Wat als Lee Towers een Rus was geweest?

Wat als Lee Towers geboren was in Sint Petersburg? Een echte Rus met gouden zonnebril en sigaar. Je hoeft er niet eens echt veel inlevingsvermogen voor hebben. Maar wat als hij Lee Towerskoviski had geheten? Wat had hij over de lichtmasten van Zenit gezongen, als hij de mastjes van de Kuip al als Goliaths beschouwd, hoeders van de stad…

Zelfs als je cultureel aan het doen bent, ontkom je er niet aan. Sta je rustig in de Hermitage, de vroegere woning van een reeks Tsaren en tegenwoordig een van de beroemdste musea ter wereld, sta je met je rug naar Leonardo da Vinci en Rubens rustig het raam uit te kijken, dan nog zie je ze liggen. Er zitten gebouwen tussen en een flinke rivier, maar dat maakt ze niets uit. Hoog torenen ze boven de stad uit. Zet die dingen op vol power aan en een stad heeft geen straatverlichting meer nodig.

Zenit St. Petersburg is vier lichtmasten. Kolossaal, stuk voor stuk. Gelukkig heb ik een avondwedstrijd en staan ze aan. Voor de helft, maar dat is meer dan voldoende. In dit onoverdekte stadion brandt geen enkel ander lampje en toch zijn de programmaboekjes goed te lezen (voor de Russen, ik snap er niets van). Zenit, met Belgen Witsel en Lombaerts in de basis, speelt vandaag tegen Kuban’ Krasnodar, voor de kwartfinale van de beker. Ondanks de regen(hadden ze niet één lichtmast boven het stadion kunnen laten hangen en als dak laten fungeren?) zit het goed vol.

De wedstrijd is bij vlagen boeiend, al laat Zenit nooit zien de betere spelers op het veld te hebben. Helaas passeren de meest opvallende dingen aan de andere kant van het veld, waar in de eerste helft Zenit en in de tweede helft Kuban (twee keer zelfs) paal en lat raken. Maar zelfs een scrimmage in de laatste minuut kan de 0-0 niet van het scorebord krijgen. De scheidsrechter geeft nog ruim vijf minuten blessuretijd, de wedstrijd heeft een paar minuten stilgelegen vanwege een fraaie piro-actie van Zenit, waarbij binnen no time het hele stadion onder de rook staat en je alleen nog maar een paar lampjes van de lichtmast door de mist heen ziet schijnen. Maar ook in die vijf extra minuten wordt niet gescoord, noch in de 30 verlengingsminuten die daarop volgen.

Maar gelukkig, de penaltys worden wel aan mijn kant gehouden, voor de ogen van de harde kern. Na negen strafschoppen staat het 3-2. Zenit heeft twee keer gemist, terwijl doelman Malafeev (Russisch international) twee keer de bal van Kuban eruit ranselde. Alex Witsel loopt naar de stip, voor de mogelijk beslissende bal. Als hij mist, ligt Zenit eruit. Om me heen hoor ik de naam van Witsel wat angstig genoemd worden. Geen idee wat de Russen er over zeggen, maar vertrouwen klinkt er niet in hun stemmen. Onterecht, Witsel scoort: het staat 3-3. En als Malafeev de zesde inzet van Kuban stopt, kan Zenit de winnende strafschop maken.

Ik loop het stadion uit, nog een laatste foto makend van de lichtmasten. Denk ik, maar omdat de politie het nodig vond het zeer dichtbij gelegen metrostation af te sluiten, moet ik gaan lopen over de brug, terug richting centrum. Ik draai me nog een keer om en zie daar de vier nog brandende lichtmasten staan, schijnend over het ijs van de rivier. Wat is de overtreffende trap van Goliath?

Auteur: Thomas Rensen van 31matches, uiteraard ook te volgen via Twitter!