De weg naar de finale #2: Pak slaag voor GVVV en HHC
In Nederland kijken we vaak vol bewondering naar de FA Cup en de DFB Pokal. Terecht overigens. Echter vergeten we onze eigen gouden dennenappel. De kortste route naar Europa begint in augustus al met twee voorrondes voor amateurclubs. Zij hebben het jaar ervoor al een ticket verdiend in de verschillende regionale bekertoernooien. Hoezo een korte weg naar Europa? In de Hekken is dit seizoen bij elke ronde aanwezig en hopelijk getuige van geweldige bekersprookjes. In deel 2 kunnen we de eerste bekersprookjes noteren ten koste van GVVV en HHC!
Oosters onderonsje
De loting van de tweede ronde had bepaald dat het grootste gedeelte van de wedstrijden op woensdagavond zou worden gespeeld. De Oost-Nederlandse strijd tussen GVVV uit Veenendaal en TEC uit Tiel was echter op de dinsdagavond gezet. Een mooie gelegenheid dus om een extra bekerwedstrijd mee te pakken in deze serie. Hoewel ik een jaar geleden al eens bij GVVV tegen FC Lienden aanwezig was leek het affiche tegen de mannen uit Tiel interessant genoeg om nog eens terug te komen. Daarnaast is de Blauwe zijde van Sportpark Panhuis zeker geen straf om te komen.
Ik zeg de blauwe zijde, omdat GVVV namelijk haar sportpark deelt met de grote rivaal DOVO. Slechts gescheiden door een parkeerplaats zijn de blauwe zijde en de DOVO zijde. Het is een rivaliteit die, ondanks het verschil in competitie de afgelopen jaren, nog steeds erg leeft. Voorafgaand aan de wedstrijd kondigt de omroeper GVVV dan ook aan als “de enige tweede divisie club in Veenendaal en omstreken”. Een kleine steek naar de status van derdedivisionist van buurman DOVO. De tegenstander van de avond is ook actief in deze derde divisie. TEC was vorig jaar gedegradeerd en moet het aankomend jaar dus gaan bewijzen in de derde divisie. Alsnog is het zeker geen makkelijke loting voor de Veenendalers.
Achter de tribune van GVVV is de ingang van DOVO, de grote rivaal, te zien
De tornado uit Tiel
Sportpark Panhuis was aardig vol gelopen voor de eerste officiële wedstrijd van het nieuwe seizoen. Ook de tegenstander uit Tiel, natuurlijk redelijk in de buurt van Veenendaal, had een aardige away support op de been gebracht. Het waren ook de gasten uit Tiel die zorgden voor het eerste vuurwerk van deze serie! Met een paar goede oranje rookbommen tijdens het opkomen van de spelers zette de supporters hopelijk het voorbeeld voor nog vele teams dit bekerseizoen. Nu was het nog hopen dat de spelers ook voor vuurwerk óp het veld zouden zorgen.
Vanaf het begin van de wedstrijd lag het initiatief bij de thuisploeg. Redelijk verwacht natuurlijk, gezien het divisieverschil en het thuisvoordeel. Na 20 minuten leek GVVV zichzelf ook te belonen voor het goede spel. De supporters stonden al te juichen toen een aanval goed werd afgerond door de blauw-witten. De omhooggestoken vlag van de grensrechter gooide echter roet in het eten. Hierna leek GVVV op mysterieuze wijze de grip op de wedstrijd kwijt te raken. De counters van TEC werden steeds gevaarlijker totdat de Gelderse ploeg ook daadwerkelijk toesloeg. Serhat Koc, notabene voormalig spits van het gehate DOVO maakt de onverwachte 0-1.
Het ging daarna van kwaad naar erger voor de supporters van GVVV. De supporters, die met de kwartfinale van 2011/12 al eens een legendarisch bekeravontuur meemaakten, moesten een eigen doelpunt slikken en gingen met 0-2 de rust in. Het bekeravontuur hing dus aan een zijden draadje. Dit draadje bleek uiteindelijk niet genoeg want TEC draaide de wedstrijd vakkundig de nek om. De ploeg hield makkelijk stand en wist uiteindelijk uit een corner zelfs 0-3 te maken. De magie van de beker. Voor de supporters van GVVV was het bekeravontuur dit seizoen dus zeer onverwachts al afgelopen met een flink pak slaag. In de beker is helemaal niks zeker!
