Licht
De kerstvakantie zit erop. Met mijn veel te zware rugtas verschijn ik weer aan de hogeschool, waar ik journalistiek studeer. Ik ben nog geen minuut binnen, of de eerste studiegenoot staat al met een brede grijns voor mijn neus om me een gelukkig 2019 te wensen. Of ik prettige feestdagen heb gehad, en een fijne jaarwisseling. Nou, de kerstvakantie was verschrikkelijk.
Waar de ‘gewone man’ vaak naar de kerstvakantie snakt doet de gemiddelde voetbalsupporter dit niet. Het is inmiddels bijna drie weken geleden dat mijn FC Twente voor het laatst een wedstrijd heeft gespeeld. Het voelt alsof de tijd sindsdien stil heeft gestaan. Leuk, zo’n kerstborrel met je collega’s die je iedere dag al verplicht moet zien. Zalig, een kerstdiner met je zeurende schoonmoeder. En dat terwijl je ook lekker met je maten had kunnen staan grappen, grollen en schelden op de tribune, met een veel te dure halve liter bier in je langzaam bevriezende klauwen. Voor veel mensen klinkt dat dan weer verschrikkelijk, voor mij is het een uitlaatklep.
Het enige dat tijdens de winterstop met voetbal te maken heeft gehad waren verschillende transferperikelen. Deze heb ik uiteraard op de voet gevolgd. Ik hoop namelijk dat mijn FC Twente dit kalenderjaar zal promoveren naar de Eredivisie. Maar eigenlijk maakt al dat transfernieuws je alleen maar verdrietig, wanneer je de astronomisch hoge bedragen ziet die met deze transfers gemoeid zijn. Daarnaast zou ik natuurlijk de Premier League wedstrijden op televisie hebben kunnen zien, maar ik heb nou eenmaal een hekel om voetbal op televisie te kijken. Daarnaast is het nou eenmaal niet je eigen cluppie.
Het enige beetje voetbal dat ik deze winterstop heb kunnen meepakken was een heerlijk amateurtoernooi waar voetbal bijzaak was. Een toernooi waar je het liefst zo snel mogelijk werd uitgeschakeld om een goede plek in de kantine te bemachtigen, om zo Ronnie Ruysdael op te zien treden met een paar kannetjes bier op tafel. Maar toen ik de dag erna, met een heftige kater, wakker werd besefte ik me dat dat het portie voetbal wel weer was voor deze winterstop. Een trieste gedachte.
Waar ik als voetbalsupporter normaal van weekend tot weekend leef heb ik de afgelopen weken een grote leegte gevoeld. Na iedereen vandaag op school het beste te hebben gewenst voor in 2019 kwam er opeens eens besef; FC Twente moet komend weekend weer voetballen. Het lange wachten is voorbij, ik mag weer voor het weekend leven. Deze winterstop voelde als een lange tunnel, maar gelukkig is het einde in zicht. En ik zie licht.
