Champagnekurken in Mechelen-Noord
Koninklijke Racing Club Mechelen, in de volksmond beter bekend als Racing Mechelen. Een traditieclub die sinds begin jaren ‘60 definitief in de schaduw leeft van grote broer KV, maar nooit haar fierheid en trouwe achterban verloor.
Ongeveer een jaar geleden sloten de groenwitten de competitiereeks in derde klasse A af als trotse winnaar. Na twintig jaar in het vagevuur van derde klasse (en zelfs één seizoen in vierde) promoveerde de club uit Mechelen-Noord terug naar de Belgische Tweede Klasse. En fier, dat waren ze. Meer dan duizend uitfans zagen hun club de titel pakken op het veld van KFC Izegem en de immer fanatieke aanhang ging volledig los.
De kampioensviering vond ‘s avonds plaats en kreeg als achtergrond het prachtig nostalgische Oscar Vankesbeeckstadion, genoemd naar hun legendarische ex-voorzitter. Bengaals vuurwerk begeleidde de rondvliegende champagnekurken, het was feest. De toekomst oogde mooi, de toekomst oogde groen en wit.
Vorige week schoof er echter een nieuwe schaduw over het Oscar Vankesbeeckstadion. Een gitzwarte schaduw die er tot spijt van alle Racingers is om niet meer weg te gaan. Het sportieve rotseizoen werd gekruid met pittige financiële perikelen maar de bijhorende degradatie naar, weeral die vermaledijde derde klasse, kon nog bedekt worden met de mantel der voetballiefde. Racing ‘till I die, je weet wel. Maar de opgebouwde schuldenberg bracht nu zelfs het voortbestaan van Racing Mechelen als voetbalclub in gevaar. Onrust en onzekerheid namen de emoties over bij de club van wijlen Rik De Saedeleer.
De aangereikte oplossing voor de schuldenberg van de fiere derdeklasser blijkt een vergiftigd geschenk. De schulden worden samen met de gronden van de club overgenomen door IBO. Een vijandelijke overname door een bouwfirma die reeds jarenlang aast op de gronden en ze na verschillende mislukte pogingen eindelijk te pakken heeft. Dat in dezelfde persconferentie werd aangekondigd dat de bestemming van de gronden van recreatiegebied in bouwzone zal worden veranderd, toont alleen maar aan dat dit een uitgekiend plan betreft waarin het grote geld en de politiek gretig de verzwakte tegenstander knock-out slaan.
De club Racing Mechelen mag op deze manier voortbestaan, en groenwit mag nog drie jaar gebruik maken van het Oscar Vankesbeeckstadion. De prachtige Engels ogende tribune, de nostalgische staanplaatsen, grote appartementsblokken waar de wedstrijden door het raam gevolgd worden, de groenwitte zitjes, … in 2018 is het niet meer.
Binnen drie jaar kijken de grote appartementsblokken door hun raam naar andere splinternieuwe appartementsblokken. De enige champagnekurken die dan door de lucht zullen vliegen, zijn bestemd voor een nieuw verkoopcontract, ontkurkt door een makelaar in een duur kostuum. Waar de Racing Mechelenfans op datzelfde moment hun immer geliefde elftal kunnen aanmoedigen, niemand die het weet. Maar waar een wil is, is een weg …
