De roerige geschiedenis van de Preußen Münster Ultras
De ultras van Preußen Münster kennen een bewogen geschiedenis. De Duitse club, die veelal op het derde of vierde niveau haar kunsten vertoonde, mocht eerst een tijdlang rekenen op de steun van de Curva Monesteria. Totdat in 2011 het groepsdoek van deze groep verdween. Een doodzonde in de ultrascene. Hierna volgden roerige jaren waarin de Deviant Ultras en de Gruppo Resistente lijnrecht tegenover elkaar stonden. Eigen liedjes, eigen vak en eigen sfeeracties. In 2017 legden beide kampen de strijdbijl neer en besloten deze samen te gaan werken. Weer een jaar later hieven de twee groepen zichzelf op om in 2019 weer opgevolgd te worden door één nieuwe verenigde groep. Ook deze nieuwste ultras hadden binnen de kortste keren alle aandacht op zich gericht. Wij bezochten in 2012 en 2019 de verhitte Grenzlandderby tegen de grote rivaal VfL Osnabrück en zagen zo een kleine geschiedenis van de Preußen Münster ultras.
Het verloren groepsdoek
Het is een uitwedstrijd zoals zovelen. Preußen Münster neemt het in 2011 in de Regionalliga West op tegen het tweede elftal van 1. FC Kaiserslautern. De Curva Monesteria is zoals elke wedstrijd afgereisd om de ploeg te ondersteunen. Zoals dat (gelukkig) in Duitsland nog wel kan, doen ze dit met de trein. Na een 3-0 verlies voor het oog van slechts 680 supporters stappen de supporters teleurgesteld de trein weer in. Na een dergelijk droevig verlies tegen een belofteteam lijkt het dieptepunt van de dag toch wel bereikt. Niets is echter minder waar. Eenmaal terug in Münster doen de ultras een verschrikkelijke ontdekking. Het groepsdoek is weg. Iedereen die affiniteit heeft met dat wereldje weet onmiddellijk wat dat betekent. Het groepsdoek is het meest waardevolle bezit van een ultragroepering. De erecode houdt namelijk in dat de groep die zijn groepsdoek verliest zichzelf moet opheffen. In Nederland gebeurde dit bijvoorbeeld met de Groningen Fanatics (FC Groningen) en Ultras Eindhovia (FC Eindhoven), terwijl het de Brigata Tifosi (De Graafschap) en Nieuw Noord (Heerenveen) nog altijd wordt nagedragen dat zij dit ondanks het verliezen van een doek niet hebben gedaan.
Hoe je het doek verliest, maakt (in principe) niet uit. In het geval van de Curva Monesteria gaat het om een knullige fout. Het doek is in de trein achtergebleven. Degene die daar voor verantwoordelijk was, moet zich toch nog jarenlang slecht hebben gevoeld. De ultras kennen de code en houden zich ook aan deze code. Door middel van een statement wordt duidelijk dat de groep na deze “onvergeeflijke fout” niet anders kan dan op houden te bestaan. Het is het einde van bijna 9 jaar support. Pijnlijker zijn ook de geruchten die al snel volgen. Een supporter van Mainz zou het doek in handen hebben gekregen en het vervolgens aan supporters van Osnabrück gegeven hebben. Bij de eerstvolgende derby gaat het groepsdoek getoond worden, zo luidt het gerucht. Het zou de ultieme vernedering zijn voor de Curva Monesteria. VfL Osnabrück is namelijk dé rivaal van Preußen Münster.
Juri C. en de vuurwerkbom
De derby tussen Preußen Münster en Vfl Osnabrück is de wedstrijd tussen groen-zwart en paars-wit. Een wedstrijd die niet vaak gespeeld wordt en daardoor des te feller is wanneer hij wel op het programma staat. De wedstrijd werd tussen 1974 en 2011 slechts 28 keer gespeeld, aangezien beide teams vaak in verschillende liga’s verblijven. Ironisch genoeg keert de derby na een pauze van 6 jaar terug vlak na het verdwijnen van de Curva Monesteria. In 2010 grijpt Preußen Münster de titel in de Regionalliga West, terwijl VfL Osnabrück degradeert uit de 2. Liga. Tijdens de kampioenwedstrijd toont de Curva Monasteria een doek met de tekst: Osna als jullie degraderen, slaan we jullie dood! De toon is dus gezet.
