Portugal. Het land van fantastisch weer, heerlijk eten en knappe vrouwen. Het is zeker geen straf om een tijdje in het Zuid-Europese land te vertoeven. Qua voetbalcultuur staat het land bij de meeste mensen niet bovenaan het verlanglijstje. Toch is er wel degelijks veel moois te vinden, als je tenminste weet waar je moet zoeken. Zoals bijvoorbeeld de vissersderby tussen Rio Ave en Varzim. Een heetgebakerd onderonsje dat goed is voor hoogoplopende emoties en prachtige ontlading.
De vissersderby
De rivaliteit tussen beide kampen is al veel ouder dan voetbal. Rio Ave komt uit het stadje Vila do Conde, terwijl Varzim het nabijgelegen plaatsje Póvoa de Varzim als thuisbasis kent. Beide zijn het kleine dorpjes, gelegen naast de zee, in de rook van wereldstad Porto. Vanwege de locatie zijn beide plaatsen van oudsher afhankelijk van de visserij om in het levensonderhoud te voorzien. Gezien de afstand tussen beiden nihil is, betekent dit een flinke strijd. Ze vissen in elkaars wateren. De intense competitie voor de meeste vissen zorgt voor haat en nijd tussen beide dorpen. Iets dat vervolgens natuurlijk weer overslaat naar het voetbal. De wedstrijd tussen Rio Ave en Varzim is daardoor al tijdenlang voor beide clubs dé wedstrijd van het jaar.
Extra spijtig is het daardoor dat de wedstrijd in de afgelopen jaren heel weinig gespeeld is. Hoewel Varzim in haar bestaan al meer dan twintig jaar op het hoogste niveau heeft gespeeld, is de club de laatste jaren vaker te vinden in de tweede divisie. Rio Ave heeft zichzelf in de laatste 15 jaar juist stormachtig ontwikkeld en is op sportief gebied haar rivaal ruimschoots gepasseerd. De afgelopen paar jaar werd vrijwel elk seizoen Europees voetbal gehaald. Des te schokkender, was het dat de club afgelopen seizoen degradeerde. Sterker nog, in hetzelfde jaar dat Rio Ave degradeerde, had het AC Milan van Zlatan Ibrahimovic een penaltyreeks nodig om te Portugezen uit te schakelen in Europa. Een schrale troost van de degradatie is de terugkeer van de Dérbi do Mar. Waarschijnlijk wordt de editie van vandaag echter alweer een van de laatste voor de komende jaren. Rio Ave staat op pole position voor promotie, terwijl voor Varzim degradatie vrijwel zeker lijkt.
Middelvingers en bestormingen
Voor de wedstrijd is al aan alles te voelen dat er vandaag veel op het spel staat. Op het voorplein zijn tientallen supporters verzameld om hun eigen spelersbus op te wachten. Zodra de thuisploeg verschijnt worden er meerdere rookbommen afgestoken en met veel geklap en gezang worden de spelers op scherp gezet. Mooi om te zien is ook de grote hoeveelheid vrouwen die aanwezig is en fanatiek mee doet, iets waar we in Nederland nog veel van kunnen leren. Als niet veel later de spelersbus van tegenstander Varzim arriveert worden het geklap vervangen voor middelvingers en het gezang vervangen voor gescheld. Zo weet ook de andere partij onmiddellijk wat haar vandaag te wachten staat.
Eenmaal in het stadion blijkt wel weer hoe dicht de stadjes daadwerkelijk bij elkaar liggen. Overlap tussen beide plaatsen is simpelweg onmogelijk. Bij het hek maakt een supporters van Varzim een selfie met (vermoedelijk) een vriend van hem die in het thuisvak zit. Verderop loopt een meisje aan de hand van haar moeder met een veelzeggend shirt aan. “Bij mama ben ik Rio Ave. Bij papa ben ik Varzim”. Een mooi gebaar, maar toch is het vandaag wel degelijk de haat die overheerst in het stadion. De uitsupporters mogen rekenen op een goede verzameling middelvingers van de supporters op de lange zijde. Leeftijd of geslacht maakt hierbij weinig uit, iedereen steekt de vinger de lucht in.
Vlak voor de aftrap slaat de vlam dan echt in de pan. Plotseling koken de frustraties over en de thuissupporters willen naar het uitvak toe. Een mannetje of 15/20 stormt in de richting van Rio Ave stormt naar het bezoekersvak toe en beklimt de hekken om zo dichtbij mogelijk te komen. De waterflessen vliegen van het thuisvak naar het uitvak en vice versa. Ook spugen meerdere supporters in de richting van het uitvak. Uiteindelijk grijpt de politie in en worden de thuissupporters weggedreven richting hun eigen vak. De Varzim-supporters zwaaien ze hardop lachend uit.
Ontploffingen van vreugde
Terwijl de spelers het veld betreden gooit de Grupo 39 van Rio Ave nog snel een doek over hun hoofd heen om zo ongezien wat groene rookbommen af te steken. De aanwezige zon maakt helaas dat de rook bijna doorzichtig wordt. Naast het veld zijn beide clubs duidelijk aan elkaar gewaagd, op het veld kan het zomaar eens snel beslist zijn. Rio Ave staat immers derde met een wedstijd minder gespeeld dan de rest, terwijl Varzim op de zeventiende en dus een-na-laatste plaats staat. Om over het thuisvoordeel nog maar te zwijgen.
Toch staat het uitpuilende uitvak, waarvan het overgrote deel in het zwart gekleed is, vanaf het eerste moment achter hun club. Geleid door de ultragroep ‘Os de 1915’. Passie die al heel snel beloond wordt. Na zes minuten komt Varzim onverwachts op een 0-1 voorsprong. Het gastenvak ontploft. Meerdere supporters gaan de hekken in om zo dicht mogelijk bij de doelpuntenmaker te komen. Helaas is het nog voor de rust alweer gelijk en zijn het juist de thuissupporters die mogen juichen. Zij doen dit dan weer meer richting het uitvak dan richting hun eigen spelers. Alles om de rivaal de ogen uit te steken.
In de tweede helft blijft het spannend. In de zeventigste minuut mogen de gasten nogmaals juichen. De thuisploeg pakt een rode kaart! Met groots plezier zwaaien ze de voetballer uit, die voortijdig op weg mag naar de douches. Ondanks dit numerieke overtal blijft het op het veld bij 1-1. Zo laten de gasten een unieke kans liggen om deze derby verassend in hun voordeel te beslissen. Toch worden de spelers na afloop uitgebreid bedankt voor de getoonde inzet. Zowel bij de uitsupporters als de thuissupporters. Een passend einde van een passievol onderonsje. Laten we daarom hopen dat Varzim zich kan handhaven en Rio Ave nog even een jaartje wacht met promoveren. De Dérbi do Mar verdient het om vaker gespeeld te worden!
