Met het negende in de Kelderklasse #2: Met de metro

Met het negende in de Kelderklasse: Met de metro. “Daar moeten zelfs jullie van kunnen winnen,” kregen wij vorige week te horen. Uiteindelijk staat de stand van 4 – 4 op het scorebord. Dat zegt meer iets over het negende dan over de tegenstander. Na twee nederlagen en een gelijkspel is het duidelijk dat een euforisch bekeravontuur op de bierbuiken geschreven kan worden.

Het negende

Dit seizoen volgen wij met In de hekken het negende elftal dat uitkomt in de laagste klasse van het amateurvoetbal. Een team waarbij vooral de derde helft een belangrijk onderdeel van de zaterdag is. De achteraf veldjes worden op onmogelijke tijden bevolkt door mannen van wie hun hoop op een voetbalcarrière al jaren geleden is vervlogen. Van de kleedkamerhumor tot schoten waar zelfs de ballenvangers van schrikken. Van wereldacties tot de beste smoesjes om af te zeggen.

Het toveren van wisselspelers

Voor de laatste bekerwedstrijd valt de animo wat tegen. Na twee nederlagen is deze derde clash vooral een oefenwedstrijd ter voorbereiding van de start van de competitie. Volgende week begint het echte werk. In totaal hebben wij, net als vorige keer, wederom nipt elf man. Aangezien sommige lijven al moeite hebben met één helft, is het van belang dat er ergens wisselspelers vandaan moeten worden getoverd. Een speler in het negende kan namelijk al geblesseerd raken bij een simpele balaanname. Mitch is naast speler van het negende tevens begeleider van een jeugdteam. De spijkerharde linksback heeft twee spelers weten te strikken die ons team komen versterken. Jeugdige inbreng is nodig om de ervaren spelers te ondersteunen.

Een poeier

Halverwege de eerste helft komt het eerste jeugdige talent het veld in. De stand is dan 0 – 2 in het voordeel van onze gasten. Met een 2 – 2 stand gaan wij de rust in. Naast het regelen van de wisselspelers, waarbij de eerste zeker waarde toevoegt, geeft Mitch ook meteen zelf het goede voorbeeld. Van buiten het zestienmetergebied poeiert de verdediger de bal hard in de bovenhoek. Dat er, vanwege een afzegging van de keeper, een speler op doel staat bij de tegenstander, dat vergeten wij voor het gemak maar even. Dat er vele schoten van afstand aan vooraf gingen die het doel soms niet haalden, dat laten wij ook maar even voor wat het is. Het doelpunt telt.

Met de metro

In de rust krijgen wij te horen dat talent nummer twee de metro heeft gemist. Hij heeft besloten om helemaal niet meer te komen. Daar kan Mitch, als trainer van deze jongens, overigens niets tegenin brengen. Zelf had hij vorig seizoen de slechtste smoes om niet te komen. “Ik heb geen vervoer vandaag,” appte hij die bewuste zaterdagochtend. “……en ik kom ook niet met de metro, want ik pas niet door de poortjes.” Gelukkig laat hij in het veld zijn poortjes meestal gesloten.

“In de tweede helft zal ik proberen om wel iemand aan te spelen met hetzelfde kleur shirt.” Sander geeft een reflectie op zijn eigen spel van de eerste helft.

Zodra Martijn de volle pitchers in de kleedkamer zet is de eindstand verdubbeld. 4 – 4 tegen een team waarvan zelfs wij van hadden kunnen winnen, dat biedt weinig perspectief. “In ieder geval niet verloren,” roep ik hoopvol. Na twee nederlagen en een gelijkspel is het duidelijk dat een euforisch bekeravontuur op de bierbuiken geschreven kan worden.