Het valt deze dagen niet mee om als supporter door het leven te gaan. Kansloze combiregelingen, stupide speeltijden en verboden op sfeerartikelen: in 15 (!) jaar normalisatie zijn we nog geen bal opgeschoten. De veralgemening van een samenleving is voor Jan Modaal het excuus om verzuurde, uitgeholde en herhaalde reacties te laten zegevieren. We lichten gebeurtenissen toe die de wenkbrauwen doen fronsen. Wat ons betreft het startsein van: “Start de normalisatie!”
In het in mei 2011 vastgestelde beleidsdocument “Kader voor veiligheid, voetbal en veiligheid” van het ministerie van Veiligheid en justitie wordt voor het eerst openlijk afgesproken te streven naar normalisatie. Hierbij wordt onderkend dat de aanpak van ordeverstoorders niet mag lijden tot het onnodig beperken van de goedwillende supporters in hun bewegingsvrijheid en sportbeleving. En we kennen allemaal de voorbeelden in Duitsland waar duizenden supporters hun club met vrij vervoer achterna reizen en ook de vakken rondom het uitvak gedeeld worden door thuis- en uitsupporters.
MVV – NEC
MVV-uit is inmiddels een beruchte wedstrijd voor de aanhang van NEC. En daarmee zijn wij zeker niet de enige in de Eerste Divisie die er zo over denken. Dit heeft niks te maken met de sterke thuisbalans van de Limburgers of de passie van de fanatieke Angel Side. Dit komt enkel en alleen door de politie Maastricht, welke misschien wel de meest supportersonvriendelijke politiemacht in heel Nederland is. Vorig jaar hebben wij als NEC al een vreselijke awayday gehad. Op een provocerende en zeer ongastvrije wijze werden wij ontvangen, iets dat werd vervolgd met excessief en agressief optreden door de politie. Dit jaar ging het wederom faliekant mis met een toonbeeld van supporter pesten!
Buscombi
We vertrekken aan het einde van de vrijdagmiddag met vier bussen naar MVV. Er is door MVV namelijk wederom een verplichte buscombi opgelegd. Naar aanleiding van de gebeurtenis van vorig jaar houdt iedereen rekening met een soortgelijke vijandige ontvangst en mensonterende behandeling. Vanuit Maastricht was er de eis bij NEC neergelegd dat er geen alcohol geschonken zou worden in de supportersbussen. Dit is in principe niet een regel die een ontvangende ploeg mag bedenken voor een bezoekende club, en dus hoeft NEC niet te voldoen aan zulke extreme eisen.
NEC heeft weten te bedingen dat er maximaal twee blikjes bier per persoon mochten worden geschonken. Dit wordt aan de supporters ‘verkocht’ door er bij te vermelden dat nu wel de eigen stewards bij het uitladen van de bus aanwezig zullen zijn. Hiermee hopen de stewards, en natuurlijk ook de supporters, dat toestanden zoals vorig jaar voorkomen kunnen worden. Een extra eis van MVV is dat vanaf de plaspauze, circa 20 min van het stadion vandaan, alle blikjes weg moeten zijn uit de bus. Één blikje is in principe genoeg aanleiding om de bus terug te sturen. Zo wordt in ieder geval duidelijk gemaakt door de stewards. Na een halfuur wordt de situatie een tikkeltje vreemd. De stewards komen met de mededeling dat als er iemand vuurwerk bij zich heeft, dit nu zonder consequenties ingeleverd kan worden bij de stewards. Dit verzoek stemt nogal wantrouwig voor wat ons te wachten staat. Zeker aangezien ik dit nooit eerder heb gehoord bij een uitwedstrijd.
Foto via Pro Shots/Paul Roling
Na de plaspauze
De volgorde van de vier bussen binnen in de buscombi zijn voor de plaspauze: bus 1 (Supportersvereniging NEC), bus 2 (o.a. Legio Noviomagum), bus 3 (mijn bus en een klein groepje van Nijmegen Fanatics) en achteraan bus 4 (HazenKampNijmegen). Na een snelle plaspauze langs de A2 verdwijnen alle blikjes in de laadruimte en mogen de bussen vertrekken naar De Geusselt. Bij vertrek na de plaspauze verandert de volgorde van de bussen en rijden wij (bus 3) achteraan in plaats van de HKN bus. We zijn nog nauwelijks opgetrokken of ik zie aan de linkerkant een motoragent langs de bus rijden richting de voorkant. Tevens signaleert deze agent iets wat lijkt op “deze kant op” naar de buschauffeur. Foute boel.
