Ode aan de vrijdagavond: Nijmegen voetbalstad!
Na een week werken is er niets zo fijn als neer strijken bij je ‘local’. Nadat ik afgelopen zomer verhuisde naar Nijmegen mag ik de plaatselijke Eendracht Combinatie best wel zo noemen. Voor het eerst neem ik plaats op 080, het sfeervak van NEC.
NEC heet voluit de Nijmegen Eendracht Combinatie. De club werd opgericht na een fusie tussen NVV Nijmegen en Eendacht. De Goffert, ook wel de bloedkuul genoemd, is in 1939 opgeleverd. Het was daarmee het derde grootste stadion van Nederland. De club uit de keizerstad kent in Vitesse haar grootste rivaal.
De laatste jaren is het onrustig bij NEC. Na de degradatie in 2015 wist de club wel meteen, met een puntenrecord, uit de Jupiler League te promoveren. De tweede degradatie is de club nog altijd niet boven gekomen. Met als absolute dieptepunt een tijdelijke 15e(!) plek in de Keuken Kampioen Divisie. Het dieptepunt lijkt echter bereikt en de gifbeker is leeg. Zo lijkt het vooralsnog. De spelers hebben de weg omhoog weer gevonden en de play-offs komen snel weer in zicht!
Ik kwam hier voor het eerst
Het was een mooie dag
Ik was meteen verliefd
Ik wist niet wat ik zag
En vele jaren later
Ja, toen kwam ik hier nog steeds
Als opa met rollator
Van jou hou ik het meest!
Met bier in de ene hand en de camera in de andere hand. Ik schoot tussen het slap ouwehoeren door heerlijke foto’s. Ondertussen zetten de 22 spelers op het veld de vorm van afgelopen weken gewoon door. NEC ging door met winnen. FC Den Bosch met verliezen. De fanatieke gasten in 080 lieten zich 90 minuten lang horen. Eén lied is het vermelden meer dan waard.