Met het negende in de Kelderklasse #7: Gemiste kansen

Met het Negende in de Kelderklasse: Gemiste kansen, een echte doodschop en vroegtijdig de kleedkamer in. De nummer 69 van de tegenpartij laat zich wat gaan, de laatste plaats is bijna in zicht en ondergetekende kan deze week wel door de grond zakken.

Het negende

Dit seizoen volgen wij met In de Hekken het negende elftal dat uitkomt in de laagste klasse van het amateurvoetbal. Een team waarbij vooral de derde helft een belangrijk onderdeel van de zaterdag is. De achteraf veldjes worden op onmogelijke tijden bevolkt door mannen van wie hun hoop op een voetbalcarrière al jaren geleden is vervlogen. Van de kleedkamerhumor tot schoten waar zelfs de ballenvangers van schrikken. Van wereldacties tot de beste smoesjes om af te zeggen.

Gemiste kansen

“Ik ben benieuwd naar je artikel,” schreeuwt Michael vanaf de kant. Ik kan wel door de grond zakken vandaag. Zojuist liet ik een één op één kans met de keeper liggen. Dat is op zich niet heel erg, zij het niet dat daarvoor ook al drie, misschien wel vier, grote kansen van mijn voet het net niet troffen. Samen met een hard schot van Sjors, die de keeper overigens goed pareerde, hadden wij al minimaal met 4 – 1 voor moeten staan met de rust. Good-old Peter, die van stal werd gehaald om toch met elf mensen te kunnen starten, wist het net wel te raken. Een knap doelpunt waar ik een voorbeeld aan kan nemen. Het is de reden dat in in de Kelderklasse speel en niet in de Eredivisie.

Beste Kelderklasse-verhaal

Toch komt het beste kelderklasse-verhaal van een vriend van mij die in Zoetermeer speelt. In de laatste minuut van de wedstrijd krijgt zijn team een penalty. De eerste poging wordt gemist. Omdat de keeper te vroeg van zijn lijn kwam, mag de strafschop opnieuw genomen worden. Ook de tweede poging gaat mis! Die krijgt dit verhaal, tot grote hilariteit van zijn teamgenoten, het hele seizoen nog te horen. Het missen van de kansen, dat kan dus iedereen overkomen.

De nummer 69

Het negende krijgt geen penalty. Zelfs de laatste minuut haalt het negende niet. Tegen Hermes uit Schiedam is het een leuke sportieve wedstrijd totdat een speler opeens zijn hoofd verliest. Het is wel te hopen dat die persoon het verdere seizoen niet meer op de velden te zien zal zijn. Bij het negende spelen ook geen heilige, maar iemand vol onder de knie neer willen schoppen is niet echt een voorbeeld voor de jeugd. De nummer 69 had het aan de stok met Howie, die meestal de rust zelve is. Onze snelle middenvelder liet zich een beetje gaan en stookte de boel wat op. Dat was niet heel slim, maar wat daarna gebeurde kan echt niet op de amateurvelden.

Eén-twee met de verdediging

Door een één-twee met onze verdediging krijgt de spits van de tegenstander zo de bal voor zijn voeten. Alle gemiste kansen van mijn kant worden meteen bestraft door een tegendoelpunt. 1 – 2 is nu de stand en ik vrees dat ik nog wel het hele weekend op doel kan blijven schieten, de bal zal het net niet gaan raken.

Een echte doodschop

Een echte doodschop zorgt dat het onrustig wordt en beide teams vroegtijdig het veld kunnen verlaten. Zelfs de aanvoerder komt na afloop onze kleedkamer in om zijn excuses aan te bieden. Het voorval verbloemt enigszins alle kansen die ik mis. Net als vorige week halen wij het einde niet. Dit keer lag het (echt waar) niet helemaal aan ons. De eindstand van 1 – 2 voor de gasten blijft wel op het scorebord staan en op het formulier wordt alleen een rode kaart ingevuld. Dat scheelt weer wat administratieve rompslomp. Daarnaast hoeven wij ook niet op een doordeweekse avond het laatste kwartier uit te spelen. Dat is weer het voordeel van de Kelderklasse.

Geen laatste

Ondanks de nederlagen staat het negende nog steeds geen laatste. Dat is nog het enige positieve deze middag. En de derde helft, die lukt ook wel weer aardig. Met een kleine delegatie eten wij pizza bij de aanvoerder thuis en houden wij vast aan de kleine lichtpuntjes in de kelder van het amateurvoetbal. Volgende week zijn er weer nieuwe ronden en nieuwe kansen!