Nu zijn we hier niet zo van dat ACAB-gebeuren, maar als je naar de beelden kijkt van de bekerfinale voor beloften zou je het toch bijna hardop gaan roepen.
We vragen ons af hoe die jongens hun rapport schrijven na zo’n optreden. Zouden ze kritisch naar zichzelf kijken en concluderen dat ze misschien iets te enthousiast waren met de knuppel of zouden ze opschrijven dat ze geen andere keuze hadden met al dat voetbalgeteisem om zich heen?
(Joram en Rico dank voor de tip)
