Column: Lijn 9

Enkele weken geleden werd in Amsterdam dan eindelijk met veel bombarie de Noord/Zuidlijn in gebruik genomen. De Noord/Zuidlijn heeft al sinds 1996 voor veel commotie gezorgd in Amsterdam. Na vele tegenvallers en planologische missers, was het gedrocht op 21 juli dan toch gereed om de eerste passagiers door de stad heen te sturen. Ik vind het nog steeds onbegrijpelijk dat dit met zo veel festiviteiten omringd is geweest. Een sobere opening was na de jarenlange problemen en financiële problemen veel meer op zijn plaats geweest.

In een poging om deze lijn rendabel te maken worden nu de gebruikers van het openbaar vervoer de metro ingejaagd. Om dit te bewerkstelligen zullen veel bus- en tramlijnen worden verlegd of zelfs helemaal worden opgeheven. Deze lijnen zullen gaan rijden volgens het zogenaamde “Visgraat systeem”. Trams en bussen rijden van en naar de metrostations. Hierdoor vervallen een flink aantal routes die al jarenlang tot volle tevredenheid van de gebruikers bestaan. Veel Amsterdammers zijn hier uiteraard helemaal niet blij mee.

Dat men ook in Amsterdam van tijd tot tijd het financiële gewin laat prevaleren boven schoonheid moge duidelijk zijn. Men dient slechts een kijkje te nemen op het Frederiksplein of op het Waterlooplein. In de jaren 70 werd ons erfgoed met enkele pennenstreken schaamteloos ingeruild voor afzichtelijke bouwwerken.

Lijn 9

Het grootste slachtoffer voor de voetballiefhebber is nu het verlies van de legendarische lijn 9. Iedere Ajacied van boven de 40 zal zich het ritje naar de Meer herinneren. Vanaf het centraal station ging de tram via het Rembrandtplein, Waterlooplein, Artis de Middenweg op. Hier bevond zich het eindpunt compleet met een iconische “lus”. Een schitterende rit die een mooie dwarsdoorsnede van de stad liet zien. Deze trams waren tevens wandelende reclame voor Ajax. Zowel voor als achter in de trein hingen kartonnen bordjes die als affiche dienden voor de eerstkomende thuiswedstrijd. Deze tramaffiches zijn een stukje voetbalgeschiedenis uit de gouden jaren van Ajax.

Nog mooier dan de heenreis was echter de terugreis. Zeker wanneer de punten in eigen stadion waren gehouden. Als de tram was volgepropt met feestende en springende supporters, stuiterde het tramstel de Middenweg af. De tram werd dan niet zelden gevolgd door busjes gevuld met M.E.’ers. Deze ijverige wetsdienaren hadden dan al vaak voor de eerste halte bij de Kruislaan de tram stilgezet om de boosdoeners er uit te jagen.

De Meer is helaas al tijden geleden ten prooi gevallen aan projectontwikkelaars en stadsbestuurders. Het is triest om te zien dat de vroegere aorta van en naar het stadion nu ook ten prooi is gevallen ten faveure van de zogenaamde vooruitgang. Het zal niet lang meer duren voordat ook het laatste stukje herinnering aan het voormalig Ajax stadion zal zijn verdwenen. Natuurlijk begrijp ik ook wel dat je niet alles kunt behouden, maar een heel klein beetje cultureel historisch besef was hier toch echt wel op zijn plaats geweest.