Een Europese awayday met je favoriete voetbalclub zijn de welbekende krenten in de pap. Je club ter land en ter zee achterna reizen naar de meest obscure plekken van Europa. Van Pristina tot aan Londen en van Valletta tot aan Reykjavik. Met tientallen of honderden mede gestemde fanatieke supporters in het vliegtuig, auto of trein stappen op weg naar je bestemming. Het is sinds 24 maart niet meer weggelegd voor alleen de traditionele top drie, maar voor alle fanatieke voetbalsupporters in Nederland. We blikken terug op de eerste awayday met Dutch Fanatics!
Een awayday met het Nederlands elftal staat bij veel supporters niet hoog op het verlanglijstje. De welbekende blokken kaas, wortels en klompen belachelijk maken is natuurlijk het makkelijkste als je naar de televisie kijkt. Bij het Nederlands elftal is er al lange tijd ook een ander geluid te horen. Dutch Fanatics hebben mede door twee uitstekende pyroshows, vlaggen en gezang al van zich laten horen. Mede daardoor staat er deze uitwedstrijd naar Parijs een groep van ongeveer vijftig man paraat. Het doel om weer een stap in de juiste richting te zetten, maar vooral om het Nederlands elftal aan te moedigen.
Laagdrempeligheid
De eerste uitwedstrijd met Dutch Fanatics is er meteen één die makkelijk af te reizen is. Nederland speelt op vrijdagavond in het Stade de France in Parijs. Op een aantal uur reizen is dit een schitterend affiche. Bij de PMDS locatie is het al erg druk. De Irish pub draait vandaag een goede omzet en op de hoek van de straat liggen vlaggen op de grond. Al snel is het duidelijk dat deze supporters een andere insteek hebben dan andere supporters. Onder toeziend oog van de Nederlandse voetbaleenheid worden ze in de gaten gehouden. De één in het zwart gekleed, de ander casual gekleed en de ander met iets oranjes aan. Het maakt de laagdrempeligheid van de Dutch Fanatics hier ook goed zichtbaar. Als de pinten Guinness en Heineken soldaat zijn gemaakt vertrekt de groep van ongeveer vijftig man naar het stadion. Met direct in de achtervolging, de voetbaleenheid.
Juichend, schreeuwend en zingend wordt het metrostelsel van Parijs opgezocht. In een propvolle metro wurmt iedereen zich een weg naar binnen. Een blik John West tonijn is er niets bij. Aangekomen bij het stadion wordt onder gezang het uitvak opgezocht. De KNVB heeft voor de Dutch Fanatics een deel van het onderste uitvak gereserveerd. Vooraf werden de kaarten omgewisseld in de Irish pub en zo ziet de vaste kern elkaar al weer snel terug. Inmiddels is er een vaste kern van ongeveer dertig man. Jong en oud, maar bovenal van verschillende clubs die even hun liefde opzij leggen. Grappen over elkaars club worden gemaakt en het laat weer zien hoe laagdrempelig de groep is. Maar wél met de insteek om fanatieke supporters bij elkaar te brengen.
Machteloosheid
Het uitvak wordt direct versierd met het groepsdoek. De vlaggen worden verspreid en de groep van vijftig man probeert meteen vocaal aanwezig te zijn. Als de opstelling van Frankrijk bekend gemaakt wordt is het al snel duidelijk dat dit een lastige avond is om vocaal hoorbaar te zijn. Als beide ploegen het veld betreden en het Wilhelmus ingezet wordt is dat de eerste en laatste keer dat het uitvak duidelijk over het thuisvak heen gaat. Na de Marseillaise gaat het met het voetbal heel snel achteruit. Binnen tien minuten staat Nederland met 2-0 achter en Frankrijk walst werkelijk waar over Nederland heen. Mbappé, de superster van het Franse elftal schiet na twintig minuten ook nog eens de 3-0 tegen de touwen. Nederland is kansloos op het veld, maar ook op de tribunes.
Ondanks de machteloosheid die heerst onder de supporters is er maar één groep die er het beste van maakt en dat zijn de Dutch Fanatics. Het standaard getrommel wat normaal te horen is, is al gestopt. Veel supporters kijken gezapig om zich heen terwijl er nog maar eens wat ingezet wordt. Merkbaar is dan direct dat er plukjes supporters willen, maar het bij de stand van 3-0 niet van de grond komt. Ook is merkbaar dat er frustratie is onder supporters. Supporters die rustig naar Nederland willen kijken irriteren zich aan de supporters die wat fanatieker willen zijn. Anderzijds willen die fanatiekere juist dat die rustige supporters mee doen. Het is iets wat in het verleden, bijvoorbeeld thuis tegen België, al eerder is voorgekomen.
De eer wordt gered
Na rust is het wegkijken van de wedstrijd begonnen en kan er vocaal niets op tegen de Fransen. De vele honderden, ik denk zelfs wel duizenden Nederlanders in het uitvak houden schaapachtig hun mond dicht. Of dat komt doordat de liederen nog niet bekend zijn of omdat het fanatieke niet in hen zit mag zelf ingevuld worden. Tegen het einde van de wedstrijd scoort de superster van Frankrijk, Mbappé nog de 4-0. En tot overmaat van ramp mist Depay ook nog een strafschop waardoor de eer niet gered wordt.
Waar de eer wel gered wordt is op de tribunes. Want daar heeft een vaste groep zichzelf weer positief laten zien. Door middel van vlaggen, een groepsdoek en het vele gezang zullen supporters van het Nederlands elftal wederom gezien hebben dat er een nieuwe groep zijn intrede heeft gemaakt. Stapje voor stapje wordt gewerkt aan iets nieuws en alleen al het initiatief mag bewonderenswaardig genoemd worden. Tientallen jaren aan carnavalssupporters is niet in een paar jaar weg.
Wil jij onderdeel zijn van dit initiatief en bijdragen aan de juiste sfeer bij het Nederlands elftal? Koop hier die Oranje ClubCard en koop hier je kaart voor de thuiswedstrijd tegen Frankrijk! Wees er op 13 oktober bij op vak 126, 127 en 128.