Alle ogen zijn dus gericht op de derby van 2011. De grote angst van de Curva Monesteria komt niet uit. Het groepsdoek komt niet tevoorschijn rondom de wedstrijd. Wat er dus daadwerkelijk gebeurd is met het kroonjuweel van de voormalig groep blijft een mysterie. Het is een andere actie die er voor zorgt dat de gemoederen nog extra op scherp staan. Vanuit het uitvak met Münstersupporters gooit een 24-jarige man een zware vuurwerkbom een familievak in. Het resultaat is 33 gewonden, waaronder ook enkele kinderen. Ook rondom de wedstrijd komt het meerdere malen tot ongeregeldheden tussen uitsupporters en de politie. Uitgerekend één week voor de return wordt Juri C. tot maar liefst 5 jaar cel veroordeeld voor het gooien van de vuurwerkbom. In de rechtszaal zitten meerdere ultras van Preußen Münster om hun steun te betuigen of om (volgens sommigen) te zorgen dat Juri geen namen noemt.
Twee groepen lijnrecht tegenover elkaar
Hoe kan het dan dat er meerdere ultras in de rechtszaal zitten als de Curva Monasteria zichzelf heeft opgeheven? Sinds het verdwijnen van deze groep is er een opvallende situatie ontstaan. Voormalig leden van de Curva gaan officieus toch door als groep en veranderen later deels in de Gruppo Resistente. Lijnrecht daar tegenover staan de Deviant Ultras, die zoals de naam al aangeeft, in 2008 afwijken uit de originele groep. Beide groepen leven in een constante strijd met elkaar. Ze hebben andere ideeën en een ander vak in het stadion. Beide groepen doen dus hun eigen acties en zingen hun eigen liederen. De ultras ondersteunen allebei dezelfde club maar zingen in praktijk eigenlijk tegen elkaar in. Dit is de situatie als we begin 2012 voor het eerst een kijkje nemen bij de derby tegen Osnabrück.
Om de veiligheid te kunnen garanderen rondom en tijdens deze burenstrijd worden maar liefst 1000 politieagenten ingezet. Oftewel 1 agent op elke 15 supporters! De Deviant Ultras laten zich van hun beste kant zien. Bij de spelersopkomst tonen ze een mooi doek voor hun vak met de tekst Wir sind anders en daarachter een doek in de clubkleuren. In de tweede helft volgt een doek met de tekst Wir sind besser waarna de ultras verschillende zwarte en groene rookpotten afsteken. De andere ultragroep steekt bij de aftrap een rookbom af en verzorgt tientallen groene ballonnen. Tijdens de wedstrijd zelf is er sprake van een vreemde sfeer doordat beide groepen constant door elkaar heen en tegen elkaar in zingen. De enige man die beide ultragroepen stil kan krijgen is Vitali, ook wel bekend als de rolstoelcapo. Van voor de tribune zet hij een Preußen in, waarna het publiek volgt met een massaal Münster. Al met al dus een hele aparte ervaring met twee tegenstrijdige ultragroepen.
De samenwerking en de boycot
Het is een situatie die nog jarenlang voortduurt. Zolang zelfs dat de supporters er eigenlijk aan wennen dat ze twee groepen hebben die elkaar tegenwerken. Totdat er eind 2017 een doorbraak komt. Onder het motto ‘eine Kurve, eine Stimme’ besluiten de Gruppo Resistente en Deviant Ultras om de geschillen aan de kant te leggen en samen voor ondersteuning te zorgen. Beide groepen blijven wel doorgaan als eigen groep maar staan vanaf dan in hetzelfde vak en coördineren hun sfeeracties. Dit is deels om de sfeer te vergroten, maar deels ook om samen de strijd aan te gaan tegen een overname en eventuele verhuizing uit Münster. In die eerste missie slagen ze, de sfeer in het Preußenstadion gaat met sprongen vooruit. In de tweede missie slagen ze niet.
