Jong Utrecht – NEC: de laatste pre-corona wedstrijd
Precies één jaar geleden stond Jong Utrecht – NEC op het programma. Het was het moment dat de persconferentie over sluiting van basisscholen in Noord-Brabant nog bezig was. En ondanks dat wedstrijden tegen beloftes helemaal ruk zijn, besloot een groepje NEC supporters af te reizen naar Utrecht. Twee dagen later volgt er een verbod op grote evenementen en blijkt dat deze pot en Jong AZ-Cambuur voor hele lange tijd de laatste Nederlandse wedstrijden uit het Betaald Voetbal zijn. We spreken een NEC supporter hierover!
Het is een bijzondere maandag. In de media horen we van alles over het Coronavirus. Lekker belangrijk, het is matchday! NEC speelt die avond de uitwedstrijd tegen Jong FC Utrecht op sportpark Zoudenbalch in Utrecht. In de groepsapp wordt al gegrapt: Ik hoop vooral dat we achter het doel staan zodat we de keeper van de tegenpartij weer vakkundig kunnen afleiden. Niveautje hoor. Met een groep van 11 man zijn we goed vertegenwoordigd vanavond.
Stop de beloften!
Er zullen vanavond zestig supporters van NEC plaatsnemen in het uitvak bij Jong FC Utrecht. Premier Rutte heeft die dag in een persconferentie aangekondigd dat we vanaf vandaag geen handen meer schudden in Nederland vanwege het oprukkende coronavirus, maar dat is van latere zorg.
Met drie man reizen we vroeg in de middag alvast richting Utrecht met de trein. Daar bezoeken we onder het genot van wat bruine rakkers onze maat die ook voor NEC is, maar in Utrecht woont. Aangezien we moeten omwisselen bij de poort van Sportpark Zoudenbalch betekent het dat we praktisch vrij vervoer hebben. Na een biertje bij de nabijgelegen plaatselijke hockeyvereniging, altijd goed uiteraard, begeven we ons richting de thuisbasis van Jong FC Utrecht. Daar aangekomen sluiten we ons aan bij de rest van de groep die met auto’s naar Utrecht is afgereisd. Uiteraard is het al snel dolle pret.
Er wordt nog niet veel over corona gesproken, alleen over het advies om geen handen te schudden wat natuurlijk tijdens de wedstrijd massaal door ons wordt genegeerd. Van een crisis is nog altijd geen sprake. Er is ook nog zoiets als een wedstrijd gaande, maar zoals altijd is deze van ondergeschikt belang. Lange tijd lijken Jong Utrecht en NEC een gelijkspel wel prima te vinden. Net op het moment dat de wedstrijd afgelopen lijkt te zijn scoort Ole Romeny in de allerlaatste seconde van de wedstrijd met een kopbal de winnende.
We zijn natuurlijk compleet door het dolle heen. Geen beter gevoel dan een winnend doelpunt in de allerlaatste seconde van de wedstrijd. De hele groep host samen en omhelst elkaar. Taferelen die daarna al snel onmogelijk werken. Nadat we de spelers van NEC uitgebreid hebben ‘gehuldigd’ verlaten we met een goed gevoel sportpark Zoudenbalch. Met een gezonde dosis naïviteit kijken we uit naar de thuiswedstrijd tegen FC Volendam, waar het merendeel toch van denkt dat hij wel door zal gaan. Niet wetende dat we de (voorlopig) laatste goal in het Nederlandse betaald voetbal hebben meegemaakt.
Vier dagen later worden alle grote evenementen voorlopig afgelast. Een paar dagen geen voetbal wordt een paar weken geen voetbal. Weken die uiteindelijk veranderen in maanden en ondertussen al een jaar geen ‘echt’ voetbal.
Wat achterblijft is een grote leegte in het sociale leven van mening voetballiefhebber. En de herinneringen aan de tijd dat het nog zo vanzelfsprekend leek.
Foto’s: ProShots
