Confectie Stadions

Het is je vast niet ontgaan, maar misschien ook wel. In Brazilië wordt deze weken het toernooi om de Confederations Cup gespeeld. Het toernooi wordt georganiseerd door de FIFA en vindt -traditioneel- een jaar voor de Worldcup plaats. Het is dus een mooie test om te zien of het organiserende land klaar is voor het op één na grootste sportevenement ter wereld.

Het toernooi in Brazilië wordt gespeeld in zes van de twaalf stadions die tijdens de wereldkampioenschappen worden gebruikt. En wat opvalt is de uniformiteit van de stadions. Ze hebben allemaal verhoogde tribunes die niet tot aan het veld doorlopen. De tribunes stoppen op een meter of twee boven het veld, waardoor de onderste rij ook een goed zicht heeft op het spel. Althans zo wordt het waarschijnlijk uitgelegd.

De waarheid is, zoals zo vaak bij de FIFA, anders; omdat de tribune op twee meter eindigt is eronder ruimte voor een soort vage muurschildering in een toepasselijke gele kleurstelling. Het grote voordeel van deze neutrale achtergrond is dat de reclameborden die er voor staan beter tot hun recht komen en de TV-kijker de merknamen altijd pontificaal in beeld heeft en houdt. En dit zonder het risico dat een onverlaat op de eerste rij hier een vlag overheen hangt of iets dergelijks.

Blijkbaar heeft de FIFA bij de architecten die verantwoordelijk waren voor de bouw, of opknapbeurt, van de WK-Stadions deze eis neergelegd. Want hoe kun je anders uitleggen dat het decor van iedere tot-nu-toe gespeelde wedstrijd er vrijwel exact hetzelfde uitziet? Zelfs roemruchte stadions als het Maracanã in Rio de Janeiro ontkwam niet aan deze ‘make-over’ en is nu eenzelfde commerciële eenheidsworst geworden waar geen plaats meer is voor goedkope staanplaatsen en gepassioneerd publiek. Er zullen zelfs geen samba-klanken te horen zijn, de FIFA staat namelijk geen muziekinstrumenten toe…

In 1950 werd de beslissende wedstrijd van de WK in hetzelfde stadion gespeeld, er waren een kleine 200.000 fans aanwezig die een oorverdovend kabaal maakten. Helaas voor hen verloor Brazilië van Uruguay en was het grootste nationale trauma geboren met tienduizenden huilende supporters op de tribunes. Hun grote droom in een kansloos bestaan spatte als een zeepbel uit elkaar.

Mocht het voor de ‘Goddelijke kanaries’ volgend jaar weer mis gaan, dan zal het leed een stuk minder zijn. De echte hartstochtelijke zullen er niet bij zijn; die zijn niet langer welkom…

Zoek de verschillen: zes verschillende stadions in Brazilië.