Oh, when the saints go marching in
Het voetbalstadion als opera. In Engeland lukt het. De traagheid waarmee het lied wordt ingezet, is haast duizelingwekkend. Het gezang betoverend. When The Saints Go Marching In leent zich uitstekend voor een heerlijke samenzang.
Natuurlijk is het lied verwant aan Southampton, de club deelt de bijnaam ‘The Saints’ met de titel van het lied. Maar bij andere clubs wordt het lied net zo makkelijk gezongen, al ruilen ze The Saints doorgaans wel in voor een eigen naam.
‘When The Saints Go Marching In’ is net als zoveel andere bekende Amerikaanse melodieën van oorsprong een gospellied. Vermoedelijk stamt het lied uit de tweede helft van de negentiende eeuw. Het is niet helemaal duidelijk wie de schrijvers van tekst en melodie zijn. Wel duidelijk is, dat het lied mateloos populair was in Amerikaanse kerken en daar vandaag de dag nog altijd veel wordt gezongen.
Ook de wortels van Southampton FC liggen in de kerk. In 1885 werd de club in Southampton opgericht uit de St. Mary’s Church of England. Dat verklaart ook meteen de naam van het huidige stadion St. Mary’s en de bijnaam ‘The Saints’: de heiligen.
Tijdens de oprichting van Southampton werd When The Saints Go Marching In nog alleen in de Verenigde Staten gezongen. Nadat het lied al duizenden keren op zondagen in kerken was gezongen, werd het lied in de jaren twintig waarschijnlijk voor het eerst opgenomen. De Amerikaanse jazzlegende Louis Armstrong nam het lied in 1938 op.
In de Tweede Wereldoorlog werd door geallieerde Amerikaanse soldaten een aangepaste versie gezongen: When The Yanks Go Marching In. Met hun letterlijke ‘marching in’ brachten ze het lied ook overzee.
Na de oorlog brachten vele bekende artiesten, zoals Elvis Presley en The Beatles, ‘The Saints’ ten gehore. Dankzij de vrolijke melodie werd het niet langer alleen in kerken gezongen, ook tijdens popconcerten, bruiloften en andere feesten klonk het lied. In New Orleans, waar ook jazzvertolker Louis Armstrong vandaan kwam, is in 1966 zelfs de American footballclub – direct en indirect – vernoemd naar het lied: New Orleans Saints.
Het lied werd op die manier gemeengoed. In de jaren zestig en zeventig drong het lied door bij supportersgroepen in Groot-Brittannië. Uiteraard ontbreekt Southampton niet in dat rijtje. Bij iedere wedstrijd van de Saints klinkt een onaangepaste versie van When The Saints Go Marching In.
“Oh, when the saints go marching in
Oh, when the saints go marching in
(Lord) I want to be in that number
When the saints go marching in”
De originele tekst gaat over de wens de hemel binnen te treden samen met de heiligen, als de laatste dag op aarde, de Dag des Oordeels, is aangebroken. Het lied verwoordt zo de wens bij een groep te horen, in dit geval bij de heiligen. Supportersgroepen kunnen op deze manier dus ook hun eenheid uitdragen.
Supporters van andere clubs dan Southampton ruilen The Saints in voor een eigen naam. Tottenham Hotspur heeft het lied tot kunst verheven, met The Spurs Go Marching In. En zo zijn er nog The Reds, The Blues en veel meer. Allen zingen ze over het gezamenlijk binnen willen treden van het hemelrijk. Tot die tijd creëren ze van het voetbalstadion hun eigen hemel. Met een hemelse samenzang.
Southampton in St. Mary’s
Tottenham Hotspur-fans bij Fulham
(foto via Tony O’Brien)
