Volle tribune bij Eredivisievoetbal op Texel

De sporthal op Texel zit iedere week bomvol wanneer de zaalvoetballers van Texel ’94 hun wedstrijd spelen in de Eredivisie. Bijzonder want in de rest van Nederland zijn de tribunes vaak maar halfvol. Het zaalvoetbal leeft op Texel, helaas degradeerde de club begin deze maand uit de Eredivisie. Bij de supporters liep de spanning de laatste maanden dan ook hoog op. Wij waren 13 mei getuige van een van de belangrijke wedstrijden van Texel in hun mislukte poging om degradatie te voorkomen. Hoe komt het dat het zaalvoetbal zoveel meer leeft op Texel dan in de rest van Nederland? 

Op het randje van Den Burg staat de enige sporthal van het eiland. Een grote moderne hal die voldoet aan alles wat een sporter nodig heeft. Bij binnenkomst een halfuur voor de wedstrijd, zit er een vriendelijke dame achter een bureau. Lillian Koning is de naam en ze verzamelt het entreegeld. Op haar bureau staat een klein kistje met geld en een notitieblok waarop ze de hoeveelheid bezoekers turft. Met een grote glimlach en een twinkeling in haar ogen verwelkomt ze de toeschouwers die langzaamaan binnen beginnen te druppelen.

Belangrijke wedstrijd

Meerdere toeschouwers mogen van Lillian zo doorlopen aangezien ze een seizoenkaart hebben andere moeten per wedstrijd drie euro entree betalen. Een seizoenkaart geeft je voor een bepaald bedrag toegang tot alle thuiswedstrijden. De seizoenkaarten lopen storm dit jaar, zeker de helft van de toeschouwers is eigenaar van een seizoenkaart. Lillian maakt met de meeste mensen een praatje bij binnenkomst, ze kent vrijwel alle toeschouwers. Met enthousiasme vertelt ze aan een vrouw die ze duidelijk goed kent dat Cintha wie een trouwe supporter blijkt, de wedstrijdbal heeft gesponsord. De vrouw moet lachen en zegt ‘wat een prachtig gebaar.’

Volgens Lillian is dat heel erg typisch voor de Texelse club. ‘Iedereen op het eiland is gewoon enorm betrokken bij de wedstrijd. De sporthal is altijd goed gevuld en meerdere mensen nemen toeters en bellen mee om zo veel mogelijk geluid te maken.’ Zelf is Lillian ook een fanatieke aanhanger van de voetballers, zoon Lesley Koning speelt al jaren in het team en is een van de ervaren krachten. ‘Ik ben er elke thuiswedstrijd en een deel van de uitwedstrijden. Het is gewoon fantastisch om die jongens te zien spelen, de passie die ze hebben voor het spelletje is enorm.’

Het is een belangrijke wedstrijd voor Texel, Leekster Eagles uit het Groningse Leek komt op bezoek. Texel staat op 13 mei, de dag van de wedstrijd in de degradatiezone en moeten daar nog uitzien te komen. Leekster Eagles staat op de tweede plek in poule B en is dus al zeker van een plekje in de Eredivisie volgend jaar. De ploeg uit het noorden van het land komt niet in een uiterst sterke opstelling naar Texel, meerdere basisspelers zijn geblesseerd waardoor zelfs trainer Bas Lulofs maar de zaalschoenen heeft aangetrokken.

Gespannen sfeer

De wedstrijd gaat bijna beginnen. Met een snelle blik op de tribune zie je al snel dat de groepen toeschouwers erg divers zijn. Helemaal links zit een grote groep van minstens 60 jongeren die allemaal intensief en met veel kabaal de wedstrijd beleven. Tijdens de warming up zijn ze al druk aan het schreeuwen over wat hun vinden dat de opstelling zou moeten zijn. Naast de groep jongeren zitten over de volledige tribune families en vrienden door elkaar heen. Van stokoude mannen tot kleine jochies ze zijn er allemaal. Met name de wat oudere mensen kijken met een gespannen blik naar de zaal.

‘Komaan Texel pakken deze!’

Wanneer de spelers het veld opkomen lopen klinkt er een luid applaus vanaf het publiek. De energie giert van de tribune af, wetende dat deze wedstrijd ongelofelijk belangrijk is. Een aantal mannen schreeuwen leuzen als ‘komaan Texel pakken deze!’ en ‘alles geven boys kom op!’ Het publiek is er klaar voor, laat maar komen die Leekster Eagles.

De sfeer is volgens Lillian altijd top bij thuiswedstrijden. ‘De tribune zit eigenlijk altijd wel erg goed gevuld, dat is best bijzonder als je kijkt hoe het bij andere clubs vaak is.’ Volgens Lillian komt die drukte mede door hoe hecht de gemeenschap op Texel is. ‘Als de jongens een belangrijke wedstrijd spelen dan hoor je dat wel overal in het dorp’ zegt Lillian. Dat de wedstrijd van vanavond leeft, blijkt wel uit het aantal bezoekers. Tussen de 300 en 400 man zitten er op de tribune en in de kantine. In vergelijking met andere clubs waar er vaak maar 50 man of minder aanwezig zijn is dat erg veel. Zeker als je ook nog is bedenkt dat Texel sportief gezien ook een van de minder grote clubs uit de Eredivisie is.

