Supportersprotest Willem II: Juiste keuzes of overdreven reactie?
Dinsdagochtend las ik via Twitter een bericht van de bekende Willem II-supporter De Kruikenzeiker. Hij tweette een link van een statement met daarbij de volgende tekst: “Hier sta ik volledig achter. Ik bezoek geen uitwedstrijden meer en blijf zaterdag de eerste 5 minuten ook buiten het stadion. Ik ben het beu. Erwin moet eruit.” Mijn interesse was gewekt. Wat is er gaande?
Na het lezen van het statement kwam ik er achter dat de supportersgroeperingen van Willem II een aantal constateringen hebben met betrekking tot de technische staf. De supporters hebben de volgende meningen over de huidige situatie bij hun club:
- Het voetbal sinds de aanstelling van Erwin van de Looi en zijn staf niet om aan te zien is;
- Er van aanvallend voetbal zoals ooit afgesproken en vastgelegd in het beleidsplan geen sprake is;
- Het spel van Willem II met de week slechter wordt;
- Het gevoel van de achterban bij Willem II aan het verdwijnen is. Wat in jaren is opgebouwd wordt nu compleet afgebroken;
- Supporters afhaken (o.a. aanzienlijk minder supporters mee naar uitwedstrijden);
- Sponsors haken af;
- Passie, Strijd en Leeuwenmoed zijn ver te zoeken;
- Er geen beleving en geen trots bij de spelersgroep is;
- Er een passant als trainer zit die totaal geen visitekaartje is voor onze mooie club;
- Deze passant negeert het technische beleidsplan door af te stappen van de huisstijl en de manier van voetbal die niet bij Willem II past en die niet aansluit bij de verwachtingen van de achterban;
- Er is een aantal incidenten geweest met Erwin en supporters die de fanatieke supporters hem zeer zwaar aanrekenen.
- Erwin geeft wekelijks de selectie de schuld van het falen en geeft aan dat spelers niet naar hem luisteren. Een goede trainer zorgt ervoor dat hij de spelers mee krijgt in zijn visie. Maar door de steeds veranderende tactiek van Erwin heeft hij een verlammende werking op de voltallige spelersgroep.
- Van de Looi heeft geen binding met de club of supporters.
- Erwin staat teleurgestelde supporters niet te woord en laat dit opknappen door een van de jongste spelers.
- Van de Looi ruziet openlijk met de clubwatchers van het Brabants Dagblad.
- Sinds de komst van Erwin hangt er een negatieve sluier over het voetbal bij Willem II.
Juiste keuze of overdreven reactie?
Even in het midden over wat er wel en niet feitelijk waar is, vallen mij een paar dingen op. Als neutrale toeschouwer in dit verhaal kan ik mij toch niet aan het idee onttrekken dat een aantal punten standaard genoemd worden bij een situatie als deze. Het spel is niet om aan te zien en wordt steeds slechter, er is geen beleving en trots, en er is ondanks beloftes geen aanvallend voetbal. Ik vraag mij oprecht af hoe de supporters in hemelsnaam een probleem kunnen maken van deze punten. Natuurlijk is het logisch dat het goed kut is om tegen de degradatiezone aan te zitten en niet alles te winnen, maar elke realistische supporter weet ook: Dit is Willem II, wij zijn geen Europees voetbal-kandidaat. Waarschijnlijk had er niemand geklaagd als Willem II met verdedigend voetbal hoger had gestaan. Ik ben zelf een intens voetbalvolger en kan mij persoonlijk ook niet vinden in de constatering dat er geen beleving en trots is. Als ik spelers als Ben Rienstra, Fran Sol en Bartholomew Ogbeche bezig zie, dan zou ik hen bestempelen als spelers met een hart voor strijd en prestaties.
Hoever zou jij gaan?
Dan kom ik nu bij het punt waar ik dit artikel eigenlijk voor schrijf. De supportersgroeperingen hebben een lijst opgesteld met tegenacties die per direct ingaan totdat Van de Looi daadwerkelijk wordt ontslagen. Een punt hiervan valt enorm op. Er is namenlijk gezamenlijk besloten om de uitwedstrijd tegen FC Twente, die bestempeld is als AwayDay, niet te bezoeken zolang de huidige technische staf op de bank zal zitten. Verder wordt gezegd dat awaydays helemaal niet meer bezocht worden. Het is algemeen bekend dat supporters de club maken, en iedereen zal wel herkennen dat awaydays de allerleukste zijn in een voetbalseizoen. De enige keuze die supporters kunnen maken in het hedendaagse voetbal om hun mening door te drukken is het niet meer komen, maar hoe ver ben je bereidt te gaan? Zelf zou ik nooit, maar dan ook nooit wedstrijddagen laten schieten als protest. De eerste vijf minuten afwezig zijn kan ik me nog in vinden, maar helemaal niet meer komen klinkt wel erg radicaal. Juist bij awaydays kun je er als supporter nog wat aan doen om je ploeg aan te moedigen in een verder vijandig stadion.
Daarom vraag ik jullie, de lezers, om in de reacties je mening te laten horen. Hoever zou je gaan om ontevredenheid over bepaalde zaken duidelijk te maken? Wat ben je bereidt er voor op te geven en waar ligt volgens jou de grens? Laat het ons weten! Dan wacht ik ondertussen de awaydays van Willem II in spanning af. Die mogen toch niet verloren gaan?
Het volledige statement is hier te lezen: https://www.tilbo.com/erwinout/