De Champions League wordt steeds meer een privé feestje
Wij beleven er al jaren vaak maar matig plezier aan. Dat miljoenenbal. Op het werk houden je collega’s er maar niet over op. “Jij gaat toch elke week naar het voetbal? Dan heb je PSG-Chelsea gister zeker ook wel gezien!”. Nee, niet dus. doe ons maar lekker de Vierde Klasse Zaterdag of het tweede niveau van Noord-Ierland. In die poenerige Champions League is nauwelijks nog enige vorm van passie of voetbalcultuur te vinden. Ook uit cijfers van Play the Game blijkt het nu. Het hoogste clubtoernooi wordt steeds meer een aangelegenheid voor hetzelfde kleine groepje clubs.
Hoewel er dit seizoen acht nieuwe clubs meedoen aan (voorrondes van) de Champions League, zijn er maar weinig nieuwe kampioenen die instromen. Dit komt deels doordat 23 competities wederom dezelfde kampioen kroonde, waaronder de grote vijf competities. Alleen het Poolse Piast Gliwice maakt een redelijke kans om het hoofdtoernooi te halen. De enige zekerheidjes in de poulefase zullen FC Krasnodar en Atalanta Bergamo zijn. Met LASK Linz is er nog een debutant met een kleine kans om zich hierbij te voegen. Van de 32 deelnemers zullen er dus vrijwel zeker minimaal 28 teams spelen die we al vaker hebben gezien in de Champions League. Redelijk saai dus.
Vooral de toplanden steken er in negatieve zin weer bovenuit. Voor Spanje doen dezelfde vier clubs mee aan het toernooi als vorig jaar. Ook in Engeland zijn de usual suspects weer van de partij. Tel hier bij op dat landen als Bulgarije (Ludogorets) en Wit-Rusland (BATE Borisov) alleenheersers hebben en het deelnemersveld wordt ieder jaar een stukje saaier. Het is ondertussen al een zeldzaamheid als nieuwe clubs überhaupt mee doen aan de kwalificatie, laat staan aan het echte toernooi. Dit komt zowel door de Nationale dominantie door topclubs en het steeds minder toelaten van clubs uit landen buiten de grote 5.
En rondom al deze statistieken zijn de clubs keihard bezig om veranderingen toe te passen aan het toernooi. Natuurlijk niet om het toernooi leuker te maken of een eerlijkere verdeling te creëren voor alle landen. Nee, de clubs werken helaas toe naar een Super League waar zij elk jaar onderling kunnen uitmaken welke club de beste superster voor 100 miljoen binnen heeft weten te slepen. Voor de rest van Europa is het ondertussen vechten voor de restjes, terwijl de kijker elke keer mag kijken naar dezelfde wedstrijden in dezelfde saaie sfeer. De statistieken laten zien dat deze situatie helaas al eng dichtbij komt. En dat zal alleen maar verder zo doorgaan helaas. Check de site van de VI voor een uitgebreid artikel hierover.
Lees het volledige artikel van Play the Game hier.
Laat ze die debiele Super League met alle betuttelende regeltjes maar oprichten. Wellicht tijd voor een andere voetbalbond die wel daadwerkelijk vóór het voetbal kiest. Dan kunnen wij, supporters, weer gaan genieten van Europees voetbal zoals het ooit bedoeld is: tussen de beste clubs van elk land.