‘Ik vertel altijd tegen mensen van het vasteland dat we op Texel Eredivisievoetbal hebben. Vaak lachen ze mij dan uit.’

Spanning op de tribune bij de Texelse supporters

De scheidsrechter fluit op zijn fluit en de grote rode klok begint met tikken. Onder een daverend applaus vanuit de tribune worden de spelers aangejaagd. Texel is een ploeg die het moet hebben van hard werken vertelt een oude man uit het publiek. De spanning is aan zijn hele lichaamshouding te zien. Zijn voeten tikken onregelmatig op en neer en met een strakke geconcentreerde blik kijkt hij naar het spel dat voor hem afspeelt. ‘Ik vertel altijd tegen mensen van het vasteland dat we op Texel Eredivisievoetbal hebben. Vaak lachen ze mij dan uit totdat ik vertel dat we in de zaal gewoon op het allerhoogste niveau spelen’ zegt de man met een zenuwachtige lach.

Slappe boel

Texel neemt meteen het initiatief in de wedstrijd. Yorgo Helleman, topscorer van de ploeg scoort al binnen twee minuten de 1-0 voor Texel. Wanneer de bal de doellijn passeert springen de ongeveer 350 man in de sporthal op. Hard wordt er geapplaudisseerd en alle toeters en bellen laten luid van zich horen. Helaas houdt de voorsprong van Texel niet lang stand. Leekster Eagles komen drie keer terug van een achterstand en de ploegen gaan rusten met een 3-3 gelijke stand.

De spelers van Texel worden vlak voor rust nog even flink toegesproken tijdens een time out door de staf.

Texel coach Martijn de Veij loopt bij het rustsignaal duidelijk ontevreden naar de kleedkamer terwijl de menigte richting de kantine trekt. Hier en daar halen mensen een biertje maar er wordt met name gezellig geklets. Voor veel eilandbewoners is de wedstrijd ook gewoon het weerzien van familie en vrienden.

‘Nu wij weer Texel!’

De tweede helft begint desastreus met een snelle tegentreffer. Bij de tegengoal zie je meerdere mensen met de handen in het haar. Er wordt gescheld en er wordt het een en ander naar de spelers geschreeuwd door fanatieke oude mannen ‘nu wij weer Texel!’ Texel maakt uiteindelijk nog wel gelijk maar ook Leekster Eagles weet in de laatste minuten nog een goal te maken. De wedstrijd eindigt in een 4-5 nederlaag. Het publiek is zichtbaar teleurgesteld en druppelt langzaam af.

Staflid van Texel, Ralph Koning pakt na het eindsignaal nog even de microfoon en bedankt met schokkende stem het publiek voor de steun van het afgelopen seizoen. ‘Ik hoop jullie allemaal volgend seizoen weer terug te zien, in welke competitie dit dan ook mag zijn.’ Hij is duidelijk geëmotioneerd nu hij weet dat er een kans is dat ze volgend jaar niet meer in de Eredivisie spelen.

De eerste keer zou dat zijn dat Texel zou degraderen sinds meer dan 10 jaar geleden de boel op de schop ging. Het begon allemaal met coach Martijn de Veij die een team ging opzetten op Texel. Toen der tijd was het zaalvoetbal niveau erg laag op het eiland en daar besloot hij wat aan te doen. De beste voetballers van de vier veldvoetbalclubs zette hij in een zaalvoetbalteam. Begonnen in de tweede klasse met een stuk minder publiek promoveerde de Texelse hoofdmacht zich tot de eerste divisie en sinds de competitie uitbreiding in 2021 wist Texel zelfs in de Eredivisie uit te komen. ‘Het is echt begonnen als een vriendenteam dat graag goed wou presteren. Nu zijn uit het originele team wel al een aantal jongens gestopt en moeten we kijken wat er uit de jeugd kan doorstromen. We zijn iniedergeval al aan het opleiden vanaf jongetjes van negen jaar’ zegt de Veij.

‘Het was gewoon echt een slappe boel vandaag’

De mogelijke degradatie doet de Veij even slikken. Hij is erg teleurgesteld na afloop. ‘Het was gewoon echt een slappe boel vandaag, tegen dit zwakke Leek moet je gewoon winnen. Uiteindelijk geef je het dan op het laatste moment nog weg, dat is schandalig.’ De Veij weet hoe belangrijk deze wedstrijd was. Hij ziet de kans op handhaving dan ook somber in.

Uiteindelijk bleek handhaving ook niet te lukken voor Texel ’94. ZVC Veenendaal was begin deze maand te sterk in de nacompetitie waardoor Texel volgend jaar uitkomt in de Eerste Divisie. Het belang van handhaving in de Eredivisie was groot voor Texel. Met name voor de sfeer bij de wedstrijden was het belangrijk dat Texel op Eredivisieniveau bleef voetballen. Zo zei de Veij: ‘Hoe hoger we door de jaren heen gingen voetballen hoe meer toeschouwers kwamen kijken. Het zal wel wat minder worden stel we degraderen. De toeschouwers zijn erg belangrijk voor ons spel. We pakken echt veel meer punten als we thuis spelen dus het zou zonde zijn als de sporthal minder vol zou zitten.’