Begin 2018 besluit Preußen Münster als een of andere vreemde constructie, die we hier verder niet gedetailleerd gaan uitleggen, verder te gaan. Het komt er in ieder geval op neer dat de club en het eerste team officieel een bedrijf zijn in plaats van een club. Dit is aanleiding voor de ultras om met een boycot te komen. Zij weigeren deel uit te maken van het commerciële gedrocht dat hun club en voetbal in het algemeen is geworden. Uiteindelijk duurt de boycot bijna een jaar voordat de Gruppo Resistente en Deviant Ultras afzonderlijk besluiten om hun groep op te heffen. En zo eindigt voor de tweede en gelijk de derde maal een ultragroep van Preußen Münster.
De ultieme vernedering
Het bloed kruipt echter altijd waar het niet gaan kan. In januari 2019 staat de wedstrijd tussen Carl Zeiss Jena en Preußen Münster op het programma. Voor het uitvak hangt een spandoek met ‘getwijfeld maar nooit gebroken’. De boodschap is duidelijk. Een groep, bestaande uit leden van beide opgeheven groepen en nieuwe leden, kiezen er toch voor om hun team op deze wijze te supporten. Een groepsnaam is er niet, het blijft bij bovengenoemd spandoek. Met een capo zorgen de ultras er echter wel voor dat er na meer dan een jaar weer sfeer is in Münster. De ultras zijn (een soort van) terug.
De eerstvolgende wedstrijd zorgt ervoor dat de nieuwe ultras op de kaart staan. Preußen Münster mag het thuis gaan opnemen tegen FC Kaiserslautern. Een pikant duel met een vervelende geschiedenis voor de ultras van Münster. Het vak van de ultras is gevuld met vlaggen en ook het ‘getwijfeld maar nooit gebroken’ spandoek hangt fier voor het vak. De echte actie van de dag komt echter van de ultras aan de overkant. Eerst komt er een doek met ‘eindelijk zijn de SCP-ultras weer terug!’. Gelijk hierna volgt een doek met ‘en jullie doek is ook weer terug!’. Als klap op de vuurpijl halen de ultras van Kaiserslauteren een spandoek tevoorschijn wat de mannen in het thuisvak wel bekend voorkomt. CURVA MS staat er op het groen-zwarte doek dat op de kop wordt gehouden.
Het is het groepsdoek van de Curva Monasteria dat acht jaar eerder in de trein bij Kaiserslautern is verloren. De ultras van Münster reageren woest. Meerdere supporters bestormen het veld en proberen om bij het uitvak te komen. Uiteindelijk ligt de wedstrijd ruim tien minuten stil. Hierna verbranden de uitsupporters voor de ogen van de Preußen Münster Ultras het groepsdoek. Die kunnen niks anders doen dan lijdzaam toezien.
Getwijfeld & gebroken
Dat is de situatie als we in 2019 wederom aanwezig zijn bij de Grenzlandderby tussen Münster en Osnabrück. Het is de eerste en – dankzij een degradatie van Münster en een kampioenschap van Osnabrück – voorlopig laatste derby van de nieuw gevormde ultras. Dat ze vandaag aanwezig zijn is duidelijk zichtbaar. Het contrast met de vorige derby is gigantisch. Vandaag is de groep vol eenheid en is alles tot in de puntjes gecoördineerd. Voor de aftrap is er een spandoek met een slogan die 75 tot 80 jaar geleden ook niet had misstaan: ‘voor de adelaar‘. Met daarboven een tribunedoek met het logo van de club erop. Als het spel begonnen is, wordt de tekst vervangen voor ‘voor de kleuren‘. Dit nieuwe doek wordt vergezeld door een tiental fakkels die het hele vak onder de rook zet.
Tijdens de wedstrijd laten de ultras ook regelmatig van zich horen. Met de kleding die ze dragen, vormen ze een zwart-groen-zwarte lijn in hun vak. Ook houden ze nog een steundoek omhoog voor Hansi: ‘geen tralie kan ons scheiden’. In de verder doodsaaie 0-0 is het laatste woord echter wel voor de Violet Crew van VfL Osnabrück. Met ‘Getwijfeld en gebroken, komen jullie teruggekropen’ nemen ze de slogan van de nieuwe groep in de maling.
Al met al zijn het roerige maanden voor de ultras van Preußen Münster. Maar eigenlijk zou je ook niet anders verwachten. Het is allemaal weer een nieuw hoofdstuk in de bewogen geschiedenis van de Preußen Münster Ultras!