Marching on Together
Leeds United is traditioneel gezien een club met aanzien in het Engelse clubvoetbal. Op de erelijst prijken verschillende landstitels én de FA Cup van 1972. De winst in het oudste Engelse bekertoernooi leverde Leeds United destijds niet alleen de trofee op, maar ook een clublied: Marching on Together.
Marching on Together!
We’re gonna see you win
We are so proud,
We shout it out loud
We love you Leeds! Leeds! Leeds!
De sportieve geschiedenis van Leeds United is erg wisselvallig. De club kent zowel tijden waarin het meedraait in de top van het Engelse en zelfs Europese voetbal, als tijden waarin het kleurloos speelt in lagere divisies in Engeland. De steun van de trouwe supportersschare, vooral uit de stad Leeds en omliggende regio, blijft desondanks onverminderd groot. Zij weten zich verbonden in de liefde voor de voetbalclub, die onder meer tot uiting komt bij het ten gehore brengen van Marching on Together.
De fanatieke supporters van de Noord-Engelse club maken van Leeds United zonder meer een markante club. De fans kennen niet alleen rivaliteit clubs uit de eigen regio als Bradford City en Huddersfield Town, of wat verderop, met Manchester United. Ook in andere delen van het land is Leeds United een wederzijdse rivaal, zoals in Londen bij Chelsea en Millwall. Het laat zich raden dat Marching on Together daarom niet overal even lekker in het gehoor ligt.
Het lied Marching on Together is geschreven in aanloop naar de finale van de FA Cup van 1972. Leeds United bevond zich die tijd midden in de een succesvolle periode in de geschiedenis van de club. In 1969 werd de eerste landstitel binnen gehaald, waarna de FA Cup nog ontbrak in de prijzenkast van de Peacocks. In 1970 kreeg Leeds in de finale de kans om voor de eerste keer de beker te winnen, maar over twee wedstrijden was Chelsea de winnaar.
Leeds United mocht al snel op herhaling. Twee jaar later, in 1972, bereikte Leeds United opnieuw de finale. Vanaf het moment dat Birmingham City werd verslagen in de halve finale, leefde de jacht op de ontbrekende prijs enorm in Leeds, Yorkshire en daarbuiten. Op Wembley wachtte Arsenal als allerlaatste obstakel.
Spelers van Leeds United werden gevraagd een single op te nemen in aanloop naar de finale, wat resulteerde in het lied ‘Leeds United’. Een heel behoorlijk gecomponeerd lied dat de nummer tien bereikte in de Engelse hitlijst, maar vandaag de dag is dit lied toch relatief onbekend. Dat staat in schril contrast met een ander nummer, die op de b-kant van deze elpee was te horen: ‘Leeds! Leeds! Leeds!’, beter bekend als Marching on Together. Het lied werd geschreven door Les Reed en Barry Mason, de twee liedschrijvers die ook nummers voor Tom Jones hebben geschreven en daarmee ook (onbedoeld) het lijflied Delilah van supporters van Stoke City.
Op 6 mei 1972 waren 100.000 toeschouwers getuige van de finale tussen Leeds United en Arsenal op Wembley. Door een doelpunt van Allan Clarke won Leeds United met 1-0. De eerste en enige FA Cup in de clubgeschiedenis was daarmee een feit en maakte een geweldige euforie los onder supporters van Leeds United. Het zal ongetwijfeld hebben bijgedragen aan de blijvende populariteit van de opgenomen nummers. Marching on Together bleef gedraaid worden rondom thuiswedstrijden op Elland Road en groeide uit tot hét lied van Leeds United.
Op een tijdloze en meeslepende melodie klinkt een ode aan Leeds United door, een tekst vol clubliefde, hoop en trots. Het maakt Marching on Together tot een ijzersterk clublied. Decennia, en vele sportieve ups-en-downs, later wordt Marching on Together daarom nog altijd gedraaid en gezongen rondom wedstrijden van Leeds United. Misschien is dat nog wel meer waard dan de gewonnen FA Cup van 1972.
Marching on Together op Elland Road voor de wedstrijd
Beide nummers van de FA Cup-elpee in 1972: ‘Leeds United’ + ‘Leeds! Leeds! Leeds!’ (Marching on Together)
Klik hier voor de hele songtekst.
