Alexy Bosetti is ultra én voetballer
Uniek in Europa. Alexi Bosetti is naast ultra ook voetballer. Op zijn lichaam prijken meerdere tatoeages die verwijzen naar de liefde voor de stad, de club én de door justitie verboden ultragroep. Wij hadden een interview met Alexy Bosetti.
Alexy Bosetti wordt op 23 april 1993 geboren in het Oude Centrum van Nice. Rond zijn vijfde neemt zijn vader hem mee naar het magische Stade Du Ray, het oude stadion van OGC Nice. Alexy is op slag verliefd.
Alexy Bosetti Ultra
Een aantal jaren later komt de talentvolle voetballer terecht bij Cavigal Nice, een samenwerkingspartner van Les Aiglons waar veel toptalenten doorstromen naar het betaald voetbal. Een dubbelleven als voetballer-fanatiek supporter begint. We spreken met hem hierover.
”Het leven van een ultra is niet makkelijk in Frankrijk. We hebben restricties als het gaat om vervoer naar uitwedstrijden en supportersaantallen.”
Tegen Le Temps vertelde hij ooit dat hij het prachtig vindt om met zijn maten een heel weekend in de bus te zitten voor een uitwedstrijd in Sochaux. Een busreis van 800 kilometer heen en 800 kilometer terug gaat immers niet om de schoonheid van het spelletje, maar om het verdedigen van de clubkleuren.
Op negentien jarige leeftijd debuteert Bosetti in het eerste elftal. Een aantal maanden later scoort hij in de uitwedstrijd tegen Montpellier. Hij rent naar het uitvak en doet zijn shirt rond zijn rechter bovenarm omhoog. Daar prijkt een groot doodskop: het logo van de Populaire Sud. Dit gebaar gaan supporters in Frankrijk nog héél vaak zien.
”Spelen in Stade du Ray was een droom die realiteit werd. Het is een heel speciaal dat ik de kans had om in dit stadion te spelen.”
De doodskop gaat Frankrijk nog vaak te zien krijgen. In de zomer van 2013, anderhalf jaar na zijn debuut, wordt Bosetti met Frankrijk onder 20 Wereldkampioen. Op het podium staat hij onder andere met Paul Pogba én een vlag met de doodskop. Frankrijk is in rep en roer. De Populaire Sud vindt dit natuurlijk prachtig!
Een aantal maanden is het enfant terrible weer in opspraak. Hij maakt de 1-1 in de derby tegen OM. Wederom laat hij zijn tatoeage zien. Niet aan zijn eigen supporters, maar aan die van Marseille. Frankrijk ontploft.
Hiermee is het uiteraard nog niet klaar. In de uitwedstrijd tegen Bordeaux maakt de spits een prachtige goal. Hij viert dit door een konijnengebaar te maken richting de supporters van de thuisclub. Hij refereert daarmee naar rellen in 2003 tussen Nice en Bordeaux, waar laatstgenoemde op de loop ging voor de Populaire Sud.
Vriendschapsband Nice – Internazionale
De conclusie kan worden getrokken dat Bosetti geen alledaagse voetballer is. Zo is hij ook een aantal keer bij de harde kern van Internazionale gespot. De Italiaanse club heeft een warme vriendschapsband met Brigade Sud Nice. Alexy vertelt aan ons:
”De club wilde nooit praten over de uitstapjes naar Milan. Ze vonden dat dit bij mijn privé leven hoorde.”
Mensen denken vaak aan een enfant terrible. Het tegendeel is waar. Hij sponsort bijvoorbeeld jeugdtoernooien in Nice. Bovendien steunt hij de familie van coureur Jules Bianchi. De coureur raakte in coma bij de Grand Prix van Japan. Ook in coronatijd denkt hij aan zijn geboortestad. Bovendien maakte hij het in de eerste wedstrijd in het nieuwe stadion een doelpunt. Over dat nieuwe stadion vertelt hij aan ons het volgende:
”Het is een mooi stadion. Alleen jammer dat het veel te groot is. Daardoor is het nooit uitverkocht. Hierdoor is de sfeer minder dan in het oude Stade du Ray”.
Vandaag de dag speelt hij niet langer in Nice. Hij was helaas niet goed genoeg voor de Ligue 1 en speelt tegenwoordig in Amerika. In november wordt hij nog gespot in het uitvak bij de wedstrijd Lyon – Nice.
”Natuurlijk mis ik Nice en de Europese voetbalbeleving. Gelukkig kan ik er wel van genieten buiten het (Amerikaanse, red.) seizoen om.
