De Grobari van Partizan maken ook basketbalduels tot een spektakel

Een van de mooiste dingen aan voetbal in Oost-Europa is dat de grote clubs vaak multisportclubs zijn. Met naast voetbal dus ook andere sporten zoals basketbal, tafeltennis of handbal. Liefde voor de voetbalclub betekent daardoor automatisch liefde voor alle takken van sport. Dat is in Servië niet anders. Voor de Grobari valt daar dus bijvoorbeeld ook KK Partizan onder, de basketbaltak van Partizan.

Buiten de liefde voor de eigen club is basketbal sowieso al razend populair in Servië. Het is de tweede sport van het land en zowel Partizan als Rode Ster kan zich meten met de Europese top. Datzelfde geldt voor het nationale elftal, dat met Nikola Jokic een van de beste basketballers ter wereld in haar gelederen heeft. Genoeg reden om dus eens een kijkje te nemen bij een Servische basketbalwedstrijd.

PAOK & CSKA

De wedstrijd van vandaag is er eentje in de Euroleague, de basketbalvariant van de Champions League. Tegenstander is Alba Berlijn, een Duitse club zonder echte support en de nummer laatst van de competitie (de Euroleague werkt in een grote competitie met ranglijst). Partizan zelf draait ondertussen goed bovenin mee dit seizoen. De Duitsers hebben zo op het eerste oog slechts één supporter meegenomen, een oude man in een basketbalshirtje. Geen hele aansprekende tegenstander dus.

Voor de Grobari geen reden tot afwezigheid. Zij zijn massaal aanwezig. Het is de dag voor de derby en dat is ook wel te zien aan de aanwezige vriendschappen op de tribune. Afgaande op de vlaggen en de sjaaltjes zijn PAOK en CSKA Moskou beide met flinke groepjes aanwezig. Ook is er een afvaardiging van de ultras van Ruch Chorzow te zien. Al deze supporters combineren waarschijnlijk ook deze basketbalpot met de Eternal derby van morgen. Wat verder qua materiaal nog opvalt is dat er weer erg veel nationalistisch spul aanwezig is, met veel verwijzingen naar Kosovo en tot welk land zij dat vinden toebehoren.

Stark Arena

Ook over algemene belangstelling valt niks te klagen. De Stark Arena is met bijna 20.000 supporters straks uitverkocht. En vanaf het eerste moment komt er een orkaan van geluid van de supporters af. Zodra de uitploeg het veld betreedt klinkt er een oorverdovend fluitconcert. De galm in de zaal blijkt perfect voor het produceren van geluid. Behalve het geluid zijn we in eerste instantie ook onder de indruk van de lengte van de spelers. Zo loopt er bij de Duitsers een gigantische speler van 2 meter 24 rond.

Voor het weten begint de wedstrijd al en worden we meteen meegezogen in het basketbal. We hadden vooraf een beetje de angst dat er dankzij het doorlopende scoren van punten weinig gejuicht zou worden, maar het tegendeel blijkt waar. Bij elke driepunter of belangrijke score ontploft de Arena. Tussendoor zorgen de supporters met veel gezang voor een heerlijke sfeer. Toch blijken de Duitsers vandaag veel taaier dan de ranglijst doet vermoeden. Na twee kwarten van 10 minuten per stuk gaan de bezoekers zelfs met een voorsprong rusten.

Auf Wiedersehen

Naar goed Amerikaans gebruik – een land waar ze ervan uitgaan dat supporters nog geen seconde kunnen doorbrengen zonder actie en vermaak – wordt de rust gevuld met interviews op het veld, 3-puntswedstrijden door supporters en de huldiging van een of ander beker die door een ander team gewonnen is. Dit laatste is overigens wel leuk en leidt tot veel interactie tussen spelers en supporters. Daarbij wordt elke time-out overigens opgevuld door razendsnelle optredens van een groep cheerleaders. Het zal ook maar eens een seconde rustig zijn…

Rustig wordt het in het derde kwart trouwens geen seconde meer. Na een spannende eerste helft waarin het gelijk op gaat kantelt de wedstrijd nu volledig. Het goede spel van de spelers zorgt voor uitzinnige support bij de supporters wat weer voor meer goed spel zorgt. Dit kwart is hét toonbeeld van hoe invloedrijk een stadion kan zijn. Na weer een driepunter raakt het publiek bijna in delirium en het geluid is oorverdovend. De Duitsers bezwijken onder deze druk en zijn het helemaal kwijt. De score in deze 10 minuten basketballen is een verpletterende 35-9 in het voordeel van Partizan. Op de vleugels van de supporters worden de Duitsers overklast.

In het laatste kwart komt de opgebouwde voorsprong geen moment meer echt in gevaar. Het gat is geslagen en de buit is binnen. De supporters van Partizan rollen alvast een tekstdoek uit, waarvan de betekenis ons onduidelijk blijft. Als het laatste fluitsignaal heeft geklonken zoeken de Duitsers onder het geluid van een massaal “Auf Wiedersehen” met Servische tongval de kleedkamer op. Ondertussen vieren de spelers van de thuisclub een luid feestje met de thuissupporters en een van de basketballers neemt zelfs even de megafoon nog over. Het slotstuk van een fantastische avond. Een basketbalwedstrijd van KK Partizan is een ervaring om iedereen aan te raden.