Spakenburg Derby is voor de Rooien
Het kan voorlopig de laatste Spakenburg Derby zijn. IJsselmeervogels is volop aan het strijden tegen degradatie. De vernedering zou compleet zijn als buurman Spakenburg de Roden ook een zetje terug naar de Derde Divisie geeft. En ondanks dat de Blauwen in de middenmoot staan, hebben ze met de bekerstunt aangetoond uitstekend te kunnen voetballen. Misschien nog wel meer dan normaal staat de trots van het dorp op het spel waar tot nu toe blauw de kleur is die de klok slaat.
In 2019 bezocht ik mijn eerste Spakenburg Derby. En wat bekend moet staan als de “beste amateurderby van Nederland” deed toen zijn reputatie alles behalve eer aan. Daarnaast is er stevige concurrentie uit bijvoorbeeld Katwijk en Veenendaal. Zeker in de bollenstreek hebben ze zichzelf op de internationale kaart gezet, zowel positief als negatief. Daarnaast wordt het Nederlandse amateurvoetbal levendiger met het jaar. Tijd dus voor revanche in het vissersdorp met een uitgebreid (foto)verslag.
Aan gastvrijheid overigens geen gebrek. Ook nu weer hartelijk ontvangen op de Westmaat aan de kant van IJsselmeervogels. De spanning is voelbaar bij de thuisploeg al durft een enkeling zich toch te wagen aan een positieve uitslag voor de Roden. Het weer zit in ieder geval niet mee. Vlak voor de aftrap gaan de hemelsluizen open wat voorlopig ook zo zal blijven. Het deert de Spakenburgers niet. De Westmaat is afgeladen vol met ook nu weer de nodige internationale aandacht, vooral van vloggers.
Prachtig doek IJsselmeervogels
Dat ze bij de Vogels prachtige doeken kunnen maken, zag ik in 2019 al. Ook ditmaal stellen ze niet teleur. Bijna over de gehele lange zijde wordt een groot doek uitgerold als de spelers het veld betreden. “We don’t fear, we are NAS”, verwijzend naar de voormalig naam van IJsselmeervogels en hun supportersclub. In het uitvak worden blauw-witte linten weggeschoten en wat blauwe rookpotten het veld opgegooid.
Aan de kant van de Rooien gaan vervolgens ook nog de nodige rookpotten aan. Zowel op de tribune als op het dak van de tribune. Het laatste woord is weer aan de Blauwen die wat vuurwerkpotten met blauwe rook linten afsteken achter de Midden-Noord tribune (supporters Vogels) en achter het doel. De toon is gezet. Een heerlijk begin van deze Spakenburg Derby. Als ze dit doorzetten, krijgen we een fantastische middag.
Furieuze start
IJsselmeervogels vloog uit de startblokken. Binnen 10 minuten krijgt de ploeg drie goede kansen om de score te openen. Het is de keeper die flink aan de bak moet om het doel schoon te houden. Het cliché kan vervolgens weer uit de kast getrokken worden. Waar de ene ploeg vergeet te scoren, valt het doelpunt aan de andere kant. De eerste keer dat Spakenburg echt over de middellijn komt is het direct raak. In een één-op-één met de keeper wordt koel gehandeld en de 0-1 binnen geschoven. Het uitvak ontploft, maar ook op andere tribunes is het juichen geblazen.
Amper enkele minuten later lijkt het weer raak voor de bezoekers. Wederom oog in oog met de doelman, maar ditmaal eindigt de bal rakelings langs de verkeerde kant van de paal. Het is genoeg om het spel van de Vogels aan banden te leggen. De thuisploeg is het helemaal kwijt en Spakenburg gelooft het wel, loerend op de counter. Ik zie een herhaling van 2019. Het matige spel slaat ook over op de tribunes. De uitstekende sfeer aan het begin van de wedstrijd is omgeslagen naar nagelbijten en frustratie.
Tweede helft kleurt rood
Wat IJsselmeervogels in de eerste helft niet lukte, brengt nu wel succes. Met twee verse krachten, o.a. smaakmaker El Haddouti, gaan de Roden weer volle bak op de aanval. Waar ze na één minuut al dichtbij zijn, is het in de 50e minuut raak. Nu kopt Van der Velden wel een hoekschop hard binnen, waar hij in de eerste helft nog van dichtbij jammerlijk miste. Het thuispubliek uitzinnig van vreugde. Het duurt niet lang voor de gekte compleet is als een paar minuten later invaller El Haddouti knap binnenschiet. De wedstrijd staat volledig op zijn kop. Juichende supporters op het veld.
De blauwen komen er helemaal niet meer aan te pas. De Vogels ruiken bloed. Een prachtige vrije trap spat nog uiteen op de lat, maar de corner die daarop volgt vliegt in één keer in de lange hoek. Een fenomenaal getrapte bal die de keeper volledig verkeerd inschat. Het is de genadeklap voor Spakenburg. Het laatste beetje hoop op een goede afloop is weg met nog een kleine 20 minuten op de klok. Ook nu weer juichende supporters op het veld. Het feest is compleet. Er gaat eindelijk weer een winnaar komen bij een Spakenburg Derby. In 2015 waren het ook de Vogels die toen een 3-1 overwinning pakten.
Vandaag wordt het feest nog net iets groter als El Haddouti zijn sterke invalbeurt bekroond met nog een doelpunt in blessuretijd. Nu zijn de supporters van IJsselmeervogels niet meer te houden. Een ware pitch invasion barst los. Van alle tribunes vliegen de supporters het veld op. Voor de scheidsrechter genoeg reden om maar direct af te fluiten, ook al stond er nog een minuut blessuretijd op de klok.
Waar voetbalfeest
Of de Spakenburg Derby de beste amateurderby van Nederland is, valt nog steeds te betwisten. Dat we vandaag een absoluut voetbalfeest hebben meegemaakt is een zekerheid. Geen gezeur over vuurwerk, bier of supporters op het veld. Een fantastische wedstrijd en sfeer met een tikkeltje rivaliteit tussen Rood en Blauw. Geweldig om te zien hoe de jeugd betrokken is bij het maken van de sfeer en de beleving.
Het feest met de spelers hield nog lang aan op het veld. Alsof ze het kampioenschap hadden gewonnen. Zo belangrijk is winnen van je rivaal en dorpsgenoot dus. Daarnaast is het voor IJsselmeervogels ook de laatste strohalm in de strijd tegen degradatie. Nog altijd een 16e plaats wat nacompetitie betekent. Ze hebben 3 punten achterstand op Excelsior Maassluis en TEC. Nog vier cruciale wedstrijden te gaan.
Overigens hoop ik dat het inmiddels wat beter gaat met de IJsselmeervogels-supporter die na afloop van de wedstrijd volgens mij lelijk terecht kwam en daarmee zijn enkel brak. Vanaf hier wensen wij hem ontzettend veel sterkte en beterschap toe.