Preview voetbalstad Berlijn een uitvak verkleed als vrouw In De Hekken

In ‘Voetbalstad Berlijn’ buigt Joris van de Wier zich over de vraag of de Duitse hoofdstad nu daadwerkelijk een voetbalstad is. Waar bijna elke Europese hoofdstad wel een topclub heeft, blijft de prijzenkast in Berlijn akelig leeg. Op weg naar de Berlijnse voetbalziel komt hij zo langs allerlei bekende en minder bekende clubs. Zo wordt ook het verhaal van Tennis Borussia Berlin verteld. Een club die inmiddels ver is afgezakt, maar vroeger nog een jaartje in de Bundesliga speelde. De club is overigens niet erg populair in de voormalige DDR. Door de paarse clubkleur wordt de club door deze creatievelingen altijd uitgemaakt voor ‘homo’s’. De supporters gaan daar op geweldige wijze mee om. Lees het in onderstaande preview uit het boek.

Lila-Weiß ist schwul

Jan Buschbom laat mij een foto zien uit het jaar 2000. Het is van de wedstrijd Energie Cottbus – Tennis Borussia Berlin. Op de foto staan de supporters van TeBe verkleed als vrouw. Ze dragen jurken, beha’s en stola’s. De mannen uit Cottbus weten niet wat ze zien en zijn ontzettend boos. Zij hadden het plan om de supporters uit Berlijn uit te schelden voor homo’s, maar nu die verkleed zijn als vrouwen is dat niet leuk meer. Ze hebben het gevoel dat ze voor lul worden gezet door de uitfans. En dat is precies de bedoeling van de supporters van TeBe. Overal waar zij komen klinkt sinds de jaren negentig het spreekkoor “Lila-Weiß ist schwul!”

Vandaar dat voor deze wedstrijd is afgesproken om het er extra dik bovenop te leggen en zich te verkleden als travestieten. Nog altijd staan de supporters bekend om hun tolerantie tegenover homo’s. Al lang voordat het een hip symbool werd, hing de regenboogvlag in het Mommsenstadion. Maar hoe komt het dat Tennis Borussia in de jaren negentig zo gelinkt werd aan homo’s? Buschbom: “Dat komt puur door de kleuren. Tegenstanders vonden het paars en wit niet mannelijk en daardoor werd “Lila-Weiß ist schwul!” gezongen. Eigenlijk zat niemand ermee bij TeBe.

In 2000 kwam een van onze supporters op het idee om ons te verkleden als vrouwen tijdens een uitwedstrijd. Bij Energie Cottbus werd het spreekkoor heel vaak gezongen, dus die wedstrijd werd uitgekozen. Er hing voor die wedstrijd een uitgelaten sfeer in de bus naar Cottbus. Daar aangekomen konden de thuisfans niet geloven wat ze zagen en wilden vechten. Een van hen klom over het hek er riep “Jullie zijn allemaal flikkers”. Hij kreeg als antwoord “Jazeker en je bent welkom hier”. Hij wist niet hoe te reageren en rende daarna snel weer terug.”

Dankbaar

Voor één supporter van TeBe was het een heel bijzondere reis. De destijds 24-jarige Denis Rothers was daadwerkelijk homo, maar durfde niet uit de kast te komen. De trip naar Cottbus overtuigde hem om dat wel te doen. Twee jaar geleden gaf hij een interview aan de website van TeBe over zijn coming-out.

“Het is nu bijna niet meer voor te stellen, maar in 1999 was homoseksualiteit nog echt een taboe. Er waren amper openlijke homo’s in Duitsland en degenen die er waren, waren absoluut geen voorbeelden voor iemand die van punk en voetbal hield. Mijn voorkeur voor mannen hield ik daarom geheim. Ik voelde dat ik anders was dan de rest van de supporters. Maar door de dag naar Cottbus veranderde alles. Er werd onderweg niet gelachen om homo’s, maar om homofoben en hun wereldbeeld. Niet lang na de wedstrijd ben ik uit de kast gekomen en dat werd goed ontvangen. Eigenlijk kreeg ik alleen maar positieve reacties. Daar ben ik mijn medesupporters nog steeds dankbaar voor en ik moet eigenlijk ook de fans van Energie Cottbus bedanken, want zonder hun spreekkoren waren wij nooit verkleed als vrouwen naar daar gegaan en had ik misschien nog langer in de kast gezeten.”

Tennis Queerussia

Doordat veel supporters sinds de coup van Jens Redlich vertrokken zijn, hangt het stadion niet meer vol met de homovriendelijke spandoeken. Daarvoor waren er altijd veel regenboogvlaggen met teksten als ‘Tennis Queerussia’ en ‘Gay Pride’ in de hekken te zien. De club heeft wel nog altijd
de regenboogvlag met het logo van TeBe in een officiële mast hangen. Ondanks dat Redlich daar destijds geen voorstander van was, heeft hij besloten om die toch nog iedere thuiswedstrijd op te hangen. Waarschijnlijk om de blijvers niet tegen de haren in te strijken. Daardoor wappert de vlag nog altijd fier in het Mommsenstadion, tot afgrijzen van enkele supportersgroepen van andere clubs. Daardoor is TeBe nog geen populaire club in de
voormalige DDR en is het spreekkoor “Lila-Weiß ist schwul!” nog regelmatig te horen. Niet dat er overigens één supporter van de paars-witten is die daar een seconde van wakker ligt.

Het boek ‘Voetbalstad Berlijn’ van Joris van de Wier kan voor €22,50 gekocht worden bij bol.com (via ons affiliate linkje kopen = tof!)
Foto’s: Joris van de Wier