Een awayday met CD Palestino: de Palestijnse trots van Chili
In de Chileense competitie zijn er gelijk een paar namen die opvallen. Union Espanola (voor de Spaanse gemeenschap) en Audax Italiano (voor de Italiaanse gemeenschap) bijvoorbeeld. Maar de meest opvallende is toch wel CD Palestino. Met een logo en clubkleuren geïnspireerd op de vlag van Palestina is de club de trots van de Palestijnse gemeenschap in Santiago. Een gemeenschap die gezien de huidige situatie wel wat vertegenwoordiging kan gebruiken.
De club werd in 1920 opgericht door Palestijnse immigranten in Santiago en kroonde zich in 1955 en 1978 tot kampioen van Chili. Met de toenemende spanning in het Midden-Oosten is de club door de jaren heen ook steeds belangrijker geworden als uiting van Palestijns nationalisme. De wedstrijden van de club worden uitgezonden door Al-Jazeera, in 2016 is er een vriendschappelijke wedstrijd in Chili gespeeld met de kampioen van Palestina en ging CD Palestino voor een tour naar Palestina. In 2014 was er dan weer ophef over het shirt van de club, waarop het Palestijnse grondgebied vóór de oprichting van Israël te zien was.
San Bernardo
Vanwege de gemeenschap die ze vertegenwoordigt en het verhaal rondom de club heeft CD Palestino mij altijd al gefascineerd. Als het eindelijk tot een trip naar Chili komt voor de Clasico del futbol Chileno tussen Universidad de Chile en Colo-Colo mag een bezoekje aan de club als bonus niet ontbreken. Gelukkig speelt de club de dag na de derby een uitwedstrijd tegen Deportivo Magallanes, een van de oudste clubs van het land. Niet in het eigen stadion van Magallanes, maar in San Bernardo – een wijk in het uiterste zuiden van Santiago met een middelmatige reputatie. Hoewel ik het lastig vind in te schatten hoe erg zo’n kleine club nou leeft bij een uitwedstrijd wil mijn Chileense maat Kris me best meenemen naar San Bernardo.
Het eerste probleem is echter aan kaarten geraken. Gedurende de afgelopen jaren is het normaal geworden voor Chilenen met een stadionverbod om wat geld te geven aan Venezolaanse immigranten voor een kopie van hun paspoort om zo alsnog het stadion binnen te komen. De overheid heeft daarom sinds kort de eisen veel strenger gemaakt. Voor buitenlanders is het niet mogelijk een kaart te kopen en voor Chilenen slechts bij één club. Gezien Kris supporter is van Universidad de Catolica is, ik niet over een Chileens nummer beschik en ook een fake generator geen soelaas brengt hebben we online geen opties meer. Uiteindelijk krijgen we een uur voor de wedstrijd via een clubfotograaf twee hospitality kaarten aangeboden. De reis naar San Bernando kan beginnen!
Keffiyeh
Als we eenmaal in San Bernardo zijn staat de wedstrijd al op het punt van beginnen – Zuid-Amerikanen zijn over het algemeen niet echt van te vroeg komen. De wijk zelf is inderdaad niet zo best en rondom het stadion zijn gek genoeg vooral veel murals van Colo-Colo te vinden. Buiten het stadion is al de typische band te horen, er zijn dus fanatieke supporters aanwezig. Onze kaarten zijn eigenlijk voor het thuisvak, maar we besluiten op de gok richting het uitvak te lopen. Niemand houdt ons tegen en even later staan we tussen de supporters van CD Palestino. Dat uitvak is boven verwachting. Door middel van hun vele vlaggen en tientallen ballonnen hebben de supporters het geheel een mooi rood-groen-wit tintje gegeven.
