Rellen Engeland – Duitsland in Charleroi in perspectief
18 juni
Charleroi – Wekenlang voorspelden bestuurders, overheden en de media het: dit wordt de veldslag van de eeuw. Charleroi zou branden. Ja, er waren eergisteren rellen in Charleroi rondom de wedstrijd Engeland – Duitsland. Ja, er was massaal politie op de been. Nee, het was geen historische, uren durende veldslag. Een korte confrontatie tussen Engelse en Duitse supporters was er wel degelijk, maar na een paar minuten was alles weer rustig.
Maandenlang is er gewerkt aan de veiligheid in en rondom de stadions. In april heeft de organisatie in het PSV stadion geoefend als het rellen word. De test faalde hopeloos. Zo sloegen stewards supporters, de brandweer was te laat met brandjes blussen en ook de ME kwam te laat het stadion in. Bovendien was er ook bij de ambulance een hoop te verbeteren.
Er hing een grimmige sfeer in de stad. Wij spraken met Charlie Robinson, een Engelse supporter. We spraken hem al eerder over de wedstrijd van Engeland – Portugal in Eindhoven. ”Ik ga al tien jaar naar thuis- en uitwedstrijden van het Engelse elftal. Er gaat altijd een groep idioten mee. Maar de media blazen het ook absurd op. De Nederlandse politie was super. Ze waren onwijs vriendelijk en meegaand. Dat resulteerde in amper incidenten en aanhoudingen. Ik zeg niet dat de Engelse supporters altijd onschuldig zijn, maar een hoop ligt aan het gedrag van de politie.”
We spraken hem gisteren wederom. ”Anders dan in Nederland was de politie hier gestrest. Ze waren provocerend aanwezig. In Nederland was de politie kalm en vriendelijk. In Charleroi was dit het tegenovergestelde. Ik praat het niet goed, maar je ziet wat er dan gebeurd. Van anarchie is overigens geen spraken geweest. In de media laten ze beelden van een half uur zien. Als je goed bekijkt zie je telkens dezelfde man een stoel gooien. Het is alleen vanuit verschillende punten gefilmd.”
De Belg Cary Crusiau was ook aanwezig in Charleroi. ”Ik ben een groot voetbalsupporter. Via vrienden kreeg ik kaarten aangeboden voor deze wedstrijd. We wisten natuurlijk dat Engeland – Duitsland een risicowedstrijd was. Hierdoor twijfelden we even, maar we zijn uiteraard toch gegaan. We kwamen rond één uur ’s middags aan, net na het enige grote incident van die dag. Het was het incident waar het waterkanon werd gebruikt. Kroegen gingen dicht uit angst voor meer rellen. Toch besloten we nog een biertje te drinken in de stad. Hierna zijn we naar het stadion gegaan. Na de wedstrijd dronken we nog twee uur op de overwinning van de Engelsen. Het was gezellig. ’s Nachts keerden we terug naar huis. Iedereen was ontzettend opgelucht en blij om ons weer te zien. Schijnbaar waren we in groot levensgevaar, alsof we in een oorlogsgebied waren. Maar wij hebben geen enkele rel meegemaakt.”
