Voetbal in België

Welkom in België

Wat is de link tussen een Turkse wapenhandelaar en een Britse professionele pokerspeler? Ze bezitten beiden een Belgische voetbalclub. Welkom in België.

Welkom in België

Hoe is het mogelijk dat een club die zes jaar geleden nog 10 punten wist te pakken in de Europa League vandaag op de fles gaat? Als het gek genoeg klinkt, is de kans groot dat het een typisch Belgisch verhaal wordt.

KSC Lokeren is een Belgische club. Het stamnummer 282 vindt haar geschiedenis terug in 1970 toen er een fusie ontstond tussen Standaard Lokeren en Racing Lokeren. Later, in 2000, komen daar aanvankelijk nog Sint-Niklase SK en Exceslior AC Sint-Niklaas bij.

Tot aan de degradatie in ’93 kent de club een standvastig bestaan als subtopper/middenmoter met enkele Europese campagnes op het palmares. In ’94 wordt Roger Lambrecht voorzitter, die vooral in de toekomst flink wat geld investeert in de heropleving van zijn KSC Lokeren.

KSC Lokeren stadion zonder supporters

Zowel in 2012 als 2014 weet de club de Belgische beker te winnen. Vooral de laatste bekerzege zorgt voor een aardig avontuur in Europa, de Tricolores weten zich echter net niet te plaatsen voor de zestiende finales van de Europa League.
De grote kanttekening is dat die laatste bekerwinst tevens ook de ondergang inluidt voor Lokeren in de nabije toekomst.

Terug reanimeren

Er volgt een grote leegloop van spelers, een schuldenberg stapelt zich op om toch maar te kunnen blijven meedraaien op het hoogste niveau. De tijd dat kleinere clubs kunnen stunten tegen de grotere, financieel sterke clubs wordt alleen maar zeldzamer. Terend op het succes van de laatste bekerwinst in 2014 weigert Roger Lambrecht de club voor een redelijke prijs te verkopen om het voortbestaan te garanderen. Misschien leeft de man te veel in het verleden? Of verblind de clubliefde hem van zakelijk inzicht?

Als KSC Lokeren uiteindelijk na 23 jaar opnieuw degradeert uit het hoogste niveau gaat de club op nog geen 6 maanden tijd overkop. De overname door ex-spelersmakelaar Louis De Vries is op zijn zachtst gezegd geen succes.

Palliatieve zorg

Nog voor dit artikel zijn vorm krijgt zijn er waarschijnlijk al nieuwe ontwikkelingen in België die zich afspelen, waardoor je de vraag kan stellen of het niet beter is om een boek te schrijven in plaats van een artikel. Of een film, misschien nog beter.
Zelfs zonder corona slaagt men hier in het plot om het voetbal in sneltempo naar een absoluut dieptepunt te werken. De uitzondering is de regel? In België is het een constante. Hier speelt een cast van figuren de hoofdrol in een verhaal waar het eigenlijk nooit om voetbal heeft gedraaid. Vooral 1B (het tweede niveau) lijkt meer en meer op een palliatieve afdeling.

Zo is er bij Beerschot een Saoedische prins in het bezit van de meeste aandelen van de club. Daarnaast is Abdullah Bin Mossaad ook eigenaar van Sheffield United. Zijn vermogen wordt geschat op een kleine 150 miljoen euro.

Geen prins maar wel een Turkse wapenhandelaar bij Westerlo. Oktay Ercan werkte met zijn bedrijf Sur International voor de Soedanese dictator Omar el Béchir. De genocide in Darfour koste aan minstens 300.000 mensen het leven. De Turkse man is sinds juni ’19 officiële eigenaar van Westerlo.

Helemaal in het zuiden van het land kreeg Virton te horen geen licentie te krijgen voor volgend seizoen. Clubeigenaar Flavio Becca is een Luxemburgse zakenman die reeds meerdere malen met het gerecht in aanraking kwam wegens belastingontduiking. De man bezit ook nog F91 Dudelange en FC Kaiserslautern.

Het Brusselse Union Sint-Gillis kan dan weer rekenen op de steun van professioneel pokerspeler, Tony Bloom. De Brit had eerder ook al Brighton Hove&Albion in zijn portefeuille zitten. Sinds 2018 horen les Unionistes daar dus ook bij.

Verder is er niets speciaals aan de hand bij OH Leuven. Zij zijn afhankelijk van de Thaise investeerdersgroep King Power. Je kent ze wel van bij Leicester City…

Bij Lommel SK is het dan weer lachen geblazen met de grillen van eigenaar Udi Shochatovitch. De Israëlische jurist weigert nog te investeren na het mislopen van een proflicentie voor volgend seizoen. De club uit Noord-Limburg kon niet bewijzen dat het spelers, personeel, bedrijfsvoorheffing,… betaald heeft. Nu de eigenaar zijn handjes terugtrekt is de club op zoek naar 1,7 miljoen euro om het hoofd boven water te houden. Naast dit debacle beheert de man ook een voetbalacademie in Gambia. De opzet is alvast niet om voetbal een oplossing te laten wezen voor één van de armste landen ter wereld. De Afrikaanse spelers maken via verschillende financiële constructies de man nog wat rijker. In een vroeger leven was Udi trouwens advocaat van Pini Zahavi, de spelersmakelaar die voetbalclub Moeskroen bezat en gebruikte als witwasmachine.

Tenslotte is er nog Roeselare. De club die in september ’19 nog flirt met het faillissement na een onbetaalde restaurantfactuur van 28.000 euro, heeft ook geen nieuwe licentie gekregen. Er is veel onduidelijkheid wie op dit moment de eigenaar is. Enerzijds is er de China Dili Group, een vastgoedfamilie die 22 gewezen bomkelders van het Chinese leger mocht ombouwen tot shoppingcentra. Aan de andere kant is ook Mickaël Sylvestre met een Braziliaanse investeerdersgroep aan het knoeien in West-Vlaanderen. De club is op zoek naar 1,5 miljoen euro om uitstel van executie te verkrijgen.

Als het gek genoeg klinkt is het waarschijnlijk fake news… Of een leuk verhaal uit het Belgisch voetbal.

Bart van de Peer
Ondanks alles ben ik fan van zuipen, cultuur en voetbal. In that order. Fiere erevoorzitter van FC Eulegoem, spelend in de voorlaatste klasse van het Belgische cafévoetbal. Ik onderhoud zelf ook een blog waarin mijn alter ego ”de essentiële Bart van Vlaanderen” de bovenhand neemt.

Ook leuk om te lezen

Reageren is niet mogelijk.

Volgende artikel:

0 %