Sportpark De Diepput: Haagse voetbalhistorie van het Koninklijke HVV
Pas na het halen van tien landkampioenschappen mag een Nederlandse club een ster boven haar logo dragen. Ajax heeft er 3, PSV 2 en ook Feyenoord mag natuurlijk een ster op de borst dragen. Minder bekend is dat er ook een vierde club is die tienmaal landskampioen is geworden. HVV uit Den Haag. Tegenwoordig actief in de Tweede Klasse zondag, maar in de beginjaren van het Nederlandse voetbal een absolute grootmacht. Met regelmaat leverde de club internationals voor het Nederland Elftal en tussen 1891 en 1914 werd de club tienmaal kampioen. Het grootste overblijfsel van die tijd in Sportpark De Diepput, vanaf 1898 al de thuisbasis van HVV.
Met haar oprichting in 1883 is HVV een van de oudste clubs van Nederland. De eerste jaren speelde de club op het Malieveld. Als voetbalspel hier verboden wordt door het ministerie is de club genoodzaakt te verhuizen. De baron van landgoed Clingendael schiet te hulp. Hij is best bereid een deel van zijn landgoed te verhuren. De enige voorwaarde is dat de baron zelf het voetbal onder geen beding wil zien. Op een gedeelte van Clingendael waar geen uitzicht op is vanuit het huis wordt dus een voetbalveld aangelegd. Sportpark De Diepput is geboren.
Nederlands elftal
Tegelijk met de verhuizing naar de nieuwe locatie komt de gouden periode van de club. Tussen 1900 en 1907 wordt vijf keer beslag gelegd op de landstitel. HVV is de absolute topclub van Nederland, en ook veelal leverancier van het Nederlands Elftal dat in 1905 haar debuut gemaakt heeft. Het is dus ook niet verwonderlijk dat er al snel een interland gespeeld wordt op Sportpark De Diepput. In 1907 wordt de wedstrijd tussen Nederland en Engeland, bestaande uit amateurs, in Den Haag gespeeld. Het is de eerste keer dat Nederland het tegen een andere tegenstander dan België opneemt.
Bij Nederland worden de spelers geleverd door clubs als Quick Nijmegen, DFC en natuurlijk HVV. Bij Engeland staan magische clubnamen als Old Carthusians en Preston Wickley, maar ook bekende namen als Luton Town en Burnley. Het klasseverschil wordt pijnlijk duidelijk en op de Diepput gaat het Nederlandse elftal met 1-8 van het veld af. Een jaar later wordt de tweede en laatste interland op De Diepput gespeeld. Oranje zet Zweden met een overtuigende 5-3 aan de kant. In 1914 behaalt HVV haar tiende en laatste landskampioenschap. Het luidt zo ongeveer het einde in van De Diepput als een sportpark/stadion van belang.
Historisch besef
De geschiedenis van HVV is na het laatste kampioenschap niet roemrijk meer te noemen. In de jaren 30 degradeert de club naar het tweede niveau en uiteindelijk verdwijnt HVV uit het ‘betaalde’ voetbal. Op het 100-jarig jubileum komt Ajax met sterren als Marco van Basten en Jesper Olsen op bezoek op De Diepput. Het predicaat ‘koninklijk’ en de ster boven het logo zijn de blijvende herinneringen aan de roemruchte geschiedenis. Én Sportpark De Diepput. HVV is namelijk nooit verhuisd en hoewel de omgeving gigantisch veranderd is, liggen de velden nog altijd op dezelfde plek.
Er zijn al wel veel verbouwingen gedaan, veelal gelukkig met historisch besef waardoor het sportpark toch een uniek karakter heeft. Een eerste opvallendheid zijn de kleedkamers. De kleedkamers met de bruin-wit gestreepte daken en ouderwets design zijn in 1959 herbouwd in exact dezelfde stijl als ze vroeger waren. Wat helaas niet meer aanwezig is zijn de twee overdekte hoofdtribunes die het sportpark vroeger bezat. De ene heeft helaas moeten wijken voor een squashal. De tweede is gesloopt, op die plek staat nu een onoverdekte staantribune. Het terras boven de ingang van de kantine is nog wél exact hoe het was. Ook uniek is het gebouw in de hoek van het veld. Al bijna 150 jaar oud en origineel gebouwd voor het personeel van Baron van Brienen en in 1947 overgenomen door HVV.
Cricket
Het is inmiddels al twee jaar geleden dat ik zelf een wedstrijd zag op Sportpark de Diepput. RKDEO kwam op bezoek en ik keek uit naar een wedstrijd op het historische hoofdveld. Toen ik aan kwam lopen viel me echter één ding gelijk op. De lijnen lagen niet zoals dat hoort op een voetbalveld. Een goede observatie, het hoofdveld werd namelijk gebruikt voor cricket. Voetbal was ‘gedegradeerd’ naar veld twee met kunstgras. Toch heeft dit ook wel weer wat, in de vroege historie kreeg cricket altijd nog de voorkeur boven voetbal. En een vereniging waar tegenwoordig nog zowel cricket als voetbal wordt gespeeld, waar vind je die nog?
Op het kunstgras na is ook veld twee niet mis. De spelers maken nog steeds gebruik van de unieke kleedkamers en ook vanaf dit veld is er veel zicht op de vele huizen die om het sportpark zijn gebouwd. Één huis staat zelfs zo dicht naast het veld dat de bakstenen muur nog net niet tegen het reclamebord aanzit. De bloemen die aan deze muur groeien zitten nog net de nemer van een ingooi niet in de weg. Zittend in de vensterbank van dit huis zou je een prima overzicht moeten hebben over de wedstrijd. Alles aan dit sportpark ademt historie en het is zo goed als uniek in Nederland. De wedstrijd zelf eindigde in 1-4. De keeper van HVV raakte al vroeg in de wedstrijd zwaar geblesseerd – er moest zelfs een ambulance aan te pas komen – en vervolgens mocht een veldspeler de honneurs waar nemen. Niet dat dit bezoek daadwerkelijk om het voetbal ging. Het ging natuurlijk om het stukje voetbalhistorie in Den Haag. Prachtig!
Bron historische foto’s: www.dehaagsevoetbalhistorie.nl