Ook in de rest van het uitvak zijn veel verwijzingen te vinden naar de Palestijnse afkomst van de supporters. Veel supporters dragen de traditionele Keffiyeh en één supporter heeft zelfs een volledige outfit inclusief schuimrubber hoofd. Ook heeft iemand een kameel bij zich. Verder dragen vrijwel alle supporters kleding met de Palestijnse vlag of wedstrijdshirts van CD Palestino. Een shirt dat gesponsord wordt door de Bank of Palestine. Er bestaat geen twijfel over. Als je supporter bent van CD Palestino heb je Palestijnse roots of ben je heel gevoelig voor de situatie in het land. Een situatie waar veel Chileense supporters, die over het algemeen wat meer naar links neigen, mee sympathiseren. Niemand heeft dus ook echt problemen me CD Palestino en haar supporters. Het is vooral internationaal dat de club gemengde gevoelens oproept.
Scheldkanonnades
De supporters hebben echter momenteel wel problemen; met de trainer. De club draait een fantastisch seizoen en doet serieus mee om de bovenste plekken. Een plaats in de Copa Sudamericana of Copa Libertadores lonkt. Deportivo Magallanes, wiens supporters spandoeken hebben voor “el primer grande” vanwege hun historie en een spandoek voor een vrouwelijke supportersclub, strijdt tegen degradatie. Groot is dus ook de woede als de thuisclub, terecht op een 2-0 voorsprong komt. De supporters zien belangrijke punten verloren gaan in de strijd om de knikkers en vooral de trainer mag rekenen op meerdere scheldkanonnades. De assistent-trainer haast zich naar het uitvak om ruzie te maken met de volgens hem ondankbare supporters.
Terwijl de discussie tussen supporters en staf na het rustsignaal nog even doorgaat, is het aan de overkant feest. De band aan lichtblauwe kant draait overuren. In de rust verloten ze in het uitvak een wedstrijdshirt van CD Palestino, gedragen tijdens de gewonnen wedstrijd met Universidad de Catolica. Wij kopen tien lootjes en het eerste nummer wat getrokken wordt blijken wij in bezit te hebben! Dan blijkt het plots een Chileense traditie te zijn om de eerste twee of drie trekkingen juist tot verliezer uit te roepen en pas vervolgens voor een winnaar te gaan. Weg wedstrijdshirt dus. Anti-climax.
Hond op het veld
Waarschijnlijk klaar met de verwensingen naar zijn hoofd heet de trainer in de rust even een flinke donderspeech gegeven, want in de tweede helft hebben zijn spelers er ineens wel weer zin in. Ineens blijkt tino-tino wel te kunnen voetbalen en enkele gigantische kansen op de aansluitingstreffer worden gemist. Het blijkt maar een tijdelijke opleving want na de 60e minuut sterft de aanvalsgekte een langzame dood en sukkelt alles af op een 2-0 eindstand.
Het grootste vermaak in de rest van de tweede helft komt van een stadionhond. Nadat hij al de nodige aandacht heeft opgehaald in het uitvak, besluit hij dat het in de tweede helft wel tijd is voor wat nieuw terrein. Langs de beveiliger rent hij zo het veld op richting de wisselspelers van CD Palestino. Die weten hem af te leiden met wat pylonen, totdat een vogel besluit vlak over het geheel te vliegen richting het speelveld. Zo eindigt de hond tot grote hilariteit van de supporters even als rechtsbuiten. Uiteindelijk verwijdert een beveiliger hem van het speelveld. Dat wordt zeker een stadionverbod van enkele jaren!
Zoveel energie als de hond heeft, hebben de spelers van CD Palestino niet meer. Het inbrengen van een jeugdspeler levert nog wat gejuich op en in de laatste minuut wordt er nog wat aangevallen maar het heeft weinig zijn. De wedstrijd eindigt zonder doelpunt voor de uitploeg. De ballonnen in het uitvak worden kapot geknepen en de vlaggen opgeborgen. Ieder gaat op huis aan. Een teleurstellend resultaat, maar ach. Als ze ergens snappen dat voetbal veel meer is dan de 90 minuten op het veld, dan is het wel bij CD Palestino!