Zowel binnen als buiten de lijnen kwam het vuurwerk van de bezoekers uit Tiel
Het andere Oranje
De volgende bekerwedstrijd die op het programma stond kende een vergelijkbaar affiche. Tweedivisionist HHC zou het op de eigen Boshoek gaan opnemen tegen derdedivisionist OFC uit Oostzaan. Omdat ik hoge verwachtingen had van HHC en ook benieuwd was naar de stad Hardenberg besloot ik na deze wedstrijd met mijn broertje te blijven overnachten in Hardenberg. Al gelijk bij aankomst in Hardenberg wordt me duidelijk dat hoewel de stad redelijk groot en bekend is, het echt voelt als een dorp. Er rijden weinig bussen en rondom het station is het, op 1 hele drukke snackbar na, erg rustig. Ik neem de bus die naar Ponypark Slagharen gaat en stap uit in de buurt van mijn B&B.
Ik was eigenlijk van plan om de fiets vanaf daar te pakken richting de Boshoek. Wanneer ik eenmaal in gesprek raak met mijn gastheer kom ik er echter achter dat hij zelf groot fan is van HHC en die avond ook naar de wedstrijd gaat. Een lift is dus direct binnen, daarnaast geeft het mij de kans om wat meer over de club te leren voor de wedstrijd. Zo hoor ik van hem over andere legendarische bekeravonturen van HHC, met als absolute hoogtepunt de wedstrijd tegen Feyenoord in een uitverkocht stadion van FC Emmen 10 jaar geleden. Na de vroege uitschakeling in het afgelopen bekerseizoen was de club er natuurlijk op gebrand om dit jaar weer eens een leuk bekeravontuur te gaan meemaken.
Vak Q is een van de bekendste supportersgroepen van de Tweede Divisie.
Een Déjà vu
Voordat de wedstrijd begonnen was had ik al een leuke verrassing te pakken. De wedstrijd bleek namelijk gratis te zijn. Een topactie van HHC en een slim plan om zoveel mogelijk mensen naar Sportpark de Boshoek te lokken. Dat bleek nog aardig tegen te vallen en rond de aftrap was het sportpark nog niet heel goed gevuld. Rond de staantribune van Vak Q was het echter wel erg druk. Deze Vak Q kwam voor de wedstrijd met een leuk spandoek voor de staantribune. De complete tekst blijft mij helaas een mysterie want de onderkant van het spandoek bleef onleesbaar.
Een hele goede intentie, maar een matige uitvoering dus. En zo zou de wedstrijd vanuit HHC kant ook wel kunnen worden beschreven. Met tegenstander OFC uit Oostzaan was een stugge derdedivisonist naar Hardenberg gekomen. HHC, gesteund door een uitstekende support van Vak Q, mocht het spel maken terwijl OFC met snelle vleugelspelers en een balvaste spits op de counter loerde. Echt gevaarlijk wist HHC niet te worden. Het was zelfs OFC dat toesloeg. Met een lelijke frommelgoal kwamen de bezoekers op voorsprong. Nog voor rust werd de voorsprong verdubbeld na een perfect uitgevoerde counter.
Een tweededivisionist met 0-2 achter thuis tegen een derdedivisionist? Ik kreeg gelijk flashbacks naar GVVV. Ik denk dat de supporters van HHC dezelfde afloop verwachten want in de tweede helft was het sportpark al een stuk leger. In de tweede helft had HHC constant de bal zonder echt gevaarlijk te worden. OFC speelde ondertussen haar eigen spel en scoorde uit een counter de bevrijdende 0-3. De supporters van HHC verlieten hierop massaal het sportpark of doken de kantine in. Het laatste kwartier in een leeggelopen sportpark maakte pijnlijk duidelijk hoe teleurgesteld de Hardenbergers waren in weer een gefaald bekeravontuur. Maar ook dat is de beker, één offday en er mag weer minimaal een jaar gewacht worden.
Beelden
Dit is een verhaal uit de serie Road to the Final. Klik hier voor alle verhalen van deze serie.
