De groundhop: promotiezenuwen in België
De Proximus League is wellicht niet de meest aantrekkelijke competitie in de lage landen. Met vage play-offs en gekke licentie eisen is het een wat schimmige competitie. Toch bevat deze divisie clubs met een grote historie, zoals KV Mechelen en KFCO Beerschot Wilrijk. Aangezien beide clubs smachten naar promotie, wordt het de hoogste tijd om eens een bezoekje te brengen aan deze twee clubs. De druk voor beide clubs is gigantisch. Niet geheel toevallig bezoek ik vandaag de dubbel: KFCO Beerschot Wilrijk – KSV Roeselare en KV Mechelen – Union Saint-Gilliose.
KFCO Beerschot Wilrijk
Eersteklasser Beerschot AC is in 2013 failliet gegaan en KFCO Wilrijk heeft daarna besloten om de identiteit van Beerschot op zich te nemen. De club kende successen en dit seizoen hebben zij goede papieren om de Jupiler League weer in te gaan. Ze zijn namelijk hard op weg om de 2e periodetitel te winnen en de sfeer rondom het stadion is bij aankomst dan ook ontspannen. De dichtbij gelegen straatjes zijn afgezet en supporters drinken in de vele cafeetjes nabij het stadion.
Aan de sfeer kan ik voelen dat de supporters van Beerschot Wilrijk al uitgaan van een overwinning op Roeselare. Roeselare staat immers een flink aantal punten achter. Na eenmaal de tickets te hebben gescand word ik door enkele agenten verzocht voor een hek te staan. Alsof ik een handlanger van Escobar ben, wordt er een hond langs me heen gehaald om te controleren of ik verdovende middelen bij me heb. De warming-up is al gaande en de fanatieke fans zijn aanwezig.
Slecht spel
Direct na de aftrap zorgt de harde kern van stamnummer 13 in de hoek van de lange zijde voor het vocale geluid. Naarmate de wedstrijd vordert, zijn de liederen meer en meer gericht op de scheidsrechter. De leidsman maakt er geen wedstrijd van, maar de elf van Beerschot lijken ook niet bepaald de intentie te hebben om te willen promoveren. De letterlijke hoogtepunten van de eerste helft zijn twee afschuwelijke lange passes van de linksachter van Beerschot, waarbij hij bijna laagvliegende vogels de lucht uit schiet.
Ver in de tweede helft maakt Beerschot eindelijk de openingstreffer. De bal rolt over de doellijn en de ontlading bij de fans is groot. Niet veel later maakt een Roeselare speler met een mooie streep de onverwachte gelijkmaker. De ontlading vindt nu plaats in het uitvak en een klein groepje Roeselare supporters steken wat pyro af. De uitploeg komt verder niet meer in de problemen en verdedigt de wedstrijd uit. Een teleurstellend resultaat voor Beerschot, maar niet geheel onlogisch als je het vertoonde spel ziet van de thuisclub op deze lenteachtige dag. Na het laatste fluitsignaal loop ik door de menigte naar mijn auto, op weg naar de concurrent uit Mechelen.
Drukte bij KV Mechelen
Een uur na de wedstrijd Beerschot – Roeselare arriveer ik bij Achter De Kazerne in Mechelen. De plaatselijke KV smacht weer naar een terugkeer in de Jupiler Pro League. Gezien de historie van deze club niet geheel onlogisch is. Ze hebben immers ooit nog de Europacup II gewonnen onder leiding van Aad de Mos, die tegenwoordig zijn tijd doodt door vlogs van niet al te hoge kwaliteit te maken.
Bij binnenkomst voel ik de druk, al helemaal omdat iedereen op de hoogte is van het gelijkspel in Wilrijk. Als KV Mechelen wint van Saint-Gillois, doet de club goede zaken om ook de tweede periode in de Proximus League binnen te hengelen. Dit zal directe promotie betekenen. Terwijl ik een plekje achter de goal bemachtig, kijk ik naar de mooie staantribunes achter mij en aan de lange zijde van het stadion. De tribune is prachtig verbouwd! Een DJ wordt aangekondigd en hij weet slaapverwekkende André-Hazesliedjes te transformeren tot energiegevende stampmuziek. De sfeer zit er meteen goed in en hier en daar zie ik al een aantal vlaggen verschijnen.
Kort voor de aftrap worden ook de sjaaltjes van de thuisclub erbij gehaald. Het onoriginele lied “You’ll never walk alone” is hoorbaar, het lied waarvan Lee Towers in Nederland onderhand denkt dat hij het zelf geschreven heeft. Terwijl het lied door de supporters uit volle borst wordt meegezongen, maken de spelers zich klaar voor de aftrap.
Gevoelige tik
Mechelen probeert fanatiek aan het duel te beginnen. De fans van de thuisploeg zorgen voor een vocaal festijn en vlak voor de aftrap heeft de harde kern achter de goal een aantal rookbommetjes laten afgaan om voor nóg meer sfeer te zorgen. Ook het uitvak laat zich niet ongehoord. De uitsupporters zien dan ook dat hun ploeg binnen de eerste tien minuten twee keer het net vindt.
Ondanks dat iedereen in het stadion nu beseft dat de thuisclub al vroeg achter de feiten aan loopt, blijft de harde kern van Mechelen de ploeg vocaal steunen. Het is bijna geen seconde stil en de fans achter de goal zingen regelmatig “tegen” en met de fans die aan de lange zijde staan.
Onvoorwaardelijke steun
Na de rust loopt de uitploeg uit naar een verbluffende 0-5. Dit weerhoudt de thuissupporters echter niet van om te blijven zingen. Tóch slaat de vlam in de pan. De keeper van de uitploeg, die de tweede helft zijn doel verdedigt vlak voor de harde kern van Malinwa, balt na het vijfde doelpunt provocerend zijn vuisten richting de thuissupporters. Bekertjes bier en aanstekers worden het veld opgegooid en opeens is de keeper het “zielige” slachtoffertje. De supporters van KV Mechelen worden door de stadionspeaker vriendelijk verzocht te stoppen met het gooien van objecten en kort erna worden er extra stewards voor de harde kern geplaatst.
Al met al hebben de supporters van de harde kern van KV Mechelen bewezen dat zij ook hun ploeg in slechte tijden vocaal aanmoedigen, zelfs toen Mechelen keihard naar de slachtbank geleid werd. De fantastische sfeer doet mij alle goals weer vergeten. Nu Beerschot én Mechelen punten hebben verspeeld, ligt alles nog open in de Proximus League. De promotiedruk lijkt beiden parten te hebben gespeeld en de zenuwen en spanning zullen blijven aanhouden de komende tijd.
