Barcelona SC: doorsnee-avond bij de grootste club van Ecuador
Als je in Guayaquil bent, de grootste stad van het Zuid-Amerikaanse Ecuador, is er geen ontsnappen aan. Overal waar je komt is Barcelona SC (of anders grote rivaal Emelec) ook. De mannen die staan te volleyballen dragen shirtjes van de club. Het speelplein van de school is versierd met het clublogo. De balkons van de appartementen hangen vol met vlaggen. Barcelona SC is a way of life voor de mensen in Guayaquil.
Dat er zoveel waarde wordt gehecht aan een voetbalclub is niet voor niks. Het leven in Guayaquil is niet makkelijk. De miljoenenstad wordt geplaagd door drugscriminaliteit. De drugsmaffia strijdt om controle en ten tijde van mijn bezoek is de noodtoestand afgekondigd en geldt er een avondklok. In de drie dagen die daaraan vooraf gaan zijn twintig doden gevallen. Voor toeristen wordt de stad dan ook niet aangeraden en zelfs voor veel bewoners is het geen prettige plek om te wonen. Voetbal is dan natuurlijk de perfecte uitweg.
El Ídolo
En met Barcelona SC heeft Guayaquil de grootste club van het land in huis. Niet alleen beschikt de club over de grootste supportersschare van het land, ook op sportief gebied is de Ídolo del Ecuador (de idool van Ecuador) de voorloper in het Ecuadoraanse voetbal. Met zestien titels is de club recordkampioen en Barcelona SC is ook de eerste club uit het land die de finale van de Copa Libertadores haalde. Beide keren werd er verloren, maar alsnog is het een punt van trots voor de supporters en de jaren 90 wordt gezien als de glorieperiode van de club.
Na die gloriejaren ging het een tijd minder, maar in 2012 werd na een droogte van vijftien jaar eindelijk weer eens de titel binnengesleept. Een prestatie die in 2016 en 2020 werd herhaald. Volgens dat schema van een titel elke vier jaar is het volgend seizoen weer de beurt aan el Ídolo. Dit seizoen is er nog een kleine kans voor Barcelona SC, met een achterstand van acht punten op de nieuwe topclub Indepediente del Valle. Dan moet er vanavond wel gewonnen worden van Gualaceo. Die club vecht tegen degradatie en is weinig aansprekend voor de supporters van topclub Barcelona.
Het Estadio Banco Pichincha (de club staat er in de persmail op dat deze naam gehanteerd wordt) is dan ook verre van gevuld. Het grootste stadion van het land, met een capaciteit van 59.283 plekken, is meer gebouwd voor wedstrijden in de Copa Libertadores of de Clásico del Astillero tegen rivaal Emelec. De verwende supporters van topclubs komen niet en masse naar nietszeggende wedstrijden zoals vanavond. Als er geen titel in het zicht is, blijven ze lekker thuis. Een typische topclub dus.
Regular night
De trouwe supporters die wel zijn gekomen hebben er gelukkig zin in. Aan beide kant staat een band om geluid te creëren, waarbij vooral de Sur Oscura veel fanatieke supporters herbergt. Zij zingen de longen uit het lijf en laten ook nog even iedereen schrikken met een gigantische knal. Het is maar goed dat ze er zijn, want zonder hen zou het geen bijzondere ervaring zijn vanavond. Voor de rust gaat het nog bijna mis op de fanatieke tribune als er wat ruzie ontstaat tussen de politie en de supporters, maar de mannen in blauw trekken zich al snel terug.
Verder is het een regular night at the office voor Barcelona SC. Na 27 minuten komt de ploeg op voorsprong en de tegenstander slaagt er niet eens in om tot een schot te komen. Zij lijken wel tevreden met deze kleine achterstand. In de 67e minuut wordt de voorsprong verdubbeld en is de wedstrijd definitief beslist. Het leidt allemaal niet tot hele gekke taferelen. De supporters van El Ídolo zijn wel meer gewend dan een simpele overwinning als vandaag. Helaas is zo’n ervaring typisch voor veel topclubs. Een gekkenhuis was het niet in Guayaquil, maar het was weer een mooie avond Zuid-Amerikaans voetbal. Een keer terugkeren hier tijdens een avond in Copa Libertadores of een derby tegen Emelec staat zeker op het programma!
