Praag is niet alleen een wonderschone stad, maar ook qua voetbalcultuur kan je jezelf hier prima uitleven. Naast de grote clubs in het betaalde voetbal zijn er ook tal van kleinere clubs met het nodige karakter te vinden. Motorlet Praha is daar eentje van. En dus ga je, ondanks het grauwe weer, op zaterdagochtend om 10.30 uur naar Stadion SK Motorlet voor een heuse degradatiekraker.
Motorlet Praha
De club is opgericht in 1912 om pas in 1921 toegelaten te worden tot de officiële competities. In meer dan een eeuw wist de club zich slechts eenmaal op te werken tot de 1e Tsjecholowaakse voetbalcompetitie. Dit gebeurde in het seizoen 1963-1964.
Echter zo snel als dat ze weer degradeerden, verdween de club weer in de anonimiteit van het Tsjechische voetbal. Al heel wat seizoenen komt de club uit in 3. Liga, zeg maar de Tweede Divisie van Tsjechië. Hoewel promotie naar het betaalde voetbal hier wel mogelijk is, lijkt dat voor deze club ver weg.
Momenteel staan ze onderin en moeten ze vrezen voor degradatie. En dat is ook niet gek gezien de animo die deze club heeft. Wanneer we in de buurt van het stadion komen vragen we ons af of er eigenlijk wel gevoetbald wordt. Er is vrijwel niemand te bekennen die iets herkenbaars aan heeft van de club.
Eenmaal aangekomen bij de ingang, krijgen we net zulke verbaasde blikken terug. Je kan het van de gezichten aflezen. Wat komt een groepje buitenlanders hier doen op de zaterdagochtend? Net als die andere max. 150 bezoekers, namelijk een potje voetbal kijken.
Stadion SK Motorlet Praha
Het stadionnetje omvat niet veel meer dan een hoofdtribune aan de lange zijde. Desondanks zie je wel sporen dat het ooit groter moet zijn geweest. Achter het doel is nog een deel van de staantribune over, maar ook in het verlengde van de lange zijde en achter het andere doel zie je nog tekenen van een andere staantribune.
Als we de cijfers mogen geloven kunnen er officieel 5.000 bezoekers naar binnen, wat vrij optimistisch is. De toegang tot het veld is voor de spelers een wandeling door het tunneltje onder de staantribune door. Mooi te zien dat ze die in ere houden.
Verder lijkt het er vooral op dat deze club gebruikt wordt als opleidingsclub voor Sparta Praag. Er lopen wat mensen van Sparta rond in clubkleding en Motorlet is ook een partnerclub. Dat zal ook een reden liggen dat deze club niet meer terug zal keren in het betaalde voetbal.
Degradatiekraker
Het seizoen is nog niet halverwege, maar dit is wel een absolute 6-punten wedstrijd. Winst voor de thuisploeg betekent wat meer afstand nemen van de degradatiestreep waar bezoekers Loko Vltavin juist meer richting degradatie gedrukt worden.
Loko wordt aangemoedigd door hun ultras. Een klein groepje opgeschoten pubers die met veel enthousiasme en een trommel hun club steunen. De thuisploeg wordt vooral aangemoedigd in stilte, al is er wel eentje die ook op een trommel ramt zo af en toe. Eveneens een vrij jonge supporter. Verder is het voor de sfeer van de gemiddelde amateurwedstrijd.
De thuisploeg heeft de betere van het spel en komt al snel op voorsprong. Desondanks dat ze veel beter zijn wordt deze voorsprong ook weer makkelijke weg gegeven. Motorlet gaat door in hun aanvalsdrift en worden daarvoor beloond. Nog voor rust valt de 2-1.
Het amateur-voetballandschap
Omdat de tweede helft niet om te gluren is, vermaak ik me vooral met de camera en probeer ik het verhaal van de tribunes wat meer vast te leggen. Zo is het best opvallend hoeveel mensen met de hond naar deze wedstrijd gaan. De fanatieke jeugd van de bezoekers blijven doorgaan met het zingen van liedjes, waarbij af en toe de shirtjes uit gaan om ultra-plaatje compleet te maken.
Door een te drukke agenda kom ik er te weinig aan toe. Het bezoeken van amateurwedstrijden. En ik moet o.a. Lars en Sander hier bij In de Hekken gelijk geven dat bij het amateurvoetbal zoveel cultuur en karakter is vast te leggen, zoals zij deden in Land van Amateurs.
Ik krijg zelfs te maken met een overijverige steward die wel met heel veel chagrijn en misbaar duidelijk maakt dat ik ergens niet mag staan om wat foto’s te maken. Ondertussen lijkt de wedstrijd te eindigen in 2-1 tot de bezoekers nog een alles of niets moment pakken en de gelijkmaker nog in blessuretijd valt. Op wat gemopper na valt er geen wanklank. Zo mooi en ongedwongen kan het voetbal zijn.
