You fill up my senses
Bij Sheffield United wordt met ‘The Greasy Chip Butty Song’ een schitterend lied gezongen die op geheel eigen wijze de Engelse voetbalstad Sheffield en supporterscultuur bezingt. The Greasy Chip Butty Song komt voort uit een lied van John Denver: Annie’s Song.
Als voetbal een familie is, dan mag Sheffield best de oervader van deze familie worden genoemd. In de stad, groot geworden tijdens de industriële revolutie, waren inwoners al vroeg bedreven in voetbal. Zo zijn de zogeheten Sheffield Rules van grote invloed geweest op de regels in de begintijd van het voetbal. De oudste club ter wereld is in de staalstad gevestigd met Sheffield FC (opgericht in 1857), terwijl de clubs Sheffield United en Sheffield Wednesday succesvoller zijn. Beide clubs, die elkaar betwisten in de immer beladen Steel City Derby, hebben landstitels en FA Cups op hun erelijst.
The Greasy Chip Butty Song is het handelsmerk van de supporters van Sheffield United. Voor, tijdens en na wedstrijden wordt het lied door aanhangers van The Blades gezongen. Op de melodie van Annie’s Song is The Greasy Chip Butty Song een echte voetbalklassieker geworden en niet meer weg te denken bij Sheffield United.
Annie’s Song is een rustig liefdesliedje. John Denver heeft het lied, naar eigen zeggen, geschreven in een skilift, in slechts tien minuten tijd. De Amerikaanse zanger werd geïnspireerd door het schilderachtige decor van de Rocky Mountains in Colorado om een lied te schrijven voor zijn vrouw Annie. Voor de melodie van Annie’s Song pakte John Denver zelfs een aantal noten uit een symfonie van de Russische componist Tsjaikovski (vijfde symfonie, tweede deel uit 1888). John Denver maakte van tekst en melodie een geheel en in 1974 werd Annie’s Song van John Denver een wereldhit.
Toch duurde het even voordat het in de voetbalstadions terecht zou komen. Eerst zou Annie’s Song opnieuw een hit worden in het Verenigd Koninkrijk. Geheel instrumentaal, in 1978, dankzij de Noord-Ierse fluitist James Galway. Maar ook toen bleef het lied nog weg van het voetbal.
In de jaren tachtig begon Annie’s Song door te dringen binnen het voetbal. En hoewel Annie’s Song aanvankelijk bij een aantal clubs werd gezongen, bleef het lied bij Sheffield United. Hun versie werd verreweg het meest bekend. Bij The Blades werd het lied voor het eerst gezongen tijdens de openingswedstrijd van het seizoen 1985/1986. De uitwedstrijd tegen Stoke City leverde Sheffield United toen niet alleen een 1-3 winst op, maar dus ook ‘The Greasy Chip Butty Song’.
“You fill up my senses, (jij vult mijn zintuigen)
Like a gallon of magnet, (als – een glas bier van het merk John Smith’s, was populair in de regio Yorkshire)
Like a packet of Woodbines, (als – een pakje van een sigarettenmerk)
Like a good pinch of snuff, (als – snuiftabak wat veel geproduceerd werd in Sheffield)
Like a night out in Sheffield, (als – het uitgaansleven Sheffield)
Like a Greasy Chip Butty, (als – eigenlijk gewoon een hamburgerbroodje met patat, populair in de regio van Sheffield en logischerwijs ook onder voetbalfans)
Like Sheffield United, (als – de naam van de club mag natuurlijk niet ontbreken)
Come fill me again, (kom vul mij opnieuw)
Na na na na na na. Oohh!”
Op thuisbasis Bramall Lane groeide Annie’s Song vervolgens uit tot het clublied van Sheffield United. De tekst is geheel anders dan Annie’s Song van John Denver, maar de schitterende regel van het vullen van zintuigen (‘You fill up my senses’) blijft daarin wel behouden. In andere regels wordt verwezen naar de stad Sheffield, de regio en een beetje supporterscultuur, al zijn de verwijzingen soms lastig te begrijpen. De tekst lijkt zo een niet al te serieuze parodie op Annie’s Song, maar wel een bijzonder fraaie. Het gezang van The Greasy Chip Butty Song ligt heerlijk in het gehoor en vult ook telkens weer de andere zintuigen.
