Geweigerde Barra Bravas & gewapende policia: FC Barranquilla – Real Cartagena

Het zijn momenteel barre tijden voor uitsupporters in Nederland. Gefluister over een algeheel uitsupportersverbod zingt nog altijd rond en tot die tijd zorgen de vele voorwaarden er wel voor dat het plezier zo veel mogelijk beperkt wordt. Maar ook internationaal is het niet altijd een pretje. Zo zagen we in Colombia waar de Barra Bravas van Real Cartagena een frustrerende avond beleefden bij een bezoekje aan het nabijgelegen Barranquilla.

En dat terwijl de verwachtingen vooraf juist wel hoog zijn. Barranquilla (1,3 miljoen inwoners) is de dichtstbijzijnde grote stad voor Cartagena (1 miljoen inwoners), beide gelegen aan de kust in het noorden van Colombia. Door de relatief korte reisafstand van een goede twee uur is het voor Real Cartagena automatisch een van de leukere uitwedstrijden. En daar hebben ze er tegenwoordig niet zo veel van, gezien de club al jarenlang vast zit op het tweede niveau. Een competitie waar de leuke tegenstanders niet voor het oprapen liggen om over de verre afstanden nog maar te zwijgen.

Junior Barranquilla

Enige nadeel is dat tegenstander Barranquilla FC vrijwel geen supporters heeft. De stad Barranquilla staat namelijk volledig in het teken van Junior Barranquilla, spelend op het hoogste niveau. Een logo dat je overal terugziet in het dagelijks leven in Barranquilla. De “FC” speelt eigenlijk geen rol van betekenis in het voetballandschap van de stad. Hoogsten wat verdwaalde voetballiefhebbers en familie/vrienden van de spelers gaan trouw kijken in Estadio Romelio Martinez. De club beschikt ook niet over een Barra Brava. Van enige spanning tussen supportersgroepen gaat vandaag dus geen sprake zijn.

Alle hoop op wat actie komt eigenlijk van de uitsupporters. Dat is gelijk duidelijk als ik aan kom bij het stadion. Hoewel het onderkomen zelf een plaatje is met meerdere losse betonnen tribunes op de lange zijde en een schitterend overdekte tribune achter het doel, is het niet bepaald een bron van activiteit. De wedstrijd mag dan over twintig minuten beginnen, op de tribune zitten nog geen tweehonderd man. Er ontstaat pas wat enthousiasme als er een bus arriveert. Hier stroomt een groot deel van de Barra Bravas van Real Cartagena uit, met trommel en al. Zij zij vandaag in ieder geval aanwezig, dat is een geruststelling.

Legale toegang

Terwijl de Barra Bravas wachten tot de groep compleet is – op tijd komen is niet de sterkste kwaliteit van de Colombianen – ga ik alvast naar binnen. De ticketing gaat weer op zijn Colombiaans. Ik moet de man die het parkeren van de auto’s regelt 20 pesos (ongeveer 5 euro) toeschuiven, waarna een steward wordt ingeschakeld en er plots een deur open gaat waar ik snel doorheen wordt geduwd. Zonder enige fouillering of daadwerkelijk ticket sta ik in het stadion. Allemaal heel legaal uiteraard.

Een groepje supporters van Real Cartagena genaamd ‘la Famalia Rea’l is al binnen. Met een groep van 30 mensen hebben ze een van de vele tribunes gekozen om tot hun “uitvak” te kronen. Maar ook op alle andere tribunes zijn veel supporters van Real Cartagena te vinden. Het geel en groen van de bezoekers is vandaag duidelijk in de meerderheid. En dan moeten de fanatieke supporters nog arriveren. Zij staan buiten het stadion nog te groeperen als de topper op het tweede niveau – beide clubs spelen volop mee voor promotie – van start gaat.

De Barra Bravas

Zonder fanatieke supporters is het allemaal wat tam. Gelukkig is er rond de tiende minuut wat lawaai te horen achter de tribune. De Barra Bravas zijn onderweg en arriveren niet veel later bij de poort om het stadion te betreden. Hier loopt het echter spaak. De groep staat minutenlang voor een dichte deur terwijl er steeds meer politie-agenten richting de ingang komen. Dankzij de gekke meerdere tribunes is gelukkig perfect te zien wat er zich achter de tribune afspeelt. Hier ontstaat een lange discussie tussen supporters en de politie. Het lijkt er in ieder geval op dat er wat problemen zijn.

De leider van de groep wordt vervolgens naar binnengehaald voor onderhandelingen. De uitkomst daarvan lijkt te zijn dat de groep kan plaatsnemen op de tribune achter het doel. Er stijgt namelijk een gejuich op uit de groep en op rap tempo wordt de route richting de korte zijde ingezet. Hier kan ik niet zien wat er gebeurd maar terwijl de agenten op de tribune kijken naar wat er achter de tribune afspeelt blijft de tribune zelf wederom leeg. Het is inmiddels rust en de supporters zijn terecht met het spelletje dat gespeeld wordt. Tijd voor actie.

Bewapende ME

De supporters keren terug bij de poort, maar de toon is dit keer wat minder vriendelijk. Ook ditmaal blijft de poort dicht waardoor besloten wordt het heft in eigen handen te nemen. De hele groep verplaatst zich stilletjes 2 ingangen verder, waar gelijk een hek wordt geforceerd. Alle agenten haasten zich meteen naar deze hoek van het stadion en ach, voor een beetje sensatie wil ik best hetzelfde doen. Daar ontstaat wederom gedoe tussen de groep buiten de poort en de agenten er binnen. De leider heeft het nu ook wel gehad met het rustig houden van zijn groep en geeft supporters goedkeuring om de frustratie te laten gaan.

Die frustratie richt zich niet alleen op de agenten, maar ook op de mensen binnen. Mijn camera wordt (begrijpelijk) niet bepaald gewaardeerd. De meeste woede richt zich echter op wat toekijkende supporters van Barranquilla die zelfs bekogeld worden met spullen. Binnen no-time is de groep omsingeld door de ME met flinke geweren in de handen. Ondanks alle pogingen is het oordeel nu definitief. De poort blijft definitief dicht en de Barra Bravas hebben pech. De rest van de wedstrijd zijn de supporters verplicht om achter deze dichte poort te blijven staan, strak in de gaten gehouden door de zwaar bewapende ME.

Daarmee is de grootste spanning wel voorbij en is het in de tweede helft tijd om voor de verandering wat voetbal te kijken. Dat is van een dusdanig dramatisch niveau, dat ik stiekem begin te denken dat ik ook liever buiten de poort was gehouden. De Barra Bravas missen niks en de wedstrijd eindigt zoals alle wedstrijden beginnen; met een 0-0 stand. Zo komt er een einde aan een frustrerende avond voor de supporters van Real Cartagena. Een busreis van drie uur voor de boeg vertrekken de supporters onverrichter zake terug naar Cartagena. Het leven van een supporter in Colombia is niet altijd een pretje…