Plots buigen wij af naar rechts en zie ik de andere drie bussen langzaamaan in de verte verdwijnen. Wij worden dus gescheiden van de colonne en van de snelweg afgehaald. De stewards van NEC zelf raken hierdoor ook zeer in paniek. Met overslaande stem wordt er gemaand om alsjeblieft rustig te blijven en wordt er als een bezetene gezocht naar eventuele blikjes. Het lijkt erop dat de stewards nerveuzer zijn dan de supporters, iets wat zeker niet bijdraagt aan de sfeer in de bus.
Die sfeer kan het beste beschreven worden als “daar gaan we weer”. Iedereen voelt de bui hangen. Het is weer zover, voetbalsupporters zijn het nu eenmaal gewend om als criminelen behandeld te worden. Meerdere supporters spreken de groep hard toe. Iedereen moet zich gedragen en geen enkele aanleiding geven om de bussen terug te sturen. De sociale controle vanuit de supporters heeft een betere werking dan de paniekerige woorden van de stewards. Verder krijgen wij als supporters niet meer te horen dan dat er “vermoeden tot vuurwerk in de bus” is.
Maastricht Aachen Airport
We worden ondertussen naar Maastricht Aachen Airport geleid. De situatie hier ter plekke is werkelijk waar te bizar voor woorden. Meerdere busjes ME en minimaal veertig agenten met getrokken schilden en wapenstokken staan op het terrein om ons te verwelkomen. Dit is logischerwijs een hele intimiderende sfeer en zorgt er juist niet voor dat de bus zich rustig wil houden. Vervolgens krijgen we te horen dat iedereen 1 voor 1 de bus uit moet. Dit duurt natuurlijk ongelooflijk lang en de klok tikt steeds sneller richting 8 uur. Hierdoor voelt iedereen al dat de aftrap zeker niet gehaald gaat worden.
De mensen die de bus uit komen moeten ten eerste hun ID tonen. Vervolgens wordt er een foto gemaakt van de identiteitskaart. Hierna wordt steeds één persoon per keer zeer strak gefouilleerd. Hoelang het ongeveer zal duren wordt niet vermeld. Wanneer het mijn beurt is om de bus te verlaten wordt mij door een steward gezegd dat ik vooral geen foto’s moet maken van de politie. Dit zou namelijk provocerend kunnen werken. Het fotograferen van politie is in een situatie als deze juist noodzakelijk en tevens mijn goed recht. Zijn advies sla ik dus ook in de wind.
De politieagenten ter plekke zijn ook geen hele lekkere gesprekspartners. Één van de agenten lijkt de reactie van ons nogal overdreven te vinden want “als je niet hier gefouilleerd wordt, wordt je dat bij het stadion wel”. Een mooi gebrek aan empathisch vermogen dus. Een andere politieagent bevestigt de vermoedens die ik al had. Hij zegt namelijk zelf dat het om een vooropgezette controle gaat. Iets wat lijnrecht tegenover de beweringen staat dat er “vermoeden tot vuurwerk” zou zijn. Nadat alle supporters allemaal gecontroleerd zijn, wordt de complete bus nog doorzocht door politieagenten en honden. Er wordt natuurlijk helemaal niks gevonden in de bus! Eindelijk mogen we na een halfuur de bus weer in. Onder een luid “Forza NEC” wordt de bus weer betreden. Eenmaal bij het stadion blijkt dat alle andere bussen op ons hebben gewacht. Gezamenlijk komen we net op tijd het vak op om de 0-1 te zien. Het vergoedt nauwelijks wat de politie Maastricht wederom heeft geflikt.
De verkeerde bus?
Na met anderen gesproken te hebben begint mij steeds duidelijker te worden wat het plan van de politie Maastricht is geweest. Naar alle waarschijnlijkheid had de politie het gericht op de HKN bus in plaats van onze bus. De plotselinge nieuwe formatie na de plaspauze is blijkbaar te moeilijk geweest om door te hebben voor onze helden van Maastricht. Ook bij de HKN bus hadden ze overigens geen vuurwerk gevonden. Dat was er namelijk helemaal niet. Maar ik denk dat ze dat in Maastricht zelf ook wel wisten. Zij hoopten dat de HKN zich zou laten provoceren door de intimiderende en de overdreven politiemacht en de politie hiermee reden zou geven om de bus terug te sturen.
Start de normalisatie?
Wat de politie Maastricht afgelopen vrijdag heeft laten zien bevestigt alle vooroordelen die voetbalsupporters over de politie hebben en tevens alle vooroordelen over de ontvangst van uitsupporters in Maastricht. Ik heb veel medelijden met de supporters van MVV, die wekelijks te maken hebben met deze belachelijk supportershaters. Het is hoog tijd dat de politie Maastricht eens goed in de spiegel gaat kijken. Voetbalsupporters zijn namelijk geen criminelen en het wordt hoog tijd dat ze stoppen met ons te behandelen alsof dat wel zo is.
