Voetbalgeschiedenis

In de geschiedenisboeken: Misschien wel de mooiste promotie ooit?

Zondag 16 mei 2010 is de dag waarop Kralingen promoveerde ten koste van Spangen. Dit is een datum die met gouden letters bijgeschreven zal worden in de historie van Excelsior Rotterdam. Misschien wel de mooiste promotie ooit.

Mooiste promotie

De sfeer is redelijk relaxt, maar vanaf het moment waarop de spelersbus wegrijdt, worden verschillende supporters toch nerveus. De 0-0 in de thuiswedstrijd mag dan een gunstig resultaat lijken, Excelsior moet op Het Kasteel dan wel minimaal één keer tot scoren komen. Om half vier komen de bussen in beweging. De bussen rijden dwars door de stad. Van Kralingen naar Spangen. De stemming zit er onderweg goed in. Een half uurtje later bereiken de bussen het stadion, waar het uitvak inmiddels al behoorlijk gevuld is. De rest van het stadion is niet helemaal uitverkocht, dat zal ook zo blijven. Toch opvallend dat Het Kasteel voor de belangrijkste wedstrijd van het jaar nog flinke lege plekken vertoont.

Excelsior krijgt in de eerste helft van de wedstrijd via Jerson Ribeiro (twee keer) en Daan Bovenberg een aantal grote kansen om de score te openen. Het zijn deze doelpogingen die het vertrouwen bij de supporters alleen maar doen toenemen. Medewerkers van Sparta, die deze middag toch al op van de zenuwen waren, hebben het nu helemaal niet meer. ‘We zijn vier keer door het oog van de naald gekropen’, zo vat een van hen de eerste helft samen.

‘Het is gek, het is macaber. Het is prachtig en lelijk tegelijk!’

Ook in de tweede helft duurt het lang voor de wedstrijd echt op stoom komt. De spanning vergoedt echter alles. Dan breekt de 88e minuut aan. Luis Pedro krijgt de bal en stormt het strafschopgebied van Sparta binnen. De invaller speelt de bal iets te ver voor zich uit en lijkt hem kwijt. Dan komt Cor Varkevisser om onduidelijke reden uit zijn doel. Hij haalt de aanvaller van Excelsior Rotterdam onderuit en scheidsrechter Van Hulten kan maar één ding doen: hij legt de bal op de stip.

Met nog twee minuten te gaan, is het complete chaos in het uitvak. De strafschop wordt gevierd alsof de buit al binnen is. ‘Hij moet er nog in’, wordt hier en daar geschreeuwd. Niemand die het hoort. Guyon Fernandez, die tot dan toe nog geen goede actie heeft gehad, neemt plaats achter de bal. De fluit van Jack van Hulten klinkt. Fernandez neemt zijn aanloop en schiet de bal ruim naast het doel. Een explosie van vreugde van de Spartaanse tribunes, gevloek vanuit het Excelsior-vak. Ongeloof, woede en verdriet vechten om voorrang.

Niet veel later is de bal aan de andere kant. Voor iedereen het in het uitak goed en wel in de gaten heeft, klinkt er gejuich. Sparta heeft gescoord. ‘Rydell Poepon houdt Sparta in de Eredivisie’, zegt Ruud van Os op Radio Rijnmond. Zo voelt het ook. Verslagen zakken de spelers van Excelsior in elkaar. Hun wereld is voor even ingestort. Fernandez verbergt zijn gezicht in zijn shirt.

We zitten al in blessuretijd, maar de scheids laat nog aftrappen. De bal komt bij Norichio Nieveld. Die ramt de bal zonder te twijfelen naar voren. Daar staat Leen van Steensel klaar om hem door te koppen. Guyon Fernandez, het gezicht weer uit zijn shirt, staat klaar om hem op te vangen. Hij legt de bal zo neer dat hij in de draai kan uithalen en hem snoeihard langs de verraste Varkevisser schiet.

Opnieuw staat alles een fractie van een seconde stil. Wat er daarna allemaal gebeurt, valt nauwelijks te reconstrueren. Fernandez stormt rechtstreeks het uitvak, trapt tegen een reclamebord en heeft een tel later alles en iedereen van Excelsior om zijn nek hangen. Ook op de tribune vliegt alles en iedereen over elkaar heen. Supporters die boven in het vak staan, liggen ineens onderaan de trap. Juichend, schreeuwend, huilend.

Als in een waas beleven we dit moment met z’n allen. Geen idee hoe lang het moment geduurd heeft, maar plotseling rolt de bal weer. Er komt zelfs nog een kans voor Sparta. Een vrije trap, met zelfs Cor Varkevisser in de zestien. Het zal toch niet… Vandaag kan immers alles.

Dan klinkt het eindsignaal. Terwijl Spartanen huilend en verslagen op de grond vallen, trekt Guyon Fernandez nog maar eens een sprint naar het uitvak. Gevolgd door alles en iedereen van Excelsior. Opnieuw buitelt iedereen over elkaar heen. Zowel op het veld als op de tribune. Op de hoofdtribune ontstaat een tweede ‘feestfront’ met medewerkers van de club en sponsoren. Binnen in Het Kasteel wordt het happy hour afgelast, de barbecues uitgedaan en de muziek uitgezet. Het is prachtig en lelijk tegelijk. En dat is het. Gelukkig slaat dat prachtig op Excelsior.

Foto’s uit Pro Excelsior Magazine, juni 2010

Stefan van Leeuwen
Liefhebber van de supporterscultuur, regelmatig te vinden met camera op de tribunes in binnen- en buitenland.

    Reageren is niet mogelijk.

    0 %