Vorig jaar op Tweede Paasdag maakte ik voor het eerst kennis met Royal Antwerp FC. De beste groundhop tot dan werd een feit, en dit jaar mocht ik op herhaling bij een kraker van jewelste: Royal Antwerp FC – Club Brugge.
Wonder boven wonder kreeg ik drie weken geleden te horen dat er een kaart over was op T2 voor hét affiche in Play-Off 1 van de Jupiler Pro League. Onder een schitterende blauwe lucht met een fel zonnetje werd er afgelopen maandag dan ook koers gezet richting Deurne-Noord. Eenmaal bij het Bosuilstadion gearriveerd werd er plaatsgenomen op de legendarische Tribune 2 van Royal Antwerp. Nog geen minuut na binnenkomst checkte ik mijn horloge. Ik had het idee dat er iets niet helemaal klopte. Het was half twee, dus ongeveer een uur voor de wedstrijd, en een stuk vroeger dan ik verwachtte. Waarom dacht ik dat het later was? Omdat opviel dat vrijwel de hele staantribune van de ploeg uit de Belgische havenstad al gevuld was met goedlachse supporters. Dat dit een voorbode was voor wat komen ging, bleek later.
De iconische T2
Vooraf zat de sfeer er al goed in, maar bij aanvang van het clublied van The Great Old barstte er een ongekend orkaan aan geluid los. Uiteraard is de sfeer op T2 hetgeen waarom de club zo geliefd is bij groundhoppers, maar het gezang dat direct na de opkomst begon was echt geweldig. Waar ik normaal gesproken mijn telefoon niet aanraak als er gevoetbald wordt, wilde ik echt bewijs hebben dat de decibelen echt zo hoog lagen als ik zou gaan vertellen. Achteraf bleek dat dit idee nergens op sloeg, want de sfeer die bij deze club hangt laat zich niet op beeld vangen, en al helemaal niet op mijn telefoon. Toch zal ik het laffe resultaat voor de vorm met jullie delen.
De wedstrijd opzich was niet bijzonder. Zoals gebruikelijk in België maakte de scheidsrechter er een enorme bende van door bijzonder inconsequent te fluiten en de grote kansen die gecreëerd werden vielen niet binnen. Dit had allesbehalve zijn weerslag op de supporters. Bij elke minuut dat het langer 0-0 bleef, werden de supporters fanatieker en luider. Op een gegeven moment werd er minutenlang non-stop ‘Royal Antwerp FC’ gescandeerd, met een geluid waar een F-16 die door de geluidsbarrière breekt nog ‘u’ tegen zegt. Ik denk dan ook dat het voor iedereens trommelvliezen en verdere ledematen een redding is geweest dat er uiteindelijk geen treffers vielen, want een ‘flying-limbs’ scenario had gegarandeerd plaatsgevonden.
Lekkere pyro bij opkomst
Met alle respect, maar voor het uitvak heb ik geen goed woord over. Met een bomvol uitvak en een trommel verwacht je op zijn minst dat Club Brugge de rivaal het vuur vocaal aan de schenen zou leggen, maar ze zijn geen seconde te horen geweest. Uiteraard werd ze dit onmogelijk gemaakt door de bloedfanatieke Antewerpenaren, maar ook op de momenten dat je ze had kunnen of moeten horen zat het er gewoon niet in.
De 800 van Club Brugge
Uiteindelijk eindigde de wedstrijd dus in 0-0, een uitslag waar ze bij RAFC bijzonder tevreden mee waren. De sfeer bleef opperbest, en het onophoudelijke gezuip, wat al onafgebroken bezig was sinds binnenkomst, zou een mooi vervolg kennen. De morele winnaar werd dan ook Antwerp, dat nog steeds strijdt voor Europees voetbal. Het afsnoepen van punten tegen de rivaal werd met luid gejuich ontvangen, en zo kwam er een einde aan een héérlijke middag. Voor degenen die T2 nog nooit in levende lijven hebben meegemaakt: Doe het voor het te laat is. Geloof me.
Lekkere pyro bij opkomst
