De mislukte coup van Europa
Het is de meeste schimmige en begeerde baan ter wereld, het voorzitterschap van de FIFA. Elke voetbalbobo droomt ervan om ooit de voorzitter te worden van het machtigste en grootste bedrijf ter wereld. Er zijn slechts twee kwaliteiten nodig om een goede voorzitter te worden. Heel goed kunnen lobbyen en geen moraal hebben zijn de ideale mix om tot voorzitter uitgeroepen te worden.
Alle 209 FIFA leden hebben stemrecht om te stemmen op de kandidaat-voorzitters en de kandidaat met de meeste stemmen wordt verkozen tot voorzitter. Aan de stemprocedure kleeft één groot nadeel. Er wordt namelijk geen onderscheid gemaakt tussen grootmachten als Engeland, Duitsland of Brazilië en dwergstaten zoals Saint Lucia, Tahiti of de Seychellen. Ter vergelijking in inwoners aantallen is Brazilië 2000 x zo groot als de Seychellen, maar toch zijn beide stemmen evenveel waard.
De 209 leden zijn onderverdeeld per continent en vallen weer onder een eigen ‘dochterbond’. Zo telt de Aziatische bond 46 leden, de Afrikaanse 56 leden, de (Midden-Noord) Amerikaanse bond 41 leden, de Zuid-Amerikaanse 10 leden, Oceanië 14 leden en Europa 52 leden. Veel continenten spreken gezamenlijk af op welke kandidaat ze stemmen. Een kandidaat heeft er dus vooral baat bij om stemmen te winnen in Afrika, Azië en Midden-Noord Amerika.
Van deze 141 landen hebben slechts 22% van de landen deelgenomen aan een wereldkampioenschap, maar zijn wel goed voor 67% van de stemmen. Het is niet verrassend dat lobbykoning Blatter in deze regio sterk vertegenwoordigd is en andere kandidaten bij voorbaat al kansloos lijken. Ondanks de sombere vooruitzichten stelden Michael van Praag, Luis Figo en Ali bin Al-Hussein zich kandidaat.
Alle drie hebben ze als doelstelling om de FIFA transparanter te maken, maar het is de vraag of de meeste landen hier wel behoefte aan hebben. De bobo’s leven namelijk van de onoverzichtelijke en vieze achterkamerpraktijken, waarbij zelfverrijking op plek één, twee en drie komen en voetbal slechts een bijrol speelt.
Michael van Praag kreeg van de KNVB €400.000 lobbygeld om de bobo’s over te halen om vooral niet op Blatter te stemmen. Vier-honderd-duizend euro is een schijntje van het werkelijke bedrag dat nodig is om bobo’s van het nobele streven te overtuigen. Van Praag riep bij zijn kandidaatstelling dat het op voorhand een onmogelijk klus leek en daarom had de KNVB die €400.000 beter in nuttige dingen kunnen steken.
Bij de amateurtak van de KNVB is het al jaren zaak om elke euro drie keer om te draaien. Het moet ongetwijfeld steken bij de medewerkers en (betaalde) vrijwilligers die de afgelopen jaren op straat zijn gezet omdat er geen geld beschikbaar meer was. Dat diezelfde organisatie nu dergelijke bedragen uitgeeft, terwijl ze vooraf weinig hoop hebben dat het lukt is te ridicuul voor woorden.
De drie tegenkandidaten van Blatter hebben hun kansloze missie ook ingezien en willen nu één front gaan vormen. Het probleem is echter dat zowel Figo als Ali bin Al-Hussein een te groot ego hebben en hun kandidaatschap niet in willen trekken. Van Praag zal zich vanavond in een persconferentie terugtrekken, maar zolang Figo of Al-Hussein zich niet overgeven in het grotere belang is de overwinning voor Blatter een zekerheidje.
De coup van de Europese voetbalbonden lijkt te mislukken, waardoor we nog minstens vier jaar moeten kijken en luisteren naar die tenenkrommende engerd van een Blatter. Namens alle voetbalfans, bedankt!
Dit gastartikel is geschreven door Nort van Schayik
(foto via ANP / PRO SHOTS)
