club achterna om plaats te nemen in uitvakken die qua comfort niet veel verschillen van de thuisvakken. Sommige clubs spannen zich zelfs extra in om uitsupporters gastvrij te ontvangen.
Een recent voorbeeld is Chelsea. De club heeft vanwege de ‘gekochte’ prijzen van Roman Abramovich een negatief, poenerig imago. Met ambitieuze, originele zo u wilt megalomane plannen, waaronder het inmiddels in de koelkast belande plan om Battersea Power Station om te bouwen tot nieuw stadion, probeert Chelsea zich te onderscheiden van de andere clubs in Londen. Maar ook op supportersgebied wil de club een voorloper zijn.
Olympische waarden bij Chelsea FC
De Olympische Spelen van 2012 in Londen hebben Chelsea de ogen geopend. Uitsupporters worden sinds vorig seizoen veel meer als gasten behandeld. Supporters van de bezoekende club krijgen voorafgaand aan de wedstrijd een informatiepakket waarin iets wordt verteld over de club, reisinformatie wordt gegeven en horecagelegenheden rond het stadion worden uitgelicht. Op de wedstrijddagen zelf staan op het metrostation en om het stadion heen zogenaamde ‘gastheren’ alle supporters op te wachten om deze te voorzien van informatie en om vragen te beantwoorden. Als de uitsupporters vervolgens het uitvak binnen gaan worden er op de televisieschermen onder de tribune hoogtepunten van hun club vertoond. Het personeel draagt het shirt van hun voetbalclub. Op deze manier probeert Chelsea een soort ‘thuis op vreemde bodem’ te creëren.
Het idee achter deze aanpak is volgens Chelsea dat de supportersbeleving in Engeland voor een groot deel wordt bepaald door de fans en sfeer in het stadion. De club erkent dat juist uitsupporters een wezenlijk aandeel hebben in het verhogen van de sfeer, en is als één van de weinige clubs bereid een stapje extra te doen om uitsupporters goed te ontvangen. De aanpak heeft effect. Het aantal bezoekers steeg vorig seizoen en in de eerste wedstrijden van dit seizoen ten opzichte van eerdere jaren. Daarnaast had het ook nog een ander positief en onverwacht effect: de supporters waren een stuk minder agressief tegen personeel en andere supporters. Het bewijst maar weer eens dat mensen zich over het algemeen normaal gedragen zolang ze ook normaal behandeld worden. Nu dit besef nog in het van hekken, netten, combi’s en verboden vergeven Nederland door laten dringen…
