“In de naam van de Club, de Stad en de heilige Goffert”
Na 7.495 dagen was het voor mij hoog tijd voor een hernieuwd bezoek aan het Goffertstadion. Van NEC – RBC op 17 december 2002, als spelersmascotte aan de hand van good old Henk Vos, naar de 121e editie van de Gelderse derby. Ondanks de vroege aftrap van 12:15 uur, voelt het beslist niet als een straf op deze nazomerse dag.
Ik mag vroeg uit de veren, om niks te missen van de pre-match party. Derby day begint om 9 uur bij Café Piet Huisman. Sfeervak 080 ontwaakt en het rood-groen-zwarte leger breidt zich langzaam uit. Met opzwepende muziek, liederen en bier, dat ondanks de vroege zondagochtend rijkelijk vloeit. Ongeveer een volledige voetbalwedstrijd later, toen er nog niet lukraak werd gestaakt, wordt er koers gezet richting het Goffertpark. Via de oude stadionklok aan de achterzijde, kom ik uit bij het supportershome De Schup.
De Bloedkuul
Ik dompel mezelf onder in de rauwe setting en akoestiek in de Bloedkuul. De harde muziek en het gezang galmt ongeëvenaard onder de Gofferttribune. Met zo nu en dan dikke rookpluimen, in de clubkleuren van de thuisploeg. Met de minuut wordt het alsmaar drukker en de NEC-supporters zijn merkbaar opgewonden. Vol goede moed, maar met beperkt vertrouwen. Op de ranglijst mag NEC dan wel de favoriet zijn, maar de teleurstellende resultaten bij de Gelderse burenruzie in het afgelopen decennium schetsen een ander beeld.
Het stadion zit stampvol, wanneer de aftrap nadert. Dit geldt ook voor het gerenoveerde, in het geel uitgedoste, uitvak. Het is sfeervol, met ruim 12.000 rood-groen-zwarte vlaggetjes wapperend op de welbekende melodie van Het Slavenkoor. Ondertussen kijk ik met smacht uit naar een tifo, maar die (Jack de) Vlieger gaat helaas niet op.
Uit een statement van Legio Noviomagum blijkt dat ze overhoopliggen met de club. Nadat gemaakte afspraken na de derby van vorig jaar niet zijn nagekomen. Een teleurstelling van jewelste, nadat het voetbal de laatste tijd sowieso al bol staat van betutteling en panische focus op randzaken. Ook deze derby wordt niet onberoerd gelaten, met vooraf scherpe uitlatingen door beide burgervaders. Om escalaties, als ook kenmerkende ludieke supportersacties, in de kiem te smoren. En het is nog gelukt ook…
Vechtwedstrijd
Met een kleine vertraging, nadat rookpluimen van beide supportersschare zijn opgetrokken, rolt de bal op het strakke biljartlaken. Onder toeziend oog van beide burgermeesters, die gebroederlijk naast elkaar zitten. NEC jaagt op haar eerste derby sieger sinds april 2016, met ook destijds Nijmegenaar Eloy Room op doel bij Vites. De thuisploeg treedt aan zonder de in de zomer vertrokken smaakmaker Tannane, maar met kapstok Bas Dost en een eerste basisplaats voor Robin Roefs aan Nijmeegse zijde. De jonge keeper vult de grote schoenen van Jasper Cillessen met verve.
Vanaf de start krijgt het publiek een vechtwedstrijd voorgeschoteld. Geen verfijnd, oogstrelend voetbal, maar een felle burenruzie met het mes tussen de tanden. En dat werkt aanstekelijk op de supporters van de Nijmeegse Eendracht Combinatie, die hun support massaal van de tribunes laten klateren. Vanuit het niets volgt een snelle openingsgoal van “FC Hollywood aan de Rijn”. De wedstrijd kabbelt onverminderd voort, en nog voor de thee weet de thuisploeg de schade te herstellen: 1-1.
De tweede helft wordt er door beide partijen uit hetzelfde vaatje getapt. Inmiddels 30 overtredingen en 7 gele kaarten verder, lijkt deze Derby van Gelderland op een remise uit te lopen. Maar even verassend als de openingsgoal, komt de 1-2 ook volkomen uit de lucht vallen in de voorlaatste minuut van de reguliere speeltijd. Weliswaar tegen de verhoudingen in, maar het zal iedereen met een geel-zwart hart een worst wezen. Uiteindelijk kan ook deze wedstrijd niet achterblijven en wordt er tijdelijk gestaakt, vanwege een uiterst gevaarlijk plastic bekertje dat op het veld terecht komt. Na een korte onderbreking wordt het restant uitgespeeld en maakt Vitesse aan alle illusies een einde en wint geflatteerd met 1-3. De volle buit gaat mee de bus in naar Arnhem. En alles en iedereen met een NEC-hart blijft gedesillusioneerd achter…
Dit artikel is geschreven door gastschrijver Marc, waarvoor dank! Stuur jouw verhaal ook in: [email protected]
