Voor blessuretijd naar Alkmaar en voor 6 minuten naar Waalwijk

Het was voor iedereen schrikken toen kort na elkaar de wedstrijden RKC – Ajax en AZ – NEC werden gestaakt. Bij RKC ging keeper Etienne Vaessen bij een botsing naar de grond en in Alkmaar kreeg Bas Dost uit het niets last van zijn hart. Nadat bij beide spelers bleek dat ze het (naar omstandigheden) goed maakten, ging de blik richting praktische zaken. Wat nu met de resterende minuten?

Voor NEC was een bijzondere winst bij AZ namelijk bijna binnen. Na 90 minuten stond er 1-2 op het scorebord. De Amsterdammers konden rekenen op een 2-3 voorsprong met nog 6 minuten reguliere tijd te gaan. Genoeg op het spel dus. Na een tijdje wachten volgde het verlossend woord. Op woensdag 6 december zouden beiden wedstrijd met (uit)publiek worden afgewerkt. Dus vertrekt 240 man vanuit Nijmegen naar Alkmaar (2 uur enkele reis) voor 5 minuten en 6 seconden voetbal. Precies de andere kant op trekken ongeveer 250 Ajacieden naar Waalwijk (1 uur enkele reis) voor 6 minuten + blessuretijd. Hoe is dat nou, een awayday voor een paar minuten voetbal? Nou. Zo dus:

Centraal Station, Nijmegen: 14:30

De lunch is nog nauwelijks goed verwerkt of we verzamelen met een groepje op het station van Nijmegen. Het verzamelpunt voor de jongens uit alle richtingen die vandaag mee gaan naar Alkmaar. Degene die een middagje vrij hebben kunnen regelen, nog studeren of als ZPP’er hun eigen tijd kunnen indelen. De fanatiekelingen die niks konden regelen kijken nu waarschijnlijk op kantoor nog een keer op de klok en weten het: we missen de meest bijzondere awayday van het seizoen.

Goffertstadion, Nijmegen: 15:00

Het overgrote deel van de 240 supporters die naar Alkmaar vertrekt staat nu hier, onder de rook van het Goffertstadion. Ook de media is met 3 verschillende cameracrews aanwezig en opeens extreem geïnteresseerd in NEC. Zij filmen de 4 bussen die klaar staan om bijna 200 supporters te vervoeren. De rest gaat met “eigen vervoer” naar Noord-Holland. Geluksvogels. Zij kunnen minimaal een uurtje later vertrekken. Uit angst voor files vertrekken de bussen namelijk al om 15:00. Ruim 4 uur voor de aftrap. Niet echt het ideale moment om in de awaydaysfeer te komen, maar dat houdt sommige supporters niet tegen. De eerste blikjes bier klikken open. Matchday!

Shell Tankstation, Breukelen: 16:30

Na anderhalf uur in de bus wordt ons wat frisse lucht gegund. De ene helft van de bus grijpt zo snel mogelijk de kans om de longen te vullen met rook, terwijl de andere helft eindelijk haar kans ziet om de blaas te legen. Er wordt een strobo afgestoken en zodra de eerste basisbehoeften vervuld zijn gaat een groot deel over op de tweede basisbehoefte. Het vol stickeren van alles wat er te vinden is op de parkeerplaats. Na een kwartiertje vullen de bussen zich weer langzaam. Het stuk rondom Utrecht is al gepasseerd in de hoop de file zo veel mogelijk voor te blijven. Verwachte aankomsttijd is nog voor 6 uur.

Amsterdam: 17:00

Een uurtje of twee voor de aftrap in Alkmaar vertrekken de meeste Ajacieden. Normaal gesproken is de woensdagmiddagspits weinig uitdagend, maar vandaag is dat helaas anders. Via de app zien we dat een deel van de kleine 300 de aftrap niet gaan redden. Gelukkig zijn de lokale autoriteiten ons gunstig gezind en hoeven we niet via het traditionele omwisselpunt en kunnen we rechtstreeks naar het stadion. De wedstrijd wordt voorbeschouwd. We proberen de vrijwel zekere goal van Kramer, diep in blessuretijd, te contrajinxen door hem overdreven vaak te benoemen.

