Met Hillsborough stierf ook een stuk voetbalcultuur
15 april 1989, Hillsborough
Terwijl de spelers van Liverpool en Nottingham Forest zich opmaken voor hun halve finale van de FA Cup, voltrekt zich op de Leppings Lane Stand van het Sheffield Wednesday-stadion een ramp. Honderden Liverpool-fans komen op de overvolle staantribune in de verdrukking als er steeds maar weer nieuwe fans worden toegelaten. Hoewel er verschillende vakken zijn toegewezen, willen de meeste fans naar de vakken 3 en 4. Met rampzalige gevolgen.
De hoge hekken die uit veiligheidsoverwegingen zijn neergezet,zorgen inderdaad voor dat supporters nauwelijks uit de vakken op het veld kunnen komen. Hierdoor sterven tientallen mensen onder aan de tribunes. Doodgedrukt tegen de hekken. Uiteindelijk eist het drama aan 96 mensen het leven; de zwartste bladzijde uit de Britse voetbalhistorie.
Het ongeloof en de afschuw zijn groot en een speciale commissie wordt in het leven geroepen om de gebeurtenissen van die dag te onderzoeken. Lord Peter Taylor is voorzitter van de commissie die op 1 augustus 1989 haar bevindingen presenteert. Daarin moeten de autoriteiten het ontgelden. Niet de Liverpool-supporters die door de media zijn aangewezen als zondebok, maar de politie wordt als de schuldige gezien. Volgens het Taylor report hebben met name de officieren de situatie volledig verkeerd ingeschat en deze vervolgens compleet uit de hand laten lopen. De conclusies uit het rapport en de aanbevelingen die de commissie op 29 januari 1990 presenteert, zullen verstrekkende gevolgen hebben voor het Britse voetbal.
De meest in het oog springende aanbeveling is de introductie van all-seaters. De commissie stelt dat de staantribunes binnen vijf jaar moeten zijn verbannen uit de hoogste twee divisies. De lagere divisies krijgen vijf jaar langer (tot 1999) de tijd. Het vormt het begin van een ingrijpende verandering van het Britse stadionlandschap. De terraces, een essentieel deel van de voetbalcultuur, verdwijnen in de jaren erop. Legendarische tribunes worden afgebroken of onherkenbaar omgebouwd tot zittribunes. En dat terwijl Taylor niet zozeer van mening is dat staan zo gevaarlijk is. Het is vooral dat zittribunes zoveel meer veiligheidsvoordelen hebben. De Football Supporter’s Federation verzet zich tot op de dag van vandaag tegen de introductie van verplicht zitten. Zonder succes, al is er weer een sprankje hoop ontstaan nu de minister van Sport, Hugh Robertson, in ieder geval wil kijken de opties voor safe standing.
Terwijl in de hoogste divisies het ene na het andere stadion werd verbouwd om te kunnen voldoen aan de nieuwe eisen, komt er respijt voor de clubs uit de lagere leagues. De kleine clubs worden door de verplichte verbouwingen op zulke kosten gejaagd dat ze nauwelijks kunnen overleven. Onder strenge voorwaarden blijft het staan toegestaan. Daarmee is bleef tenminste nog iets van de terrace culture over. De rest leeft voort in herinnering. Net als die 96 supporters die het leven lieten op die inktzwarte aprildag in 1989.
Het prachtige artikel is geschreven door Stadiongebod (ook op Twitter).