AFAS Stadion, Alkmaar: 18:20

Van die verwachte aankomsttijd kwam weinig terecht. Een ongeluk rondom Amsterdam zorgt uiteindelijk voor een vertraging van meer dan een halfuur. Uiteindelijk moet er nog een stukje politiebegeleiding en vluchtstrook aan te pas komen om ons een beetje op tijd in Alkmaar te krijgen. Een halfuur voor het eerste fluitsignaal (en dus 35 minuten voor het laatste fluitsignaal) zijn vrijwel alle supporters het het AFAS stadion binnen.

Hier worden we door AZ gelijk warm verwelkomd met een gratis gevulde koek en een consumptiemuntje. Vervolgens worden de spandoeken opgehangen, de trommel geprepareerd en de keel opgewarmd voor het moment suprême. Over de opkomst aan AZ-kant heerst vooral verbazing. In de bus liepen de schattingen uiteen van de 5.000 tot de 8.000. Veel te optimistisch helaas. Op het eerste oog lijkt het minder dan duizend supporters wat op de thuisvakken plaatsneemt. De Ben-Side is natuurlijk wel aanwezig, zoals het fanatieke supporters betaamt.

Mandemakers Stadion, Waalwijk: 18:30

Om half zeven rijden we de parkeerplaats bij het Mandemakers stadion op. We stappen uit en ritsen de winterjassen dicht. Een steward zegt lachend dat we in een mooi land wonen maar dat er wel een dak op had moeten zitten. We wandelen richting de ingang maar kunnen er nog niet in. De stewards zijn er nog niet. Dus bestellen we een koolhydraatrijke maaltijd bij de lokale patatkar. De chef-kok daar levert sneller dan de bestellingen doorkomen.

Mandemakers Stadion, Waalwijk: 18:55

Om zeven uur is de veiligheidsorganisatie klaar voor het scannen en fouilleren. Waar ik de vorige keer, een paar dagen na Feyenoord thuis, tot in m’n broek werd gefouilleerd gaat het vandaag een stuk gemoedelijker. Pluspunten voor het hardcopy kaartje. Toch lekker, twee kaartjes voor één potje. Nadat het kaartje ons door de tourniquets leidt worden we opgewacht door medewerkers van Ajax.

We krijgen een wit rood witte sjaal cadeau met aan de ene kant ‘6 minuten lang’ en aan de andere kant ‘voor onze club uit Amsterdam’. Een etappe verder staat commercieel directeur Menno Geelen die ons een brief overhandigt. Met dankwoorden voor de steun en de mededeling dat we dertig euro compensatie krijgen voor de gemaakte reiskosten. Prima initiatief!

AFAS Stadion, Alkmaar: 19:00

Klokslag 19:00 is het dan tijd voor het moment waar deze hele dag om draait. Met een vrije bal voor Jasper Cillessen wordt de boel weer in gang geschoten. Toch wel een bijzonder moment. De vorige keer dat we in dit vak stonden was het vooral de zorg voor Bas Dost die overheerste. Een wrang einde van wat een heerlijke awayday was. Juist bij het doel waar Bas Dost zijn misschien wel laatste goal in het profvoetbal scoorde, gaat AZ nu in vijf minuten proberen de Nijmeegse hoop aan diggelen te schieten. Maar voor dat soort sentiment is ook niet al te veel ruimte op dit moment. Nu gaat de bal rollen en moet er op en naast het veld geknokt worden voor drie hele belangrijke punten.

AFAS Stadion, Alkmaar: 19:05

Het is over. De strijd is overleefd en de drie punten zijn binnen. Het was slechts vijf minuten, maar voelde minimaal drie keer zo lang. AZ kreeg nog twee gigantische kansen. Beide keren was de spanning voelbaar in het uitvak, maar beide keren gaat het goed. De sfeer tijdens de wedstrijd was onvergelijkbaar met andere wedstrijden. In rap tempo wordt en van nummer naar nummer geswitcht en er wordt meer geschreeuwd dan gezongen. Alles om die drie punten over de streep te trekken.

NEC pakt hiermee weer wat lucht en klimt van de 16e naar de 12e plek. En dat tegen een AZ dat nog niet had verloren in de Eredivisie. Enige smetje is dat deze spelers na enkele minuten alweer vertrekken. Het feest in het uitvak is er niet minder om. Een halfuur na het laatste fluitsignaal (6 keer zo lang als de wedstrijd zelf) stroomt iedereen pas weer de parkeerplaats op. Aan de vele appjes met foto’s of video’s erin weet ik al weer hoe laat het is. Vol met het gezicht in beeld op ESPN. Gelukkig heb ik me niet ziek hoeven melden bij de baas voor deze…

Mandemakers Stadion, Waalwijk: 19:30

Iets voor half acht. Op telefoons is het restant van AZ – NEC bekeken. Waardering wordt uitgesproken voor de 237 NEC fans die de buscombi naar Alkmaar hebben gepakt. De Ajacieden beginnen aan hun warming up. Het uitvak ontbrandt in aanmoedigingen. Je merkt aan iedereen de motivatie. De spelers applaudisseren naar de 250. De 250 schreeuwen hun kelen schor.

Tien voor acht. De basiself trekt sprintjes voor het uitvak. Het “Jalalalalaaaa Aaajax Amsterdam” rolt door de Waalwijks avond.

Mandemakers Stadion, Waalwijk: 20:00

Om één minuut voor acht start van Boekel met een scheidsrechtersbal richting Vaessen de wedstrijd. Meteen gaat de bal lang naar voren. Ajax lijkt geconcentreerd en veel verder dan een kopkans komt RKC niet.

Vijf over acht. De vierde man houdt een bord omhoog dat er nog vier minuten bijkomen. Vier minuten om de tweede uitzege in vier dagen te boeken. Voor twee broodnodige extra punten. Brobbey krijgt de bal aan de cornervlag en laat zien hoe sterk hij is. In het uitvak passeert het hele repertoire. En vrijwel iedereen doet mee.

Mandemakers Stadion, Waalwijk: 20:10

Om tien over acht, na precies 94:10 fluit van Boekel af. Na 201 dagen zonder uitzege pakken we nu zes punten op vreemde bodem in vier dagen. Sjaaltjes gaan de lucht in. We zien Brobbey z’n shirtje aan Vaessen geven. De overige shirtjes gaan het zingende uitvak in. Sjaals worden teruggegooid en belanden om de schouders van de elf op het veld. Over en weer wordt applaus uitgewisseld.

McDonalds, Barneveld: 20:25

Gelukkig voor mij is er een vriend met de auto gekomen die mij wel mee wil nemen naar huis. Dat scheelt weer wat tijd én geeft de mogelijkheid voor een culinaire stop onderweg. Dat wordt natuurlijk McDonalds. In de auto is met een live stream de wedstrijd van Ajax gevolgd en onder het genot van wat fastfood kijken we nu nog eens de hele wedstrijd van NEC terug. De gemiste kans van Meerdink blijkt alleen maar groter dan eerst gedacht. De dankbaarheid voor de drie punten groeit alleen maar.

Mandemakers Stadion, Waalwijk: 20:30

Om iets na half negen gaat het hek open. Eerst rijden de bussen de Waalwijks nacht in, gevolgd door de auto’s. Als we het hek uitrijden worden we aangekeken door cameraploegen en journalisten. We kijken elkaar wat vreemd aan. Wat is er nu gek aan supporters die hun club steunen. Of het nu 6 minuten zijn of 90, waar je ook gaat ik volg je overal!

Nijmegen: 21:45

Om kwart voor 10 eindigt de matchday op dezelfde plek als die 7,5 uur eerder begon. In de oudste stad van Nederland. Die 5 minuten voetbal? Daar zit eigenlijk een volledige werkdag van bijna 8 uur aan vast voor de supporters. Of dat nu helemaal normaal is? Waarschijnlijk niet. Maar ik had deze avond voor geen goud willen missen. Een nieuwe eeuwige herinnering met de vrienden van de tribune is weer gemaakt. Waar zij gaan en waar zij spelen. Wij gaan altijd met ze mee!